-Bölüm 2-Maske arkası

1.2K 124 33
                                    

Aşk diye bişey gerçekten varmı ? Yoksa benim ladybug'a karşı hissetiklerim ney ? Annemin yoklunun getirdiği kalp kırıklığmı....yoksa gerçekten ben bir kıza aşık olmuşmuydum ?

Bi an düşünüyorum.Ben gerçekten aşık oldummu ? Olduysam nasıl oldum ? Bi andamı olmuştum.....hiçbir fikrim yok....sadece oldum işte...

Omzumun hafifçe dürtülmesiyle düşüncelerimden ayrılıp nino'ya döndüm.Dikkatlice bana bakıyordu.Sorun yok dercesine ona gülümsedim.

İnanma dostum kanma gülümsememe o benim gerçek gülümsemem değil....sor hadi ama ne derimki.... maske takıyorum şu anda anla hadi.....

Bana biraz daha bakıp önüne döndü.Yutkundum.Ne bekliyordumki ? Mükemmel bir hayatım olduğunu düşünüp sorunumun olup olmadığını sormazdı.Zaten kim bana derdimin olup olmadığını sorucakki? Chloe'mi..... hafifçe güldüm.Saçmalık...

Tenefüs zili çaldığında nino kantine iniceğini söyleyip sınıftan çıktı.

Kendimi dinlendirmek ve beynimde dönen düşünceleri dinlrmemek için gözlerimi kapatıp kafamı sıraya koydum.

Artık cevap istiyordum.Bi çözüm,bi çıkış yolu....artık birinin bana yol göstermesine ihtiyacım vardı.

Yanağımın üzerinde sıcak bir el hissetim.Yüzümü buruşturdum.

"Adrien ?"

Marinette'in endişeli sesini duyduğumda hafifçe gözlerimi açtım.Mavi gözlerini kocaman açmış,hafifçe kızarmış bir şekilde bana bakıyordu.Ben gözlerimi açtığımda dahada kızardı ve elini hızlıca çekti.

"İ iyimisin yorgun görünüyorsun..."

Uzunca ona baktım.Gerçekten anlamışmıydı ? Nasıl ? Maskemi bu kadar iyi korurken o benim yorgun olduğumu nasıl anlamıştı ? Hıh.... ben zaten birinin beni anlamasını istemiyormuydum.Hemde bu marinette ise.... ona rol yapmama gerek yoktu.

"Ben aslında...kendimi çok iyi hissetmiyorum.Sanırım kendime bu zamanlar çok yüklendim."

Gülümsedikten sonra ayağa kalktı.Neden kalktığını sorucakken kendi masasına gidip çantasını aldı.Yanıma geri gelip çantasını açtı içinden paket çıkardı.

Kruvasan kokusunu burdan bile almıştım.Başımı kaldırdım.Paketi açıp bana uzattı.

"Moralinin bozuk olduğunu daha önceden fark etmiştim.Bende sana kruvasan yapmaya karar verdim.Belki bu neşeni yerine getirir."

Ne tepki vericeğimi bilemeden ona bakmaya başladım.Ben ona moralimin bozuk olduğunu söylememiştimki...ve bunu düşünmesi çok inceydi.

"Ve merak etme burada seni nathali görmez bu yüzden gönül rahatlıya yiyiyebilirsin."

Gülmeme engel olamadım.Şu ruh halimde bile beni güldürmeyi başarıyordu.

"Teşekkür ederim marinette."

Gülümseyerek içinden bi kruvasan alıp ona uzattım.

"Bana denemediğini söyleme sakın."

Gülümsedikten sonra elimden kruvasanı aldı.Bende kendime bi tane daha alıp bir ısırık aldım.

Çikolatanın enfed tadı damağımda hissedince beğendiğimi belli eden sesler çıkardım.

"Bu gerçekten çok güzel olmuş marinette teşekkür ederim."

"Beğenmene sevindim.Sakarlığım yüzünden biraz kötü olucağını düşünmüştüm."

O konuşurken dudağının kenarındaki çikolata dikkatimi çekti.Ona biraz yaklaşıp parmağımı dudağının kenarına koyup sildim.

Bi anda kıpkırmızı olmuştu.İstemeden bende biraz kızarmıştım.Boğazımı temizledim.

"Kruvanlar için tekrar teşekkürler."

Başını sallayıp hızlıca yanımdan ayrıldı.Önümdeki pakete baktım.

En azından beni düşünen ve sahte maskeme rağmen gerçek adrien'nı gören birileri vardı.

Gülümsedim.Bu kişinin marinette olması......

Beni dahada mutlu ediyordu.

Not:Beğendiyseniz yorum yapıp vote atarmısınız lütfen şimdiden teşekkürler..sizi seviyorum mucizeciler...






Adrien Agreste Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin