Yasadışıyım!
Evet, yanlış duymadınız! Başlangıcı olan ama sonu belli olmayan biriyim...
Buraya çok uzun yoldan geldim!
Bundan sonrasında, daha uzun bir yolum olduğunu çok iyi biliyorum...
Ne için mi?
Tek bir amaç için!!!!
---
Ruhu acıyla güçlenmiş b...
Herkesin gördüğü o güçlü bedenimin altında, gördüklerinin aksine yıpranmış ve kırılmış bir ruh saklıydı.
Gecenin serinliğinde üşümüş bedenime aldırış etmeden yürüyordum. Derince aldığım nefeslerin sayısına bakmadan hızla bir inip bir kalkan göğsümün içinde buz tutmuş kalbim biraz önce kıza duyduğum merhametle sızladı. Ustam, bana her durumda kendimi nasıl koruyacağımı öğretirken birçok duygu karşısında nasıl davranmam gerektiğini ve özellikle masumlara karşı merhameti de öğretmişti.
Mekanıma döndüğümde neredeyse sabah olmak üzereydi. Gece bitmiş mekan boşalmış barda Young ve Salih abiyi dört gözle beni beklerken buldum. Salih abi beni görür görmez ayağa fırladı. Yanına yaklaştıkça gözlerinden yayılan kızgınlık ateşini daha iyi fark ettim.
"Evlat sen bizi meraktan öldürmeye mi niyetlendin? Telefonun nerede? Sana aldığım telefon neden yanında değil? Bu saate kadar neredeydin?" Bitmek bilmeyecek sorularına devam etmesine izin vermedim. Bu arada Young da meraktan açılmış gözleriyle benden biran önce bir cevap beklercesine bakıyordu...
"Merak etmeyin ben iyiyim. Rasim'le görüşmem bittikten sonra biraz kendimle baş başa kalmak istedim, hepsi bu."
İyi olduğumu bildirdikten hemen sonra Rasim'le olan görüşmemi anlattım onlara. Bununla birlikte onun nasıl hayatını kurtardığımı söylediğimde ise ikisi de derin bir nefes aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Vay, demek Rasim'in güvenini kazanmaya başladın. Bu iyi haber, ama ne olursa olsun bundan sonra bizi asla bu kadar uzun süre habersiz bırakmak yok. Evlat ona göre, yoksa bozuşuruz!"
Kafamı salladım, "Tamam abi ne demek istediğini çok iyi anladım. Yalnız senden bir ricam olacak babamı ziyaret etmek istiyorum. Nerede yatıyor? Hiç olmazsa bunu bilmek hakkım öyle değil mi?"
Salih Özer gözlerime derince baktı. "Haklısın... Tamam, bugün babanın mezarına götürsün seni Ekrem."
O an bir şey daha geldi aklıma...
"Abi, babam vurularak öldüğüne göre poliste kaydı oluşturulmuş olmalı."
Yanıma iyice yaklaştı ve elini omzuma koydu, "Demir, baban evet cinayete kurban gitti, ama o an seni düşünmekten Rasim'in normal ölümmüş gibi babanı gömmesine karışamadım. Annen senin öldürülme korkundan dolayı şikâyet edemedi. Alçak adam babanı kalp krizinden öldüğü raporuyla gömdürmüş," dediğinde avcumu delercesine yumruğumu sıktım ve soracağım diğer şeylere geçtim.
"Geldiğimden beri merak ettiğim daha bir dolu şey var, mesela onunla ilgili tüm bilgileri nasıl ediniyorsun, ama en önemlisi bütün bunların üstesinden geldikten, yani Rasim'den intikamımızı aldıktan sonra yasa dışılığı nasıl yasal hale getireceğimiz aklımı çok kurcalıyor Salih abi."
Omzumdan çekmiş olduğu elini tekrar omzuma koydu, "Evlat bunu bana bırak, sen kafanı buna yorma," dedi, ama ben ikna olmadım.
"Hayır, bana daha çok bilgi vermek zorundasın," diye kükreyerek geri çekildim.
