DEĞİŞİM

139 7 0
                                    

CEYHUN
Sonunda havaalanına gelmiştik.Sanemin yüz ifadesinden birşey söylemek istediğini anladım. İçinde tutmak onu daha yoruyormuş gibi huzursuz bir hali vardı.İkimizde şu anda arabadaydık.Onur'u aramalıydım.Saneme eşlik edecek ve ona göz kulak olacaktı.Cebimdeki telefona uzandım ve Onur'u bularak ara tuşuna bastım.Havalar soğumuştu artık ellerimi tuşa basarken hissetmiyordum.Onur hemen telefonu açtı:
_ Buyrun Ceyhun Bey.
_ Onur Sanem geldi beş dakika içinde havaalanına giriş yapacak .Kendisini zaten biliyorsun.Ben gelmeyeceğim ikinizde dikkatli olun.Dediklerimi harfi harfine yerine getir.
Karşıdaki ses beni dinledi ve sonrada onayladı.
_ Tamam Ceyhun Bey .Her şey kontrol altında siz merak etmeyin.
Telefonu kapattım ve bana melim melim bakan Saneme çevirdim gözlerimi.
_ Konuş hadi.
Sanem koltukta rahat bir pozisyon aldı ve lafa başladı.
_ Seni ne zamandır tanıyorum Ceyhun.Bana bu zamana kadar yaptığın iyiliklerininde borcunu ödeyemem.Öncelikle bunlar için sana minnettarım.
Gözlerinde ne arıyordum.Acı,kayıp,mutsuz bir kız.Evet tüm bunları anlatan dramatik bir bakış.Üzülmüştüm aslında onun için.Annesi fahişenin tekiydi.Onu doğurup sokağa bir kedi yavrusu gibi fırlatmıştı .Babası ise ayyaşım tekiydi.İçerek geberdi pislik.Sanemi bulduğumda 17 yaşındaydı.Onu iyice araştırmıştım.Ailesi yoktu.Arkadaşları da yoktu.Bir barda barmenlik yapıyordu.Onunla ilk orada tanıştım.Güzel bir kızdı hemen ilgimi çekmişti.Ama onda tanımlayamadığım bir şeyler vardı.Gizemli bir kızdı.Akbal ailesinin yıkımına el atacakken sanki yardımıma gelen küçük bir melekti o.O bana lazımdı bunu o gece anlamıştım.Aslında hayatımda bir eli geçecek kadar insan yoktur.Onur en dürüst,güvenilir ve sadık adamım,Kerem ise çocukluk arkadaşım,dostum,kardeşimdi.Sanem kadroya sonradan dahil olmuştu.Ben on beşimden beridir Akbal ailesinin korkulu rüyası olmak için planlar kurdum.Bu planları tek başıma yapamazdım elbet.Onur,Kerem,Sanem ve ben.İlik ilik işliyorduk her planı.Önce Nisan'dan başlayacaktım.Onu kaçırarak.Bunların hepsi için hem zaman ,hem para hem de zekamı kullanmalıydım.Şu ana dek planlarımın hepsi tıkır tıkır işliyordu.Tüm bu düşüncelerden sıyrılıp Saneme döndüm.Vakti daralıyordu.
_ Sanem sadete gel.
_ Seni hayal kırıklığına uğrattığım için özür dilerim.
Ellerime uzandı ve beyaz küçük elleriyle bana son dokunuşunu sundu.
_ Sanem.. Artık bir an önce susmasını istiyordum.Saat ilerlemiş Nisan evde tek başınaydı.
_ Şşt.Son kez konuşup gideceğim.En azından buna izin ver.Lütfen..
Onu kıramadım aramızda bir duygusallık yoktu.Bu başka birşeydi.Tarifini belirtemediğim bir his.
_ Son cümlelerin Sanem.Gitmem gerek.
_ Sen benim ailem oldun.Onur ve Kerem'de öyle.Ben çöplükte bulunan bir bez bebektim sen o çöplükten beni çıkardın ve ben insan olduğum hatırladım.Her neyse..
Gözünden dökülen bir damla yaşı elinin tersiyle sildi ve cümlesini tamamladı.
_ Nisam daha küçük bir kız çocuğu Ceyhun.Onunda benim yaşadıklarımı yaşamasın istedim .Ailesine kavuşsun mutlu olsun istedim..
_ Ama o mutlu olmayı hak etmiyor !
Sinirlerimi zıplatmıştı işte.Ellerimi ellerinin arasından çektim ve kapısına uzanarak açtım.Bir kapıya bir de suratıma acıyla baktı.Bana acıyarak baktı.
_ Bu hırsın seni ele geçirmesine izin verme Ceyhun.Nisan senin için bir armağan bunu anlayacaksın.
Çantasını koluna sıkıca geçirdi.
_ Hoşçakal buzdan adam...
Dışarıda esen rüzgara inat asil bir şekilde adımlarını attı Sanem.
_ Lanet olsun ,lanet olsunnn!Neden seni içimdede öldüremiyorum ki!
Direksiyonu yumrukluyordum...
NİSAN
Saat epey geç olmuştu.Ne Ceyhun'dan ne de Sanem' den bir ses yoktu.Koca evde bir sağa bir sola dönüp tırnaklarımı kemiriyordum.Hava almak istedim ve kendimi verandaya attım.Hava soğuk ve hırçındı.Dokunduğunu alıp götürecekti.Ya acılarıma da dokunsa susacakmıydı içim.Ruhuma işleyen bu soğuk ne zaman yerini sıcağa bırakacaktı.Ne zaman içimdeki kız çocuğu bahara çiçek açacaktı.Tüm bunları düşünürken evin kapısı açıldı ve birden fazla ses işittim.Erkek sesi ve kulaklarımın pasını alacak bir kadın sesi.Fakat duymaya yabancı olduğum seslerdi bunlar.Merakla verandadan çıktım ve salonun yolunu tuttum.
Ceyhun ve biri kadın diğeri de epeyce gözüme itici gelen bir adamdı.
_ Nisan, misafirlemize hoşgeldin desene.
Dedi bana iri gözlerini açarak Ceyhun.Şaşkınlığımı sesime yansıtmamaya çalışarak
_ Hoşgeldiniz
dedim.Kadın balık etli tombul ve sarışıdı.Kokoş bir giyinimi vardı.Adam ise onun aksine cılız,kirli sakallı ,gözlüklü ve joleli saçlarıyla dikkatimi çekmişti.Tüm gördüklerim kıkırdamama sebep oldu.Göremediğim bir kol beni sürükledi ve evin yukarısına çıkan merdiven boşluğuna çekti.Bu Ceyhun'du.
_ Eğer biraz daha gülersen o güzelim ağzını yakarım Akbal.
Beni duvarla kendisi arasında sıkıştırmıştı.
_ Sanem nerede?
Onun bu tehditine çok saçma bir soru yönelttim çünkü önceliğim Sanem'di.
O da kırışan alnından bana anlamazcasına baktı.
_ Seni ilgilendirmez.Dediğim gibi sorgulama yap!İçeridekiler senin için geldi.
_ Pardon ,ne?Neden?
Şaşkınlık sırası bendeydi.
_ Soru sorma ve yürü.
Beni itekliyerek salona götürdü.
_ Arkadaşlar bu Hayat arkadaşımız.Baştan aşağı değiştireceğiniz insan.
Ne?Bir dakika donup kaldım.Ne saçmalıyordu bu herif.
Boynum Ceyhuna bakarken tutulacaktı.
_ Ne değişimi?! Dişlerimi sıkıyordum.
İri kadın yanıma geldi
_ Merhaba Hayatcığım, ben Selma senin içim buradayız.
Bu sefer cılız adam lafa karıştı.
_ Merhaba Hayat,bende Barış.
İkiside çok içten ve güler yüzlülerdi fakat ben burada ne döndüğünü hala anlamamıştım.Adımı Hayat diye zikretmelerinede sonradan beynim alarm verdi.Artık yeni kimliğimde adım Hayat'dı.Pislik herif ne planlar çeviriyordu?!.

DÜĞÜMWhere stories live. Discover now