Sticks and Stones may break my bones.

1.

"Dit gaat even koud aanvoelen" zegt dokter Bronx. 2 seconden later wrijft ze een blauw slijm over mijn buik met een soort scan apparaat. Ik kijk naar de monitor waarop mijn baarmoeder wordt geprojecteerd, ik zie helemaal niks maar blijkbaar moet er een klompje cellen want ze ook wel een embryo noemen zitten. "En ? waar is het ?" vraag ik aan de dokter terwijl ik haar vragend aankijk. Ze wijst op de monitor "Hier zie je een hoofdje". Ik kijk naar de monitor en ik zie niks dat op een hoofdje lijkt, maar wat maakt het ook uit ik laat het toch weghalen. "Zie je ?" vraagt Bronx en ze wijst nog een keer op de monitor. "Ja"zeg ik maar omdat ze anders met dat ding over me buik blijft gaan.

"Is de vader van de baby je vriendje ?"we zitten nu in een spreekkamertje. 'ja en het is nog geen baby' antwoord ik kort. 'Weet hij dat je zwanger bent ". "Nee, en hij hoeft het ook niet te weten want ik laat het weghalen". "Vind je niet dat hij het moet weten , Alex ?" dokter Bronx kijkt me doordringend aan. 'Nee zoals ik al zei ik laat het weghalen, Ik ben 17 "."Denk je dat hij als hij het wist hij het zou willen houden ?". "Meld me gewoon aan bij die abortuskliniek , zodat ik eraf ben". "Je weet dat je daar ook eerst nog een gesprek krijgt ?". 'Ja daarom hoef ik dat gesprek niet hier alvast". "Oke Alex ik meld je aan, beloof me dat je nog een keer goed nadenkt over of je het je vriendje niet wil vertellen ". "Is dit gesprek over ? ". "Ja ik heb alle informatie die ik nodig heb".

Ik loop het ziekenhuis zo snel mogelijk uit niemand mag me hier zien. "Alex!" hoor ik iemand achter me roepen.Ik kijk om en zie een vrouw naar een man zwaaien. Niet voor mij gelukkig. "KIJK UIT!" ik kijk opzij maar te laat ik lig al op de grond."Gaat het?"hoor ik een jongensstem zeggen. Ik kijk op recht in een paar prachtige blauwe ogen. steekt zijn hand uit en trekt me omhoog "KLOOTZAK , KUN JE NIET UITKIJKEN OFZO!" roep ik geschrokken naar de jongen. "KAN IK NIET UITKIJKEN JIJ BENT DE TRUT DIE OPEENS HET FIETSPAD OVERSTEEKT ZONDER TE KIJKEN!' hij draait zich om om zijn skateboard op te pakken. Ik wil iets terug zeggen maar ineens voel ik een scherpe steek in mijn buik. Mijn hoofd voelt licht en ik val weer naar achter. Ik voel nog net hoe ik opgevangen wordt door 2 armen en wordt opgetild.

Als ik wakker word lig ik in een bed en zie ik dokter Bronx met de jongen praten. Ik spits mijn oren om te horen wat ze zeggen. "Dus het gaat goed met haar ?"vraagt de jongen. "Ja het gaat goed met haar en ook met de baby''. De jongen schrikt duidelijk. "Je bent haar vriendje neem ik aan ?" zegt Bronx."Nee ik ken haar niet". Een pieper gaat af"oh , ik moet naar een patiënt als ze wakker word mag ze weg". De jongen komt naast mijn bed staan . Ik ga rechtop zitten. "Alles is oke je mag weg, doe volgende keer voorzichter!" hij draait zich om en loopt de kamer uit.