Oh! Sehun... (SeKai)

အပိုင္း [ ၁၁ ]

မနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္လည္းမထိုး ေက်းငွက္ကေလး
ေတြလည္းေတးဆို မႏႈိးေပမဲ့ Jong In တစ္ေယာက္ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ႏိုးထလာ
သည္။ သြားတိုက္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး မနက္စာစားကာ
ဒီေန႔အတြက္ သြားရမယ့္ photo shooting အသင့္ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ Sehun ကေပၚ
မလာေသး။ ဖုန္းဆက္ရေအာင္လည္း သူ႔မာနက
ခြင့္မျပဳ။ မေန႔ကကိစၥကိုလံုးလံုးလ်ားလ်ားခြင့္လႊတ္
ေသးတာမွမဟုတ္တာ။ ခြင့္လႊတ္လို႔လွမ္းေခၚခ်ုင္
ရင္ေတာင္ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ Jong In ဆီမွာမရွိ။

~~~Ring~~~Ring~~~Ring~~~

အိမ္ေရွ႕ကဘဲလ္သံေၾကာင့္ Jong In ဝုန္းခနဲ
ထရပ္လိုက္မိသည္။ ျပီးမွ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အိေျႏၵျပန္
ထိန္းကာ တံခါးနားကိုတစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္သြား
လိုက္သည္။

Jong In's POV

သူ႔ေလာက္အခ်ိန္တိ္က်တဲ့သူက ဒီေန႔မွထူးထူး
ျခားျခားေနာက္က်ေနပါလား? မဟုတ္မွလြဲေရာ
မေန႔ကကိစၥကို ျပန္စိတ္ဆိုးသြားတာလား? မဟုတ္
ေလာက္ပါဘူး။ စိတ္ဆိုးရမွာကြ်န္ေတာ္ဟာကို။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒီေန႔ေတာ့ လံုးဝကိုစကားမေျပာဘဲေန
ပစ္မယ္။

"…ဘယ္သူလဲ မသိဘူး…"

Sehun အမွတ္နဲ႔တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေပမဲ့ တံခါးရဲ႕
တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ရပ္ေနတာက Sehun မဟုတ္ခဲ့။
အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႕ဖြ႕ံျဖိဳး
ျဖိဴးနဲ႔ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ မေန႔က
Sehun နဲ႕ေတြ႕ျပီးျပန္လာတာ ျခံတံခါးကိုေသာ့
ခတ္ဖို႕ေမ့သြားတာပဲ။ stalker မ်ားလား? ပိုဆိုး
တာက stripper ေတြ ဘာေတြမ်ားလား မသိ။
Aish… Oh Sehun ဒီေန႔က်မွေနာက္က်လိုက္
တာ။ ဝတ္ထားတဲ့ ပံုစံကလည္း ဒီေလာက္အိုက္ေန
တာေတာင္ long coat ၾကီးနဲ႕။ေသခ်ာေနပါျပီ။
ဒီလူက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ လူေကာင္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
တံခါးကိုအျမန္ေဆာင့္ပိတ္ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမဲ့ ထိုသူစိမ္းေယာက်ာ္းက တံခါးၾကားတြင္ ေျခေထာက္ကို ထိုးခံထားလိုက္သည္။အာ… ဒီလူ
ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ? ဓားျမတိုက္ခ်င္ရင္လည္း ပစၥည္း
ေတြကိုသာယူျပီး ျပန္သြားစမ္းပါ။

"ကြ်န္ေတာ္… ရဲကိုအေၾကာင္းၾကားလိုက္မွာေနာ္"

"အာ… မလုပ္ပါနဲ႔… ကြ်န္ေတာ္က Kai-sshi ရဲ႕
မန္ေနဂ်ာအျဖစ္ တာဝန္ယူမယ့္သူပါ…"