"True friends accept you exactly as you are."
---
"Anong trip mo at hindi mo ako pinansin ng isang linggo? I tried to talk to you pero snob ka lang sa personal at plastik pa" I rolled my eyes.
"'Paano mo nalaman?" Her face lighten. Para siyang batang nakatanggap ng 1 year supply ng chocolate sa laki ng ngiti niya. Tss.
Kumunot ang noo ko. "What do you mean?" Hindi ko talaga alam kung anong ipinaglalaban niya. Tss. Nagsisimula nanaman akong mainis sa kanya.
Tinignan niya ako ng nagtataka. "Bakit ano bang problema?" Tanong niya at ngumuso.
Napa-face palm ako. "SERIOUSLY? Hindi mo alam ang problema? Hindi mo lang naman ako kinausap ng ilang araw. Tas nagulat na lang ako ng bigla mo akong tinawagan sa Iphone 8s ko tungkol sa tunay nangyari sa pamilya ko. Halos maiyak ako sa tuwa and finally kinausap mo na ulit ako. But after non, ano? Hindi mo na ulit ako kinausap hanggang sa sumabat ka kanina sa usapan namin ng Mommy mo. Tapos ngayon itatanong mo kung anong problema. NAGJO-JOKE KA BA?" Tumaas ang boses ko. Megash. Puputi lahat ng buhok ko dahil sa kanya eh.
Tinawanan niya lang ako.
I looked at her with confusion. "I don't understand you. Nakawala ka ba sa mental?"
Natahimik siya at tinignan ako ng seryoso. YES. Finally!
"Me? Nakawala sa mental? Duuhhh! Hindi kita pinansin kase sabi mo gusto mo ng katahimikan diba? Edi binigay ko. Hinayaan kita at inabala ko ang sarili ko sa pagbabasa ng 'That Promdi Girl' ni owwSIC sa wattpad. Tapos ngayon hahabol-habol at bubuntot-buntot ka sa akin. ASO KA BA?" she rolled her eyes.
Aba—
Natigilan ako at tinitigan siya. Kumunot ang noo niya at inirapan ako ng ilang beses. Naramdaman ko ang pamumuo ng luha sa mga mata ko at agad siyang niyakap. Damn. I missed her so much. Nagulat siya sa ginawa ko.
"Kristalyn! Ano ba? H-hindi ako makahinga"
Bumitiw ako sa kanya at pinunasan ang luha ko. Grabe bakit ang OA ko ngayon? Tss.
"Umiiyak ka ba? Shit" nakita ko ang pagiging concerned niya. Naalala ko tuloy noong namimili siya sa mall ng mga Katy Perry merchandise. Napaiyak ako noon dahil kay Bryan. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang pag-aalala pati na rin kanila Chloe at Daphnie. Masyadong nakakataba ng puso. Sa wakas nararamdaman ko na rin kung paano pahalagahan.
Napangiti ako.
"Ano 'to iyak tawa? Nakawala ka ba sa mental?" Natatawa niyang sabi.
"No. But your back! At isinusumbat mo na sa akin ngayon ang mga sinasabi ko kanina" natatawa ko ring sabi.
Lumapit siya sa akin at binatukan ako. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya.
"Hey!"
"Haha. Ganti 'yan sa pagbatok sa akin dati" she grinned.
"Fuck you" I said while laughing.
"I love you too"
---
As always, hindi pa rin talaga nawawala sa akin ang pagiging mainitin ang ulo. Aba't nagagawa na nung illegimate bastard errrrr! sibling-siblingan ko na si Magdalena na pumasok ng walang pasintabi sa kwarto ng may kwarto. Ang pakaelemerang pokemon ay nagawang pumasok sa kwarto ko sa mansion ng hindi namalayan ni Yaya. The worst is pinagtulungan ng magkapatid na pokemon si Yaya para mauto at maibigay ang susi ng kwarto ko.
आप पढ़ रहे हैं
Remember What You Told Me
रोमांसKristalyn Jade Jocson. Mayaman, sosyal, at my class. Nakukuha niya lahat ng gusto niya pero hindi siya masaya. Isang babaeng sabik sa pagmamahal na ipinagkait sa kanya. Nagpapanggap na matatag sa kabila ng kahinaan. Tinatakasan ang masasakit na naka...
