Switched (Dutch)

hoofdstuk 2

Nico Di Angelo

Ik werd wakker door het zonlicht dat naar binnen viel.

Wacht. Dat kon niet. Er komt geen zonlicht in het kampgebouw van Hades. Er zijn geen ramen of openingen. Zelfs geen toiletraampje.

‘Hé Nico!’

Ik kreunde want ik herkende de stem van Percy Jackson en geloof me, dat is niet het eerste wat je wil horen als je wakker bent.

‘Opzouten Percy!’ Riep ik en ik trok de zwartfluwelen deken over mijn hoofd.

‘Ik moet je komen wakker maken van Chiron. Het is al twee uur in de middag!’ Percy liep nu het Hadesgebouw binnen en ik dacht erover om hem te vervloeken. Als kind van Hades kan je dat soort coole dingen; zombies uit graven laten komen, de grond opensplijten en zo maar Percy stond al over me heen gebogen.

‘Voor Poseidon!’ Zei hij en hij mikte een emmer ijskoud zeewater over me heen.

‘Percy Jackson!’ Riep ik uit en ik was klaarwakker. Ik sprong uit mijn bed om hem te wurgen maar op dat moment verscheen Annabeth in de deuropening.

‘Waar blijven jullie toch?’ Vroeg ze ongeduldig. ‘Chiron wacht niet voor eeuwig.’

Met tegenzin kleedde ik me om en voor de gelegenheid deed ik zelfs mijn vreselijke oranje Camp Half-Blood T-shirt aan.

Toen ik even later tijdens de lunch aankwam was iedereen al begonnen met eten. Snel pakte ik nog wat voedsel en mikte een paar boterhammen met pindakaas in het vuur.

Ik ging in mijn eentje aan de Hadestafel zitten. Tot voor kort mochten de drie machtigste goden, Zeus, Hades en Poseidon, geen kinderen krijgen, dus was ik de enige.

‘Ahum…’ Chiron schraapte zijn keel. Hij zat in een rolstoel omdat dat makkelijker was als je wou aanschuiven aan tafel. Chiron was een centaur, van die half paard – half mens wezens. Naast hem zat Meneer D., chagrijnig als meestal, aan een blikje cola.

‘Deze zomer was voor jullie allemaal onvergetelijk. De Grote Oorlog heeft jullie niet veel goeds gebracht en daarom leek het mij een leuk idee om een uitwisselingsprogramma te starten.

‘Een uitwisselingsprogramma met wie?’ Vroeg iemand aan de Athenatafel. ‘Er zijn toch geen andere halfbloed kampen?’

‘Nee, maar misschien hebben jullie wel eens van tovenaars en heksen gehoord?’

Meteen begonnen alle halfbloeden met elkaar te roezemoezen. ‘Hoe kan dat nou…’ ‘Misschien bedoeld ‘ie magie…’ ‘Hecate…’ Maar dat verstomde meteen toen Dionysus met een gebaar zijn blikje neerzette en kuchte.

‘Al heel lang zijn de werelden van de goden en de wereld van de heksen en tovenaars van elkaar gescheiden geweest. Maar Chiron hier wou per se dat we daar nu een einde aan maakte dus gaat de helft van jullie voor een poosje naar Hogwarts dat in Groot-Brittannië ligt.  

Opnieuw begon iedereen opgewonden met elkaar te praten.

‘Stilte graag!’ Zei Meneer D. En iedereen werd weer stil. ‘Hogwarts is een school voor tovenaars en heksen. Ze lijken meer op jullie dan gewone stervelingen en hebben ook net een Grote Oorlog gehad. Jullie mogen helpen de boel daar weer op te ruimen.’

‘En het is natuurlijk zeer educatief,’ Voegde Chiron er snel aan toe. De enige die daar blij mee leken te zijn waren de kinderen aan de Athenatafel.

Ik vroeg me af wat dit allemaal te betekenen had. Chiron liet ons heus niet zonder reden naar een of andere school in Groot-Brittannië gaan.

‘Dit zijn de kampleden die over twee weken naar Hogwarts zullen gaan. Rachel?’ Hij wenkte naar Rachel en ze overhandigde hem een lijstje. Chiron las ze een voor een voor totdat ik mijn naam hoorde.

‘Nico di Angelo’

‘Yes,’ Ik grijnsde naar Percy, die al genoemd was. Er werden geen nieuwe halfgoden gekozen, alleen maar degenen die hadden meegevochten in de Grote Oorlog.

‘Jullie vertrekken over twee weken. Er is al toestemming gevraagd aan de go… eh ik bedoel jullie ouders. Vanavond verwacht ik jullie in het Grote Huis, waar jullie uitleg zullen krijgen. Tot vanavond.’

 door @sarahdb11