Hoofdstuk 7

289 7 5
                                    

(A/N hey iedereen,

Sorry dat het zo lang duurde maar we zijn allebei heel druk met school en andere verhalen,

Maar ja beter laat dan nooit toch? :D Btw ik ben tegelijkertijd Prisoner of Azkaban aan het kijken het is mijn favoriet dus sorry als ik vaak word afgeleid XD ook sorry voor de lengte… maar ja.. ik hoop dat jullie het leuk vinden :D

Enjoy, Vote, Comment, Fan, wordt niet opgegeten door Moony in zijn weerwolf vorm, en pas op voor Peter Pettigrew he’s a bitch :D

xx)

Annabeth’s P.O.V.

Na het voorval met die vervloekte bezems hadden we Geschiedenis van Magie. Ik vond het onderwerp heel intrigerend. De geschiedenis van magie begon al meerdere eeuwen geleden. Dat had Hermione mij eerder die dag verteld. Ik vond geschiedenis sowieso al een interessant onderwerp. In het klaslokaal nam ik plaats naast Hermione en Percy. Toen kwam de leraar binnen. Mijn adem stokte, het was een geest! We werden les gegeven door een geest!Ik keek Hermione met grote ogen aan. ‘Geest?’fluisterde ik. Ze knikte alsof het de normaalste zaak van de wereld was, alhoewel, voor haar was het waarschijnlijk ook zo.

‘Dat is meneer Binns.’ Zei Harry die aan de andere kant naast Percy zat. ‘Hij is zo ongelofelijk saai. We denken dat hij vroeger als mens ook al lesgaf, en na zijn dood gewoon door is gegaan zonder zelfs maar door te hebben dat hij dood was.’ Ik en Percy lachte.

‘George en…’ Hij slikte. ‘Fred…’ De gezichten van Hermione en Harry werden somberder. Ik  had het gevoel dat hij een van de gestorvenen was. ‘Ze zeiden altijd dat hij is gestorven van saaiheid.’

‘Wie zijn Fred en George?’ vroeg Percy. Hij had blijkbaar de stilte en hun gezichten niet opgemerkt. Ik schopte hem tegen zijn scheenbeen. Ik wist dat het geen pijn zou doen maar hij zou het wel opmerken. ‘Annabeth! Waarom schopte je me?!’ Ik onderdrukte de neiging om hem te slaan. Ik gaf hem een blik. Hij snapte het nog steeds niet. ‘Wat? Wat heb ik gedaan?’

‘Fred en George zijn mijn oudere broers. Fred stierf in de oorlog.’ Zei Ron zachtjes.

‘Het spijt me voor je.’ Zeiden wij en hij knikte. Meneer Binns begon met zijn les. Binnen een paar minuten snapte ik waarom Ron’s broers zeiden dat hij was gestorven van saaiheid. Meneer Binns vertelde op een monotone manier en ik zag dat de meeste leerlingen al bijna in slaap vielen. Percy had zijn hoofd op zijn hand gelegd en zijn ogen vielen bijna dicht. Ik stootte hem boos aan. Hij moest opletten! We moesten meer van de heksen en tovenaars leren. We leerden niets van in slaapvallen in de lessen. Zijn ogen schoten open en hij keek verwoed om zich heen alsof hij even was vergeten waar hij was. Toen hij zag dat de les nog niet voorbij was zuchtte hij diep en liet zijn hoofd weer zakken. Weer stootte ik hem boos aan. Ik pakte een blaadje en veer van Hermione. Ik keek er even verbaasd naar. Het voelde aan als perkament en ze schreven met een veer. Dat was best wel vreemd.

Ik probeerde het eerst in gewoon Nederlands te schrijven maar besefte al snel dat, dat te veel onnodige tijd zou kosten. Tijd voor mij om het op te schrijven en tijd voor Percy om het te lezen. Dus schreef ik het maar in het Grieks. Nog steeds duurde het even  voor Percy om het te ontcijferen. En toen dat deed keek hij verbaasd.

‘Ik snap het niet… Wat staat hier…? ’ hij wees naar een van de woorden. Ik keek hem geërgerd aan.

‘Ik heb je les gegeven! Let je nooit op?!’

‘Uh, nou…’

‘Dit is nou precies wat ik schreef! Je moet opletten!’ Hermione en Harry sloegen ons geamuseerd gade.

‘Sorry! Ik zal opletten!’

‘Dat is je geraden ook!’ Na wat voelde als een eeuwigheid was de les afgelopen en was het tijd voor lunch. We liepen het kasteel door richting de grote zaal en we namen plaats aan de Gryffindor tafel. We zagen Nico met een verveeld gezicht aan de Slytherin tafel zitten, naast een jongen met hoogblond haar,Draco  Malfoy. Malfoy  was heel geanimeerd een verhaal aan het vertellen met veel armbewegingen en bijna heel de tafel leek aan zijn lippen te hangen. Na de lunch begonnen de lessen weer. Harry en Ron, dus ook Percy en Grover hadden en tussenuur, maar Hermione en ik hadden voorspellend rekenen. Het was een leuk vak en het deed me denken aan wiskunde. Na een volle lesdag gingen we terug naar onze kamers. Na goedenacht tegen iedereen te hebben gezegd ging ik naar boven en liet ik me in mijn bed zakken. Morgen zou weer en vol geplande dag met nog meer lessen zijn. 

x

ezziedoll

Nu is het Sarah's beurt :D mwhahahahaahahah 

Adieu mes cheries

Switched (Dutch)Where stories live. Discover now