Still in love with my badboy

Hoofdstuk 35

Langzaam word ik wakker en wrijf ik door mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en kijk om me heen. Vanuit de keuken hoor ik geluid. Ik frons en gooi mijn benen uit bed. Ik sta op en trek mijn t-shirt omlaag. Ik loop naar de keuken, en ga ondertussen door mijn haren, om ze iets minder rommelig te krijgen. Ik leun tegen de deuropening van de keuken en kijk hoe Manu een eitje aan het bakken is. Hij is geconcentreerd bezig en merkt me niet op.

'Goedemorgen' zeg ik en Manu schrikt, als hij me opeens naast hem ziet staan.

'Goedemiddag zul je bedoelen' zegt hij en hij werpt een blik op de klok. Ik kijk ook op de klok en zie dat het al half 1 is. Ik lach schaapachtig en ga aan de gedekte tafel zitten. Manu legt een stuk van het gebaken ei op mijn bord en legt de andere helft op zijn bord.

'Hé, dat is niet eerlijk, jouw stuk is groter dan de mijne!' zeg ik zogenaamd verontwaardigd.

Manu rolt met zijn ogen.

'Hier, dan krijg je mijn stuk wel, is het dan wel goed?'

'Haha, nee grapje, ik gun het je' zeg ik en ik steek mijn tong uit.

Manu schudt lachend zijn hoofd door mijn kinderachtige gedrag en begint dan met eten.

*

Twee uur later is Manu weg. Hij ging naar de sportschool. Ik lig languit op de bank, me te vervelen. Ik wil net wat chips in mijn mond stoppen, als ik word gebeld. Ik ga rechtop zitten en pak mijn telefoon van de salontafel. Ayla, staat in het beeldscherm. Ik twijfel, maar besluit toch gewoon op te pakken. Het is ten slotte wel mijn vriendin, en wat er is gebeurd, is iets tussen Manu en Ayla. Ik hoor daar eigenlijk niet boos over te zijn. Toch word ik boos als ik eraan denk, dat Ayla vreemd zou gaan, had ik nooit gedacht.

'Met Samar' zeg ik zo normaal mogelijk.

'Hey, kan ik even naar je toe komen?' vraagt ze zacht.

'uhm, nou ja, dat kan wel' zeg ik.

'Oké, ik kom er meteen aan' zegt ze.

Ik hang op en eet mijn chips alsnog op. Daarna gooi ik de lege chipszak in de prullenbak. Ik doe mijn haar iets meer normaal en verwissel mijn pyjama snel voor gewoon normale kleren. Daarna plof ik weer op de bank neer.

*

Even later zit Ayla tegenover me op de bank. Ik kijk haar aan, terwijl Ayla naar haar handen kijkt.

'Ik..Ik' begint ze.

'Ik ben niet vreemdgegaan' zegt ze uiteindelijk. Ik trek mijn wenkbrauwen op en klem mijn kaken op elkaar.

'Hoe verklaar je het dan dat je zwanger bent, maar niet van Manu?' vraag ik.

'Ik..' haar ogen worden waterig en er ontsnapt een traan uit haar mondhoek.

'Ik wilde het niet' zegt ze snikkend. Mijn ogen worden groot en mijn mond valt open.

'Wat bedoel je Ayla?' vraag ik.

'Ik, ik ben verkracht' zegt ze zacht, maar hard genoeg zodat ik het wel kan horen. Ayla stort in en huilt hard, haar schouders schokken. Ik sla mijn armen om haar heen en ze huilt uit op mijn schouder. Woede borrelt zich in mij op. Hoe durft iemand Ayla te verkrachten. Ik maak diegene zo af. Ik klem mijn kaken stevig op elkaar.

'Shtt, het komt allemaal wel goed' zeg ik en ik wrijf over haar rug.

Als Ayla na een tijdje is uitgehuild trekt ze zich weer terug. Ik ga naast haar zitten.

'Heb je al met Manu gepraat?' vraag ik.

Ayla schudt haar hoofd en veegt de tranen weg.

'Ik probeerde het wel, maar hij ging weer. Hij schreeuwde alleen dat ik hem met rust moest laten' zegt ze en ze bijt op haar lip, om niet weer in tranen uit te barsten.

Ik schud zuchtend mijn hoofd.

'Ik haal hem wel, hij moet de waarheid weten.'

----

Hey,

Wie denken jullie dat het heeft gedaan? Ik hoop dat jullie het leuk vonden.

Love you

xxx