AT KUNG IBIGIN KA'Y KASALANAN

Complicated

AT KUNG IBIGIN KA'Y KASALANAN
by: Yeshameen Brejente

PARANG mga batang nagtampisaw sa ulan sina Jasmin at Brandon. At dahil nakasuot ng heels ang dalaga ay di sinasadyang natapilok ito kung kaya siya ay nasaktan.

"Aray!" sigaw niya at napaupo sa lupa. Pakiramdam niya'y nabalian siya ng buto.
Mabilis namang dumamay si Brandon sa kanya. Sobra itong nag-aalala sa dalaga.

"Jasmin, I'm sorry." Sabi ng binata.

"Di mo naman kasalanan, eh." Aniya at marahang hinilot ni Brandon ang kanang sakong niya. "Dahan-dahan lang, Brandon. Masyadong masakit."

"Kasalanan ko 'to. Kailangan na kitang dalhin sa ospital." Sabi niya at walang sabi-sabing binuhat ang dalaga tungo sa kanyang kotse.

"Ospital agad?" takang tanong niya.

"I just wanna be sure na ligtas ka." Sabi ng binata at sa tuwing nagtatama ang kanilang mga paningin ay umiiwas si Jasmin. Mas lalo pang lumakas ang buhos ng ulan na lalong nagpadilim sa kalangitan.

"Sayang naman 'yung mga special meals natin, di man lang natikman." Sabi ng binata.

"Di pa naman ako nakakain, Brandon." Reklamo niya at ang mga kamay ay nakahawak sa batok ng binata.

"Eh di kumain na muna tayo. " Sabi ni Brandon at binuhat pabalik sa arch house ang dalaga at sabay pa silang nagkatawanan.

Habang sila'y tahimik na kumakain ay biglang nakadama ng lamig si Jasmin na halos manginig na siya. Kaya naman ay mabilis na lumapit si Brandon sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

Nang magdaop ang kanilang mga dibdib ay biglang nakadama ng kakaiba si Jasmin. Ewan ngunit mukhang para bang nabuhay ang takot sa puso niya. Ang takot na baka muling may mangyaring hindi dapat. Kaya naman ay agad siyang nanulak.

"Kumain ka na, Brandon. Kailangan ko na ring makauwi ng maaga dahil midterm exam namin bukas." Marahang sabi niya.

"Galit ka ba sa akin o naiilang?" tanong ng binata.

"Hindi ako galit saiyo, Brandon. Hindi na ako galit saiyo. Pero di mo basta-bastang maialis sa akin ang makadama ng ganito. Yung parang may phobia na ako sa tuwing nagkakalapit ang ating katawan." Tapat niyang sabi kaya ay parang napahiya si Brandon.

Hindi naman niya maaaring pigilan sa nararamdamang pagkabahala si Jasmin, dahil siya rin naman ang dahilan ng phobia nito. Pero masakit pa rin sa binata ang maipamukha sa kanya ang bagay na matagal na rin niyang pinagdusahan at pinagsisihan. Di niya maiaalis kay Jasmin ang bagay na iyon. Dahil batid niyang di madali ang pinagdaanan nito sa kanya noon.

Wala nang naging imikan sina Jasmin at Brandon hanggang sa maihatid siya nito sa kanila. Dahil basa ang kasuotan ni Brandon ay di na siya tumuloy upang magpaalam sa kambal. Di na rin siya nagtagal sa bahay nina Jasmin.

Matapos na makapag-shower si Brandon at makapag-bihis ay muli siyang bumaba sa kanilang main pool bar at doon ay halos lunurin niya ang sarili sa mga alak. Lumuluha pa siya habang unti-unting nilalagok ang laman ng kopita sa bawat shots niya.

Napalingon siyang bigla sa pool nang biglang tumalon sa tubig si Keith. Nakatingin lamang siya dito habang umiinom pa rin. Si Keith naman ay waring nilulunod na sa tubig ang sariling wari'y pinaparusahan.

Sumisid si Keith sa pinakamalalim na bahagi ng tubig. At matagal itong umahon. Akala ni Brandon ay tuluyan nang nalunod ang kapatid kaya walang sabi-sabing tumalon din siya sa pool. Upang iligtas si Keith.

Halos di na makahinga si Brandon, dahil sa nalasing na siya sa dami ng kanyang nainom. Si Keith naman ay mabilis nang umahon sa pool at imbes na tulungan si Brandon ay di man lang niya ito nilingon.