Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)

TM2 - 44

Hindi ko man matukoy ang dahilan pero having her now is like having a very beautiful wife.

It's raining outside and the weather is cold. Nang tingnan ko si Youmie ay alam kong nilalamig siya kaya sa huli ay nahinto kami sa isang Coat Botique.

''Bibili ka ng bago?''

Alam kong naninibago siya sa pakikitungo ko sa kaniya, kahit naman ako naninibago din. I smiled at her and hold her hand. Hinila ko siya sa loob at pinamili nang coat.

''Pumili ka na.'' I just said ng nasa ladies area na kami.

Nanlaki ang mga mata niya.

''Iba, ano ka ba -- hwag na, magastos --- ''

Kumuha ako ng dalawang para sa babae at deretso na sa counter. Mabuti nalang at may mga Hong Kong dollars pa ako.

Nang soutin niya yung itim ay ngumiti ako. It suits her.

''Bagay ba?''

Di na ako sumagot at hinila ko na siya ulit. Pumasok kami sa isang Asians Restaurant. Tahimik kaming kumain, minsan ay pinaglalagyan niya ako ng pagkain.

Maalaga naman talaga si Youmie, she's great. I knew it, she's the one i am looking for. Hindi ko alam pero parang gusto kong sulitin ang pagkakataong to at sabihin sa kaniya ang plano ko.

I was thinking about, marrying her. Gusto kong sabihin sa kaniyang, forget Lorvin and  let's get married.

Naagaw ang atensyon namin nng tumunog ang cellphone ni Youmie.

''Hello, Bree saan na kayo? Umuulan. -- sege pupuntahan namin kayo dyan. Bye.''

Ngumiti siyang tumingin sa akin.

''Nasa bus stop daw sina Bree, ete text niya daw ang address. --- '' ngumunguyang sabi niya.

Malakas kumain si Youmie kaya lalong lumalaki ang dibdib niya. Gusto ko na siyang ibahay. Gusto ko na siyang katabi palagi sa gabi. Gusto ko ang init nang katawan niya. Gusto kong pag gising ko sa umaga at pag uwi ko galing trabaho ay siya ang makita ko. Ano pa nga ba ang hihintayin ko?

''Let's get married, Youmie.'' I said directly into her.

She didn't answer. Nakanganga lang siya at nakatitig lang sa akin. Bigla ay napangiti ako sa kaniya. I expected her to exclaimed, p*tang ina, but she didn't.

Wala pa naman akong sing sing pero bibili agad ako kapag umo-o siya. Gusto ko yung sing sing na kasing halaga nang kung ano siya sa buhay ko.

''Kasal?! Asaan ang sing sing?!''

Malakas ang boses niya na ikinaagaw nang atensyon nang mga kumakain. I hold her hand para kumalma siya ng konti.

''Iba, nag po - propose ka tapos walang sing sing? Fireworks? Dios ko! Pwede ba yun?''

''So you say, yes?''

Sunod sunod siyang tumango sa akin. Masaya siya, i knew it.

Mabilis akong tumayo, hinatak siya at hinalikan sa labi. Masaya ako, masayang masaya. Hindi ko pa naman masabing mahal ko na siya pero losing her is like hell. Una ko iyong naramdaman nang minsan niya akong iniwan matapos ang gabing iyon.

''Thank you! I am so happy, Youmie.''

''Iba, ang tagal kong hinintay 'to. Mahal na mahal kita.''

I just kissed her as an answer. Palakpakan sa boung paligid ang huminto sa amin.

''I love you, too.'' I whisperd into her.

Alam kong di niya narinig iyon dahil sa ingay at kantyawan nang mga tao sa paligid.