The Demon's Angel

Chapter 16: He's Back?

POV> HAVEN CLARISSE JANG

“Ano kayang sasabihin ni Yumi pag nalaman niyang tayo na?”  natatawa naman ako kay Yohan, kanina pa kasi siya ganyan ng ganyan. Muka siyang ewan, hindi talaga siya makapaniwalang sinagot ko na siya after 5 years ng panliligaw. *Haha*

“Malamang magpaparty yun, Haha”  pagbibiro ko naman sa kanya, humigpit naman yung hawak niya sa kamay ko.

“Alam mo bang super saya ko ngayon Haven? Pinasaya mo talaga ako ngayong araw na to. Thankyou ah. Akala ko hindi na darating ang araw na to.”  nilapit naman niya yung kamay ko sa may labi niya at hinalikhalikan to, napakapasaway niya! Nagdridive siya tapos hinaharot niya ko *Hihihi*

“Masaya din naman ako ngayon Yohan”  ngumiti ako kahit hindi naman niya nakita yung ngiti ko, basta alam ko.. Masaya ako.  Masaya dapat..

Nakarating kami sa Condo namin ni Yumi, dahil meron naman akong spare keys binuksan ko na to. Sabay pa kaming pumasok ni Yohan habang magkaholding hands. Medyo maharot lang po.*Hihi*

“Welcome Ba—Teka! Ano yan uh?!” Tinuro ni Yumi yung bandang kamay namin, nagkatitigan kami ni Yohan at napangiting sabay.

“Kasi Yumi---“

“May pagkain ba kayong dala uh? Nagugutom na ulit ako eh.”  Luamapit siya sa amin at sinilip yung mga paper bag na dala ko sa kanang kamay ko, obvious na sa kaliwa ang hawak ko ay ang kamay ni Yeheeen. *Lol*

Patuloy parin siyang nagnonobela habang sinisilip yung mga dala namin. Akala ko pa naman *–“* Nagkatitigan kami ni Yohan at sabay na nagkibit balikat. Haaays! Muka talgang pagkain ang isang to.

Hinila ko si Yohan sa may Sofa at nilapag yung mga pinamili namin kanina. Paupo na sana kaming dalawa ng biglang magfake cough si Yumi sa amin.

“EHEM! EHEM!”  grabe pala siya ubuhin, halos matanggal na ang baga sa sobrang lakas. *Hihi* Napatingin ulit kami ni Yohan sa kanya.

Nakapameywang siya at nakataas ang isang kilat na nakatitig sa aming dalawa. “So wala kayong balak sabihin sa akin?”

“Na ano Yumi?”  tanong naman ni Yohan sa kanya, natawa naman ako dahil alam kong pinagtritripan niya si Yumi.

“Wala kaming dalang pagkain eh”  pagbibiro ko kahit ang totoo ay meron naman talaga. Medyo bad angel lang po. *Peaaaace!*

“HINDI YOOOOWN! AYAN OH!” ngumuso nguso naman siya, at mukang alam ko na ang tinutukoy niya.

“Aaaaah! Ito ba!”  tinaas ni Yohan yung kamay naming magkahawak, medyo hindi koa alam kung bakit ako nahiya?

“OO! So kayo na noh? Ayiieeeee!”  bigla siyang sumugod at inakbayan ako.

“I’m so happy for the two of you! Maygudnis! Kayo na! After ilang  dekada sinagot ka na nitong bitter kong bestfriend”  tumngin siya ng masama sa akin at kay Yohan naman nakangiti siya *Pouts* di po ako bitte---Aw! Parang may natanggal sa feathers ko.. Basta hindi ako bitt—Aw! OO NA! BITTER NA KO!

Binitawan ko na si Yohan para makapgpalit na din ng damit. “Papalit lang akey. I’ll be back.”  Ngumiti ako kay Yohan, pero kay yumi nagtounge’s out ako. Napakadaldal niya kahit kelaaaaan.

“Mrs. Jackson!!!” narinig kong sigaw ni Yumi,

“Mwo?!”  galit na patanongo ko naman, malapit na kasi ako sa kwarto ko ng tawagin niya ako.