Take me to your HEART (GxG) : BOOK 1

Chapter 26 : Uncontrolled Emotions

Gabby's (POV)

Lunes

"Gabby?" a masculine voice got my full attention. I looked across at my table and saw Fermin standing in front of me.

"Atlast, napansin din ako" he said then release a sigh at kapagdakay ngumiti bago tumungo sa pwesto nito " kanina pa kita tinatawag pero mukhang abala ka jan sa telepono mo" dugtong nito matapos maupo sa sariling office chair. i did'nt respond kung kaya napilitan na naman itong magkomento habang sinasalansan ang mga dokumentong nagkalat sa ibabaw ng lamesa nito "I thought you were in a vacation? " he said na ikinibit ko lang ng balikat at tsaka muling ibinalik ang atensyon sa ginagawa. Obviously, im not in the mood para magpaliwanag sa kanya dahil kasalukuyan akong abala sa hawak na telepono. "what is it this time at nakangiti at nakatulala ka jan? " kuryus na tanong ng kaharap ng hindi ako kumibo.

"nothing" tipid kong tugon habang naiiling kasunod ng hindi mapuknat na pagngiti. Unfortunately, he caught me in my un-usual mood. Hindi ko sya masisisi sa pagpuna sa akin dahil bibihira lang naman ang pagkakataon na makita nya ako ng ganito. Kung bakit naman kasi hindi ko maialis ang sariling mga mata sa wallpaper ng cellphone na taban taban.

eh bakit nga naman hindi. Kung ganyan kagandang dilag ang nanjaan.

Kung sabagay, kung ganito lagi ang masisilayan ko tuwing bubuksan ang sariling telepono, i wont mind, kahit ilang oras pa siguro akong tumunganga ay okay lang sa akin. Lalo na kung kaalinsabay ng pagtitig sa litratong iyon ay ang pagbabalik tanaw ng maiinit na eksenang nangyari sa amin ng mga nagdaang gabi.

Matiim kong pinagmasdan ang itsura ng babaeng nanduon.

Si Louise.

My Wild Girl.

It was a photo of her whom i took this morning bago ako gumayak papunta dito sa Site office. It was a stolen shot while she was sleeping beside me.

She was laid on her stomach, half naked while her hair unintentionally carve up on one side, showing her nape, smooth shoulder and back habang natatakpan ng puting kumot ang pang-ibaba nyang katawan. Her head tilted on my direction, allowing me to stare on her pretty face. She was sleeping peacefully with steady breathing. Suddenly, a smirk automatically formed on my lips when i noticed how exhausted she was.

Papaano ngang hindi mapapagod, when you almost drained her energy. katwiran ng utak ko.

I smile on the thought. Halos mag-uumaga na rin ng parehas kaming mapagod mula sa maiinit na sandaling pinagsaluhan namin. But the thing is, hindi lang naman sya ang napagod. Kundi ako rin , pero syempre hindi ko naman iyon iniinda dahil mas nangingibaw ang walang pagsidlan na kaligayahan when atlast naipaalam ko na rin ang isa sa gusto kong sabihin. I just cant believe it. This gorgeous woman that im staring right now ay akin na.

Oh Well, i know its not that official yet because i haven't said what i really felt about her, but atleast we already have this mutual understanding that we're exclusively for each other.

"hey Gab, are you okay?"

A worried voice bring me back to reality. For the 2nd time binulabog na naman ako ng sariling kaibigan.

"are you sick?" dugtong na tanong nito

"h-hindi naman" naka-kunot noo kong sagot and wondering why did he asked that silly question.

"pulang-pula kasi yang buong mukha mo, nilalagnat ka ba?" nag-aalala nitong puna na halos hindi kumukurap ang pagkakatitig sa akin.

Nagugulumihan akong tumingin sa kaharap at saka kinuha ang isang salamin sa loob ng sariling drawer. I glance at the mirror, and automatically release a shy smile when i noticed what my friend observed. namumula nga ang magkabila kong pisngi including my ears, pero hindi iyon dahil sa may sakit ako. Kundi malamang, hindi ko namalayang nag-react ang buong katawan ko sa kaka-isip kay Louise at sa mga pinagagawa namin. Kung bakit naman ang hindi maipaliwanag na kaba at dagliang pag-iinit ng katawan ang tangi kong naramdaman ng mga oras na iyon ay hindi ko alam.