Butterfly |BTS|

Rozdział VIII

Rzuciłam się na łóżko z totalnym mętlikiem w głowie. Próbowałam pozbyć się jakiejkolwiek myśli, ale gdy udało mi się wyrzucić jedną, druga natychmiastowo zajmowała jej miejsce.

Nie mogłam zasnąć, cały czas myślałam o Tae, Kiko oraz Jennie. Nie wiem dlaczego Jennie zachowuje się tak dziwnie, nie chce ze mną rozmawiać. Próbowałam się do niej dodzwonić, pisałam ale to nic nie dało. Może nie chce już mnie znać, ale dlaczego? Jakby podała mi powód, jednak ona nic. Zostali mi tylko Niko i Kiko. A tak naprawdę to tylko Niko. Kiko jest daleko i ma swoje problemy. A Niko, ach... Jest kochany i mogę na nim polegać, zawsze mnie rozśmiesza, pomoże mi w każdej sytuacji. I jeszcze do tego Tae.

- Kurwa, czemu to wszystko jest takie trudne?! - powiedziałam sama do siebie.

Kiedy myślałam, że wszystko zaczyna się układać nagle wszystko zaczęło się walić.

Nie mogłam już tak dłużej leżeć. Była 3 rano.Wstałam, założyłam na siebie spodnie dresowe i bluzę. Wyszłam najciszej jak tylko potrafiłam z domu. Poczułam zimny a za razem przyjemny powiew wiatru. Musiałam się przebiec, nie mogłam już dłużej siedzieć w domu. Związałam włosy w kucyk i zaczęłam biec.

Uwielbiam ból, który rozrywa mi płuca a wszystko przez gorszą kondycję. Kiedyś biegałam w drużynie szkolnej ale musiałam przestać przez kontuzję kostki. Przebiegłam całe osiedle. W drodze powrotnej  postanowiłam przebiec się dłuższą trasą przez las. Dobiegałam już do domu czując pożądany efekt, zatrzymałam się przy ławce i usiadłam. Odpoczełam i po paru minutach wróciłam do domu. Byłam cała spocona więc wzięłam szybki przysznic i poszłam spać.

Obudził mnie mój telefon, który cały czas wibrował. Przeciągnęłam się i wzięłam telefon do ręki, dostałam ponad 30 sms'ów. Od Kiko i od ... właśnie od kogo?

Od Numer nieznany
Cześć, tęskniłem.

Do Numer nieznany
Znamy się??

Nie powiem zdziwiłam się może to tylko pomyłka. Nieważne, ciekawe co mi napisała Kiko.

Od Kiki
Hyuna czy możesz odebrać ten cholerny telefon!!

Od Kiki
Cfelu mam ci coś ważnego do powiedzenia!

Od Kiki
Ale przecież lepiej mnie olewać niż odebrać lub odpisać😣

Od Kiki
Kuźwa czy tak ciężko jest odpisać?!😒

Od Kiki
Dobra wiesz co nie odpisuj mam to gdzieś pa.

Od Kiki
Przepraszam ale poprostu się zezłościłam😥

Od Kiki
Jak będziesz miała czas do odpisz😉😑

Chyba się trochę na mnie zezłościła.

Do Kiki
Sory, że nie odpowiadałam ale miałam tą głupią kolację a potem poszłam biegać😅

Od Kiki
Ty pizdokleszczu ja się o ciebie martwię i mam już przed oczami najgorsze scenariusze, a ty sobie na kolacji siedzisz i trudno ci odpisać?!😡😠

Do Kiki
Po pierwsze, to jak zawsze przesadzasz a po drugie, to była kolacja z szefem taty i musiałam na niej być.

Od Kiki
A no tak przecież mi o niej mówiłaś. Boże przez to wszystko zapomniałam.

Do Kiki
No to co jest taką świetną i ważną wiadomością, że mi smujesz o 5 rano?!

Od Kiki
Przyjeżdżam do ciebie!

Do Kiki
To cudownie!

Od Kiki
Ja też się cieszę. A i jest jeszcze coś.
Dwa dni temu zaczepiła mnie grupka chłopaków i pytali się o ciebie.

Do Kiki
A możesz tak trochę jaśniej? Jak się nazywali?

Od Kiki
Nie przedstawili się, ale jeden miał chyba ksywkę Zoco, czy coś w tym stylu.

Po tej wiadomości myślałam, że robi sobie ze mnie jaja.

Do Kiki
Zico.

Od Kiki
Dokładnie. Nawet przystojny. Skąd go znasz?

Do Kiki
A tam nie ważne, stare czasy. A o co się pytali?

Od Kiki
O to gdzie mieszkasz, ale nie podałam im adresu.

Nie wiedziałam co mam o tym myśleć. Wyjeżdżając z Busan wydawało mi się, że to wszystko się skończy nie sądziłam, że będą mnie szukać. Odłożyłam telefon i zakładając grubą szarą bluzę zeszłam na dół, gdzie przy stole siedzieli moi rodzice.

- Cześć - mrknęłam wesoło, zajmując miejsce naprzeciwko taty.

- Cześć kochanie, wyspałaś się? Bo coś marnie wyglądasz - zapytał się tata.

- Jakoś nie mogłam zasnąć - skłamałam.

Nie czułam potrzeby aby zanudzać go moimi problemami. W sumię sama nie powinnam tyle o tym myśleć, ale jakimś sposobem nie mogłam o nim zapomnieć.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Chciałam tylko podziękować osobom, które jeszcze to czytaja 💕