Bir Eylül Hikayesi

Bölüm 17 : Mesaj

  " Günaydın millet. "

  " Günaydın best kankim." dedi Ömer. Ee tabi matematik sınavı olunca... Gerisini anladınız siz.

" Ali çalıştırsın. " dedim gülümseyerek.

" Bok herif çalıştırmıyor ki."dedi sızlanarak.

  " Ali ? "

" Çalıştırsam ne olacak Eylül ? Adam ilk sınavdan 04 almış. "

    Çok da sesli olmayan bir kahkaha attım. Bu sırada zil çaldı. Sakin hareketler ile ders kitaplarını topladık. Kantin masası matematik kitap ve notlarıyla dolmuştu. Son umutlarla çalışan öğrenciler... Benim matematik dersim süper değildi ama iyi denebilirdi. Zaten iyi olmak zorundaydı , başka bir seçenek yoktu.

   Sınıfa girdiğimizde Gamze ile oturup kısa bir sohbet ettik. Hoca geldiğinde başladı anlatmaya... Ama ne anlatma. Tarih hocası kendini kaptırıyordu resmen. O tarihe gidip geliyordu adeta.

   Dört dersi başarıyla geçirdikten sonra sıra matematik sınavındaydı. Gözetmen hoca içeri girdi ve kağıtları dağıttı.

  " Kafasını kaldıranın,  kaşı gözü oynayanın,  duvarlara bakıp cevap arayanlarının kağıdını alırım. Ha bu arada , kopya da serbest. "

  " Bu karı giriyorsa,  sıçtık arkadaşlar. Gururla söylüyorum. " dedi Ömer yan taraftaki sırasından.

                             ***

   Matematik sınavından herkes beyni dönmüş bir şekilde çıkmıştı. Ömer ' nah geçerim ' konuşmaları yapıyordu. Gamze ve Ali soruları tartışıyordu. Ben de telefonla ilgileniyordum.

   Burak okuldan sonra bir yerlere gitmek için mesaj atmıştı. İlişkimiz şu an için iyiydi. Onun bana gerçekten değer verdiğini hissediyordum. Bakışları , söyledikleri , aldığı hediyeler... Ama sorun şuydu; ben onu önemsesem bile onun kadar seviyor muydum?  Onun gibi yaklaşabilecek miydim ona ? Deneyecektim. Burak ' ı üzemezdim. Zaten bana zarar vermiyordu,  yani onun yanındayken kendimi iyi ve huzurlu hissedebiliyordum. Bir süredir tanıdığım için rahatça sohbet edebiliyordum.

    Okuldan çıktıktan sonra kapının önüne çıktım , temiz havayı içime çekerek gerçekten yorulduğumu farkettim. Burak beni alacaktı, evinde film izleyecektik. Ayrıca beni ders çalıştırmak istiyordu. Bu konuda çok ısrar etmişti. Etrafıma arabasını görmek için dikkatlice bakarken görmemem gereken birini gördüm.

  Alkan.

  Şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum. Yanıma gelmesini beklerken ; daha doğrusu yine bana korkutucu sözler söylemesi için beklerken Elif ile konuşan Gamze ' nin yanına gitti. En yakın arkadaşımın yanına. Gamze gülümseyerek yanına gitti. Alkan bir şeyler söyleyerek arabasının kapısını açtı ve Gamze bindi.

  Alkan ' ın benim arkadaşımla ne işi olabilirdi ! Alkan çok tehlikeli biriydi,  normal de değildi benim tespitlerime göre. Gamze 'yi mutlu edecek biri değildi. Zaten aradaki yaş farkı malumdu. Evet , Alkan ile benim de aramda yaş farkı vardı. Ama beni tehdit eden adama ' abi  ' diyecek halim yoktu. Zaten neden diyeyim ki?

  Gamze ' yi aradım , ama açmadı. Alkan' ı da aradım. O tabii ki açmadı. Alkan' a ulaşmak zaten kolay değildi. Aklıma bir de Gamze ' nin şarjının çok az olduğunu söylediği gelince iyice panik oldum.

Sakin ol Eylül.
Alkan ona kendini farklı şekilde tanıttı.
Durduk yere ona zarar vermez.
Derin nefes al.

    Orada öylece dururken Burak spor arabasi ile önümde durdu. Yavaş adımlarla bana doğru gelirken yine tahmin edemeyeceğim bir şey oldu.