it's me [muke af] PL

daylight\\5 seconds of summer

daylight\\5 seconds of summer

Luke postukał stopami w drewnianą podłogę. Stał tylko cale od schodów przy łazience, gdy Michael zrobił kilka testów.

Kątem oka mógł ujrzeć Nicka i Alex oglądających coś w telewizji. Z upływem czasu stawał się coraz bardziej zdenerwowany. Kiedy minutnik na telefonie Michaela wydał okropny hałas, Luke wiedział, że nadszedł czas.

Nacisnął na złotą klamkę, wchodząc do środka bez jakiegokolwiek słowa reakcji od drugiego mężczyzny. Michael siedział na wannie, nieskłonny do wstania i spojrzenia na wyniki. Zobaczył Luke'a, który stał przy blacie, na którym znajdowało się w rzędzie sześć testów. Obserwował sylwetkę swojego męża, jego pochyły nos wciągający powietrze i wydychający je głęboko, jego niebieskie oczy skanujące sześć małych ekranów. Przygryzł wargę, gdy spojrzał na Michaela, "Pozytywny," powiedział, "Każdy pojedynczy."

Michael nie wykazał żadnej reakcji, nie był smutny ani szczęśliwy. Może poczuł ulgę- zero leków plus wiedział, że teraz nie umierał na niewydolność nerek.

Luke wziął białe i fioletowe testy, wyrzucając je do śmieci. Zacisnął szczękę, gdy opuścił łazienkę. Szedł jak burza, gdy udał się do salonu, padając naburmuszony na kanapę. Chwycił pilot od telewizora, wyłączając go, a następnie biorąc dziennik Michaela.

"No dalej, Mike," zawołał, "Miejmy to za sobą."

Ich dwójka dzieci spojrzała na nich dużymi, przerażonymi oczami. Ostatnim razem, gdy te słowa zostały wypowiedziane, było gdy powiedzieli im, że Michael przestaje brać leki. Luke nie mógł pojąć dlaczego starszy mężczyzna tak bardzo nienawidził tych kilku pigułek. 

Mike trzymał opuszczoną głowę, gdy wszedł do salonu, usiadł na kanapie, jego cała postawa była niespokojna. Zachowywał się jak stary czterolatek, Luke nie byłby zaskoczony, gdyby za kilka sekund wczołgał się pod stół.

"Masz zamiar im powiedzieć?" Luke spytał, jedną brew miał uniesioną, a ramiona skrzyżowane.

Nick ściągnął brwi, gdy wyłączył swój telefon, "Czy wy bierzecie rozwód?"

"On jest w ciąży," Luke odpowiedział.

"Ew-ale wy jesteście tylko kilka pokoi dalej od- ew, o mój Boże, idę zwymiotować," Alex powiedziała w pośpiechu. Nie chciała mieć w głowie myśli o tym, że jej ojcowie to robili.

Plecy Michaela były zagięte, gdy pochylił się do przodu, kładąc głowę w swoje dłonie. "To był Ashton," próbował się obronić.

"Ashton jest tobą," Luke odpowiedział. Żadnej empatii i cierpliwości, które szybko opuścił.

Nick poprawił go, "Tak właściwie to Ashton jest tylko częścią jego umysłu. A to oznacza, że to mogła być zła część, którą normalnie mózg potrafi kontrolować. Bez urazy, tato."

Luke przewrócił oczami. "Mike, nie wiem co mamy zamiar zrobić."

Michael wzruszył ramionami, nie miał odpowiedzi. Nigdy nie miał odpowiedzi. Zawsze płynął z prądem.

"Mam nadzieję, że to dziewczynka, zawsze chciałam siostrzyczkę," Alex powiedziała, będąc w swoim świecie.

Luke spojrzał na swoją rodzinę, był jedynym, który jest wściekły. Nick był pogrążony w myślach, Alex marzyła o siostrzyczce, a Michael płakał. Typowa noc w gospodarstwie domowym Hemmings-Cliffordów.