MANKEN-(Hayat Serisi-2)(tamamlandı)(Düzenlenecek)

4.Bölüm-Kıskandım

“Sen..” dedi duraksadı. Sinirlerine hakim olmaya çalışarak tekrar konuştu. “Sen bana ne yapmaya çalışıyorsun. Evlenecek başka adam bulamadın mı.”

Diana anlamsız bir şekilde Atilla’nın yüzüne baktı. Ne demek istediğini anlayamamıştı. Atilla’nın tekrar konuşmasına fırsat vermeden atıldı.

“Ne demek istediğini çözemedim. Kasıtlı yapılan bir durum söz konusu bile değil.” Dedi ve gözlerini kıstı. Aklına gelenle hızla öne atıldı. “Farkındaysan içerde resmen bana kocalık yaptın. Beni mankenlik ten aldın. Bana sormadın bile, aklına geleni yaptın. Birde şirketinde çalışacağım. Vay bee.”

Atilla dediği lafları beyin süzgecinden geçirip anlamaya çalıştı. Vedat'a sinirlendiği için ağzından öyle laflar çıkmıştı. Genç adam derin bir nefes verip alnını ovaladı. Resmen bile bile ateşe atlamıştı. Emin bir şekilde gözlerini Diana’nın gözlerine çevirdi. İşaret parmağı ile sakalını kaşıyıp sakince konuştu.

“Haklısın, öfkeme yenildim. Vedat ile iyi bir anım yok. Ona ders vermek istedim. O yüzden dediklerimi yapmak zorundayız. İkimiz içinde iyi olmaya bilir.”

Diana hırsından kaşlarını çatıp, kollarını göğsünde bağladı. Sol ayağı ile yere hafif bir şekilde vurup duruyordu. Sinirle kollarını indirip önüne gelen saçlarını hırsla arkaya savurdu.

“Bakıyorum da şimdilik birbirimize ihtiyacımız var. Dediğini yapalım ama mankenliğin bir yolunu bulur yaparım.”

Atilla, Diana’nın kararlı ve sert çıkan sözlerine karşılık verip susturması gerekiyordu.

“Tamam istediğini yap. Ama kimse bu evliliği duymayacak. Saklı aramızda”

“Arkadaşlarıma söylerim. Onlar benimle kalıyor. Onlarda kimseye demez.”

“Hayır kimseye deme! Ben Okyar'a bile demeyeceğim. Şu sorunu çözeyim anında boşanırız. O yüzden kimsenin duymasına gerek yok.”

Diana gözlerini devirerek Atilla’ya baktı. Bu iş için Atilla’yı seçtiği için pişman olmaya başlamıştı. Sinirle yere düşen çantasını eğilip aldı. Telefonunun çalması ile çantayı açıp çıkardı. Arayan Sude idi.

“Kuzum neredesin sen, seni arıyoruz. Nasıl korktuk var ya”

Diana, Sude'nin endişeli ve öfke dolu sesine karşılık sustu. Ne cevap vermesi gerektiğini bilmiyordu. Arkadaşlarını evhamlandırdığı için çok üzülmüştü. Sessiz bir şekilde pişmanlıkla konuştu.

“Özür dilerim size haber vermeliydim. Canım sıkılınca erkenden çıktım. Eve geliyorum”

Sude, Diana’nın sesinin bozuk olduğunu duyunca sitem etmekten vazgeçti. Bir aksilik olduğunu sezerek arkadaşının üstüne gitmemeyi yeğledi. Tebessüm ederek arkadaşına seslendi.

“Hadi çabuk gel, hafta sonu düğünüm var. Hazırlıkları tamamlamalıyız.”

“Tamam geliyorum”

Diana arkadaşının keyifle gelen sesine tebessüm etti. Telefonu sevinçle yerine koyup arkasına döndü. Atilla da telefonu kapatıp cebine koydu.

“Annem ve Okyar merak etmiş. Gitmem gerekiyor, senide bırakayım”

Diana hızla öne atılıp engellemeye çalıştı.

“Teşekkür ederim. Ben taksi ile giderim. Siz zahmet etmeyin.”

Diana, Atilla’nın bir şey demesine fırsat bırakmadan hızla yola koyuldu. Atilla aklına gelenle arkasından seslendi.

“Bu hafta gelme, düğün olsun öyle başlarsın”