Κεφάλαιο 25

129 38 3
                                    

 <<Mπρά-Μπράντον, τι κάνεις εσυ εδώ;>> είπα χωρίς να καταλάβω τι είχε συμβεί.

Γέλασε και με πλησίασε. Έκανα ενστικτωδώς ένα βήμα πίσω. <<Δεν έχεις καταλάβει τίποτα ε;>>

<<Όχι>> είχα αρχίσει να τρέμω.

<<Λοιπόν...>> απομακρύνθηκε και πήγε να ανοίξει τα παλαιών αρχών παντζούρια που υπήρχαν στο χώρο. Αμέσως φωτίστηκε ο τόπος. Τα πράγματα ήταν περίπου όπως νόμιζα. Όμως σαν γύρισα να κοιτάξω την Έβελιν έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Φορούσε τα ίδια ρούχα με εχθές, όταν με περίμενε να γυρίσω από το ραντεβού μου με τον Τζέισον, και τα μαλλιά της ήταν ανάκατα. Υπήρχαν μελανιές στα χέρια της και το τζιν που φορούσε, είχε μεγάλα σκισίματα από τα οποία φαινόταν το αιματοβαμμένο της δέρμα. Το πρόσωπό της... Το πρόσωπο της ήταν η αναπαράσταση της τραγωδίας. Από τα χείλη και τη μύτη της έτρεχε αίμα ενώ τα μάγουλά της ήταν κατακόκκινα. Είχε σκισίματα στο λαιμό και τα δάκρυά της έπεφταν σταγόνα σταγόνα από τα ροδάλα της -από φυσικού της- μάγουλα.

<<Εσύ την απήγαγες;>> τον διέκοψα χωρίς να με νοιάζει τι θα έλεγε.

Χαμογέλασε λοξά. <<Εμμ... ναι. Όπως βλέπεις. Έκανα βέβαια ένα μεγάλο λάθος αλλά...>>

<<Τι λάθος;>> ρώτησα.

<<Ήθελα εσένα να πάρω. Δεν ήθελα αυτήν. Εσύ ήσουν εξ αρχής ο στόχος μου>>.

Αυτά τα λόγια του με έκαναν να ανατριχιάσω ακόμη πιο πολύ.

<<Και γιατί πήρες την Έβελιν και όχι εμένα;>> Το βλέμμα μου πέρασε φευγαλέα από το μέρος της Έβελιν. Είχε φτάσει το μαχαίρι και ήταν έτοιμη να κόψει το σχοινί από τα χέρια της. Έπρεπε να την καλύψω για να μην την δει. Οπότε πήγα και στάθηκα μπροστά της.

<<Γιατί δεν μπορούσα να πάρω εσένα>> είπε χωρίς να καταλάβει τι σχεδιάζαμε. <<Εσυ ήσουν απασχολημένη με αυτον τον αλήτη -τον Τζέισον;-, με τη μητέρα σου, με τα όνειρά σου...>>

Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Τι είχε πει μόλις τώρα;

<<Τι λες; Από πότε ξέρεις για τα όνειρα;>>

<<Τα πάντα ήξερα>> σοβάρεψε, <<από την αρχή>>. Έκατσε σε ένα μικρό σκαμνάκι. <<Από τη στιγμή που τα φτιάξαμε για πρώτη φορά, κατάλαβα ότι κάτι πήγαινε στραβά. Κατάλαβα ότι μου έκρυβες κάτι μεγάλο>> σταμάτησε για να θυμηθεί. <<Θυμάσε όταν είχαμε φιληθεί για πρώτη φορά;>>

The Dream-✔️Where stories live. Discover now