The Dream-✔️

Κεφάλαιο 20

<<Ποιόν;>> ρώτησα γιατί δεν ήξερα κανέναν. Ή τουλάχιστον δεν θυμόμουν κανέναν.

Η Άννι με κοίταξε λες και ήμουν χαζή. <<Καλά δεν θυμάσε με ποιον τα είχα πριν 2 χρόνια; Άνταμ Λέρτ ειδικός στους υπολογιστές και εξπέρ σε ότι αφορά την τεχνολογιά>> έπιασε το κινητό της. <<Ένα μηνυματάκι να του στείλω και τελειώσαμε>>.

<<Σίγουρα μπορεί;>> ρώτησε διαστακτικά ο Τζέισον κοιτώντας πότε εμένα και πότε την Άννι.

<<Ναι, είπαμε. Είναι αστέρι. Πάω να μιλήσω και έρχομαι>>. Με το που έφυγε η Άννι, ο Τζέισον ήρθε και έκατσε στην καρέκλα δίπλα από την δική μου.

<<Λες να τα καταφέρει αυτός;>>

Ανασήκωσα τους ώμους μου. <<Δεν ξέρω. Το ελπίζω>> του έσφιξα το χέρι. <<Πρέπει να τη σώσουμε, Τζέισον. Πρέπει να κάνουμε κάτι>>.

Κούνησε το κεφάλι του και για λίγο μείναμε σιωπηλοί.

<<Αμ...>> δίστασε. <<Θέλω να σου πω κάτι, τώρα που το θυμήθηκα>>.

<<Τι;>>

Πήρε μία βαθιά ανάσα. <<Μου αρέσεις πολύ. Και πιστεύω ότι θα ήμασταν καλά εε... μαζί>> είπε και φάνηκε να το εννοεί.

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό χάσκοντας. Ήξερα ότι με ήθελε. Αλλά πρώτη φορά τον άκουσα να το λέει με τόση πολλή σιγουριά. Και μου άρεσε πολύ να το ακούω αυτό.

Πάρα πολύ.

Του χάιδεψα το μάγουλο και τον κοίταξα βαθιά στα μάτια. Ήθελα να είμαι ειλικρινής απέναντί του.

<<Τζέισον καταλαβαίνω πως νιώθεις. Γιατί... Γιατί νιώθω και εγώ το ίδιο>>. Μου χαμογέλασε αλλά κατευθείαν σοβάρεψε.

<<Και ο Μπράντον; Τι θα γίνει με αυτον;>>

Το κακό είναι ότι ενώ μιλούσα με τον Τζέισον, δεν είχα σκεφτεί καθόλου τον Μπράντον. Εν μέρει ήθελα να ξέρω που είναι και τι κάνει και αν είναι καλά. Αλλά από την άλλη, όσο και αν δεν ήθελα να το πιστέψω, ταυτόχρονα δεν με ένοιαζε. Ήταν η πρώτη φορά που το ένιωσα τόσο έντονα: Η ιστορία μου με τον Μπράντον είχε τελειώσει. Όσα είχαμε περάσει τόσους μήνες μαζί, είχαν πλέον σβήσει μπροστά στο μέλλον που ακολουθούσε. Στο μέλλον μου με τον Τζέισον.

Έπρεπε να βρω έναν τρόπο και να του πω να χωρίσουμε.

<<Δεν ξέρω>> απάντησα στην ερώτησή του. <<Πρέπει να τελειώνω μαζί του>>.