"Chanyeol!!! အခုေလ့က်င့္ရမယ္"
Chanyeolမင္းသားေလးက သူေနမေကာင္းတည္းကေလ့က်င့္ေရးမဆင္းတာျကာခဲ႕ျပီ။
သူတို႕အတြက္အခ်ိန္နည္းနည္းေလးရတာေလ့က်င့္ရမယ္ဆိုတာကိုမင္းသားေလးကေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ႕သည္ပဲ။
"Wuyifan ခင္ဗ်ားသက္သာမွေလ..."
သူသက္သာမွ...ေဘးမွာေစာင့္ျကည့္ေနေပးမယ့္သူရွိမွေလ့က်င့္ခ်င္သည္။သူမ်က္ႏွာဖံုးမပါပဲက်ြန္ေတာ္ေလ့က်င့္တာကိုေစာင့္ျကည့္ရင္သူဘယ္လိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးျဖစ္ေနမလဲျကည့္ခ်င္မိသည္။
ေက်နပ္ေနမလား??။ဒါမွမဟုတ္ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနမလား???။
သူ႕မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ေျပးတဲ႕ခံစားခ်က္အမူအယာတိုင္းကိုသိခ်င္မိသည္။
က်ြန္ေတာ္က သခင္ေလးလို႕ေခၚတဲ႕WuYifanကိုေရာ ဟိုလူယုတ္မာျကီးScorpioကိုေရာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ေတြ႕ရမလဲသိခ်င္မိတယ္။
ခ်စ္တယ္သိလားဆရာ......။
ဆရာ...ဆရာေပါ့ ...က်ြန္ေတာ့္က္ုိသင္ျကားေပးခဲ႕တာပဲဟာ။
"Chanyeol အပ်င္းမျကီးနဲ႕ အားထည့္စမ္း မင္းေျခေထာက္ေတြကအားေပ်ာ့လြန္းတယ္!!!!!"
ေျခတလွမ္းအလွမ္းမွာတင္အသက္ပါသြားႏိုင္တယ္မင္းသားေလးရဲ႕...။
မသိလိုက္ သတိမမူမိတဲ႕တခဏမွာ အသက္ကဓါးဖ်ားမွာပါသြားႏိုင္တာမ်ိဳး။
သတိထားေစခ်င္လို႔မာန္မဲေနရတာ။ မင္းသားေလးက တပ္တစ္ခုလံုးက္ုိဦးစီးရမယ့္သူမဟုတ္လား။
" အင္း သိတယ္ ခင္ဗ်ားသာသက္သာေအာင္ေန"
ေလက်င့္တာျကည့္ေစခ်င္လို႔လာျကည့္ခိုင္းမိပါသည္။ခ်စ္ရသူကဆူပူေနတာခ်ည္းပင္။ ဆူပူမာန္မဲေနေသာမ်က္ႏွာျကီးကမုန္းတီးစရာျကီး။
ခ်စ္ရသူလူျကီးေရွ႕တြင္အတတ္ႏိုင္ဆံုးျကိဳးစားျပေနျခင္းသည္ သူ႕ဆီကေတာ္တယ္ဆိုေသာခ်ိီးက်ဴးသံတစ္ခုအတြက္သက္သက္သာ...။
ခုေတာ့ျကည့္ပါအုန္း။
ဆူပူမာန္မဲေနလိုက္တာ။ မုန္းစရာေကာင္းလြန္းတယ္WuYifan!!!။
လက္ထဲကဓါးကိုပစ္ခ်ရင္း ေျခေဆာင့္ထြက္သြားတဲ႕မင္းသားေလးဟာစိတ္ေကာက္ေနျပန္ျပီထင္ပါ့။
မင္းသားေလးအတြက္ေျပာေနရတာေလမင္းသားေလးရယ္။
ေျခလွမ္းတို႕ကစံအိမ္အျပင္ဆီေျပးထြက္သြားတာမို႔ သူသြားေနက်ေက်ာက္ေဆာင္ေလးရွိရာလို႕ထင္ရသည္ပဲ။
တလွမ္းခ်င္းျကိဳးစားလွမ္းရင္း မင္းသားေလးေနာက္လိုက္ရျပန္သည္။ စိတ္ေကာက္တတ္ေသာမင္းသားငယ္ကိုေခ်ာ့ရအုန္းမည္မဟုတ္ပါလား??။
လာတြဲမည္ျကံေသာThomasကို ေခါင္းအသာရမ္းျပရင္း ျကိဳးစားေလ်ွာက္ခဲ႕ေတာ့ ေတြ႕ပါျပီ။
ခ်စ္လွစြာေသာမင္းသားငယ္ေလး။
"WuYifan လူယုတ္မာ"
"Scorpio စိတ္ပုတ္ေကာင္ျကီး"
"WuYifanကိုမုန္းတယ္"
"Scorpioကိုမခ်စ္ဘူး!!"
ေဒါသထြက္ေနပံုရကာ စကားတို႔ကိုေရရြတ္ရင္း ေရျပင္ေပၚကိုခဲတခ်ိဳ႕ႏွင့္ေဒါသပံုခ်ေနေသာChanyeol မင္းသားငယ္ေလး။
"အဲ႕ဒီေလာက္ေတာင္မုန္းတယ္လား???"
သူ႔အေမးစကားကိုမ်က္ေစာင္းတစ္ခုသာတံု႔ျပန္ေလသည္။
သူႏွစ္ျခိဳက္စြာရယ္ေမာမိသည္။ မင္းသားေလးကေတာ့ သိပ္စိတ္ေကာက္ခ်င္က အေခ်ာ့ျကိဳက္လွသည္ေလ။
"Chanyeolမင္းသားေလး စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုရင္ က်ြန္ေတာ့္ကိုအျပစ္ေပးလို႕ရပါတယ္ က်ြန္ေတာ္က မင္းသားေလးရဲ႕လက္ေအာက္ကပဲဟာ"
ထိုသို႕ေခ်ာ့ေတာ့ေခါင္းေလးကိုဆတ္ခနဲလွည့္ျကည့္ကာ မ်က္ႏွာကိုရံႈ႕မဲ႕ျပရင္းျပန္လွည့္သြားေလသည္။
သူ႔မွာသာျမတ္ႏိုးစြာေငးစိုက္ရင္းသတိလက္လြတ္ျဖစ္လို႕...။
"မင္းသားေလး တကယ္ခြင့္မလႊတ္ဘူးလား??"
ဘာတံု႕ျပန္မႈမွျပန္မလာပါ။
"Chanyeolေလး က္ုိယ့္ရဲ႕Chanyeolေလး စိတ္ေကာက္ေနတုန္းလား???"
ဒီေတာ့မွ လက္ထဲကခဲလံုးတို႕ကိုပစ္ခ်ကာ သူ႕ဆီေျပးဝင္လာခဲ႕သည္။
"Chanyeolေလးကိုမဆူနဲ႕ေနာ္ Chanyeolေလးမျကိဳက္ဘူး!!"
တခ်ိန္လံုးမင္းသားေလးဟုသာေခၚေဝၚေနသည္မို႔စိတ္တိုစြာ အဖက္မလုပ္ခဲ႕ေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕Chanyeolေလးဆိုေသာအေခၚအေဝၚေအာက္မွာ ႏွလံုးသားေလးက ႏူးညံ႕စြာဝပ္ဆင္းေလသည္။
ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ခ်ြဲႏြဲ႕ရင္း စကားတို႕ဆိုေသာ သူျပံဳးကာေခါင္းျငိမ့္ရွာသည္။
"ေလ့က်င့္ေရးမဆင္းခ်င္ဘူး"
မေလ့က်င့္ခ်င္ဘူး။ျဖစ္ႏိုင္ရင္သူ႕ရင္ခြင္ေခါင္းတိုးကာ ခ်ြဲႏြဲ႕ျပီးသာေနခ်င္သည္။
"Chanyeolေလး မျဖစ္ဘူးေလ ေျမာက္ပိုင္းႏိုင္ငံအတြက္တာဝန္ေတြက အိမ္ေရွ႕စံChanyeolေလးအေပၚမွာေလ"
သိေနပါသည္။သူ႕အနားမွာခ်ြဲႏြဲ႕သာေနခ်င္သည္ဆ္ိုသည္ကို။
သို႕ေသာ္ မင္းသားေလးရဲ႕တာဝန္သည္သူ႕တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္မဟုတ္လား??။
သာမန္လူတစ္ေယာက္လိုေနဖို႕ကမျဖစ္ႏိုင္ျပီပဲ။
နဖူးျပင္ရွင္းရွင္းေလးကိုဖြဖြနမ္းရင္း ေခ်ြးသိပ္ေခ်ာ့ေမာ့ေနမိသည္။အခ်စ္သည္ႏိုင္ငံႏွင့္ယွဥ္လ်ွင္ဒုတိယေနရာသို႔အလိုလိုေလ်ွာက်သည္။မ်ိဳးရိုးႏွင့္တြက္ျအန္ေသာပိုမျဖစ္ႏိုင္ေခ်ျပီ။
သူသည္Chanyeolမင္းသားေလးရဲ႕ဘဝျကင္ေဖာ္မျဖစ္ႏိုင္ပါေလျပီ။
ေခါင္းထဲတြင္ေတြးေနမိသည္က မေန႔ကပို႕လာေသာအေျကာင္းျကားစာ။
Victoriaသခင္မကိုျမိဳ႕ျပင္တြင္သတ္ျကေတာ့မည္တဲ႕။
တိုက္ပြဲကေတာ့ စခဲ႕ေလျပီ။
မင္းသားေလးေရ...။
တိုင္းျပည္အတြက္တိုက္ရတဲ႕ပြဲမွာ ႏွလံုးသားေတြခ်ခင္းရေကာင္းခင္းရႏိုင္တယ္။
အဓိကက အႏိုင္ရဖို႕မို႕ က်ြန္ေတာ္လုပ္မိခဲ႕တဲ႕အမွားေတြကိုခြင့္လႊတ္ပါမင္းသားေလးရယ္
// ေသြးေရာင္လႊမ္းသည့္ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ//
