လြမ္းေမာစြာ အရွင္သခင္ကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ရတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ႏွလံုးသားက ႏြမ္းနယ္လွပါျပီ။
အိပ္စက္အနားယူလိုက္ရင္ေတာ့ႏြမ္းနယ္မႈေတြေျပႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕လို႕သူေတြးမိပါရဲ႕။
အိပ္မက္သခင္ထံပါး အခစားဝင္ခြင့္သာရခဲ႕ရင္ ျကည္ရႊင္တဲ႕မနက္ခင္းမွာႏိုးထခြင့္ရမွာမို႕ေကာင္ေလး အိပ္ယာဝင္ခဲ႕ပါတယ္။
အေတြးေတြထဲမွာေတာ့ ခ်စ္ရပါတဲ႕သခင္ေလးပံုလႊာဟာရစ္ဝဲလို႔ရယ္ေပါ့။
သူ႕အတြက္နီးကပ္လာတဲ႕နာျကင္ဖြယ္ကံျကမၼာဆိုးကိုမသိတဲ႕ေကာင္ေလးဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျကည္ႏူးလို႔ရယ္ေပါ့။
မွိတ္က်သြားေသာ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးကို ေစာင့္ျကည့္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးရွင္ဟာ အံတစ္ခ်က္ျကိတ္မိတယ္။
မျဖစ္မေန နာျကည္းေစရမယ္ မုန္းတတ္ေစရမယ္လို႕ Victoriaသခင္မက အမိန္႕ေပးခဲ႕တယ္ေလ။
ခြင့္လႊတ္ပါမင္းသားေလးရယ္။
အျပစ္ရွိသူကို တစ္ဘဝစာ မုန္းပစ္ပါေတာ့။
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေကာင္ေလးဟာ တစံုတေယာက္ရဲ႕ထိေတြ႕မႈေျကာင့္လန္႔ႏိုးလာခဲ႔တယ္။
ရုန္းကန္ေပမယ့္ တြန္းထိုးလႈပ္ရွားေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ မတြန္းလွန္ႏိုင္တဲ႕ ထိုလူရဲ႕သန္မာမႈေအာက္မွာ ႏုနယ္ေသာ အိပ္မက္ေလးဟာ မသန္႕ရွင္းတဲ႕အေရာင္ေတြစြန္းထင္းညစ္ေပခဲ႕တယ္။
သတိလစ္လုမတတ္နာျကင္မႈျကားကေနမွတ္မိႏိုင္တဲ႕တစ္ခုတည္းေသာအရာက လေရာင္ဝိုးတဝါးေအာက္မွာ ျမင္ရတဲ႕ထို႕သူ႔လက္က Tattoo...။
ေအာ္ဟစ္ခ်င္ေသာ္ျငား စကားသံတို႕ကိုတားဆီးထားတဲ႕အဝတ္စေျကာင့္ မတတ္ႏိုင္ခဲ႕။
အရွင္သခင္ကိုတမ္းတမိေပမယ့္ ကယ္တင္ရွင္ေမ်ွာ္မိေပမယ့္ ကယ္သူမဲ႕ခဲ႕ျပီ။
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္သတိမလြတ္ခင္အထိ ထိုသူ႕လက္က Tattooကိုသာ မွတ္သားရင္း အရွင္သခင့္နာမည္ကိုစိတ္ထဲကအျကိမ္ျကိမ္ေအာ္ဟစ္ေခၚရင္း ေကာင္ေလးရဲ႕ကမၻာအေမွာင္က်ခဲ႕တယ္။
// ေသြးေရာင္လႊမ္းေသာခ်စ္ျခင္းအလၤကာ//
Yeolေလး...။
Yeol...... ။
သူကေလးရွိရာဆီျပန္လာခဲ႕ျပီေလ။
ခရီးတစ္ခုဟာ ဒီလိုႏွစ္ေတြခ်ီေနသလို ခံစားရမယ္လို႕Yifanသခင္ေလးဘဝမွာ မေတြးမိခဲ႕ဘူး။
သိပ္ကိုျကာေနတယ္ထင္ရလြန္းလို႕ရူးမတတ္ပါေလ။
အျမဲေစာင့္ျကည့္ေနရတဲ႕ျဖဴျဖဴစင္စင္လႈပ္ရွားမႈေလးေတြရွိမေနတဲ႕ေနရာက အထီးက်န္စြာ။
ေကာင္ေလးလက္နဲ႕ျပင္ဆင္ထားတဲ႕အိပ္ယာမဟုတ္တဲ႕ေနရာက ေျခာက္ေသြ႕မာေျကာစြာ။
တြဲကာေခၚယူတတ္တဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးရွိမေနတဲ႔ညေတြက အသိမဲ႕စြာ။
လွဲခ်လိုက္တိုင္း ကူညီေပးတတ္တဲ႕မ်က္ႏွာေလးက ထြက္သက္တို႕ကိုမခံစားရတဲ႕အိပ္စက္မႈေတြက ပူေလာင္ခါးသီးစြာ။
ဝန္ခံမိပါတယ္ ။ သခင္ေလးYifanဟာ Yeolဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးကိုရူးသြပ္မတတ္လြမ္းဆြတ္တမ္းတခဲ႕ရတယ္ဆိုတာ။
