My New Friends Are Werewolves

11.

Zo snel als ik kon rende ik naar dat dier. Het bleek een beer te zijn. De beer had veel beten en krassen. 'Heey Bhalo. Wat is er gebeurd?' Met wat gegrom van de beer hadden we een gesprek. 'Vertrouw je me?' Bhalo gromde naar me dat hij me vertrouwt. Ik liet mijn tanden groeien en beet in zijn arm. Daardoor nam ik zijn pijn uit de rest van zijn lijf. Ik haalde na een korte tijd mijn tanden uit Bhalo. En gaf ik hem een dikke knuffel. Daardoor kreeg ik van die donkere aders. Ik liet hem los en het ging al bijna helemaal goed met hem. 'Dus een dame met blote voeten en een blinde man?' Bhalo gromde ja en samen liepen we naar huis. Tegelijkteit met dat zong ik.

/Isaac Lahey/

Mai rende opeens weg de bossen in. Ik stapte van het veld af en was BIJNA weg. 'Meneer Lahey, waar denk je dat je naartoe gaat?' Een paar keer keek ik naar het bos en naar de coach. 'Nergens.' Met een gezakt hoofd liep ik terug. 'Alles is vast goed met haar.' Scott gaf me een schouderklopje. 'Meneer Lahey. Laat je tactiek maar zien.' Met een open mond keek ik om me heen. Wat zal een goeie smoes ziin? 'Ik kan het niet als iedereen om me heen staat en kijkt. En ik moet heel boos zijn.' Scott rolde met zijn ogen. 'Als je hem maar met de wedstrijd weer terug hebt.' Ik knikte.

Na de training ging ik samen met de andere jongens mee naar de kleedkamer. De zorgen die ik om Mai maak worden met de minuut erger en erger. 'Het is vast goed met haar.' Nadat ik mijn shirt goed aan had gedaan zag ik dat Scott en Stiles om me heen stonden. Hun maakte het niet veel beter. De zorgen bleven maar stijgen. Maar ik moest me erboven opzetten. Met Mai is het vast wel goed. Tenminste zover ik haar ken. Na dat ik helemaal was aangekleed, ben ik gelijk weggegaan. Op weg naar Mai.

Toen ik na een klein stukje rennen bij Mai aankwam, zag ik een grote schaduw in haar woonkamer. Zo snel als ik kon liep ik naar binnen. De grote schaduw was behaard. 'Oh, Isaac.' Mai kwam van de trap aflopen. 'W-wat is dat?' Mai keek een paar keer naar het harige ding en terug. 'Ga maar naar de tuin, Bhalo.' Ik trok een wenkbrauw omhoog. Het harige ding, dat schijnbaar Bhalo heet, liep weg. 'Dat is de beer die ik van mijn jonge jaren al ken. En hij was gewond.'

Samen met Mai ging ik op de bank zitten. Ze kwam tegen me aanhangen. Binnen 2 minuten lag ze te slapen. Het was heel schattig hoe ze lag te slapen. Voorzichtig tilde ik haar op en liep naar boven. Boven legde ik haar voorzichtig neer in haar bed. Mai bewoog een paar keer met haar lichaam maar werdt niet wakker. Na een paar minuten ging ik via het raam naar Scott's huis. Zodra ik daar was ging ik liggen. Vanavond is de wedstrijd dus ga ik Mai op tijd wakker maken.

/Mailaika/

Ik schrok wakker. Maar niet ergens van. En sinds wanneer lig ik in me bed? Ik rolde en keek op het klokje dat naast mijn bed stond. 17:00. Kut, ik moet naar de wedstrijd. Anders komen ze mij halen. Ik klom via het raam naar Isaac's kamer. Isaac lag op zijn bed maar sprong op toen hij mij zag. 'Wat is er?' Ik liep heen en weer. Zo zenuwachtig was ik voor de wedstrijd. 'Oh by the way, je moet vanavond voor de wedstrijd er zijn.'  Isaac ging voor me staan. Ik kreeg een kleine glimlach op mijn gezicht. 'Vond de coach me goed op het veld?'

Isaac knikte en samen liepen we naar beneden. Melissa kwam net binnen toen we beneden waren. 'Heey Mai, gaat het al wat beter met je?' Ik knikte en ging op de bank zitten. Isaac die liep naar de keuken en haalde wat te eten. Hij kwam terug met een bord vol met gebakken kip. Ik nam het aan van hem. Hij had ook nog een ander bord voor hem. 'Smakelijk.' 'Smakelijk.' We begonnen met ons eten te eten. Ondertussen kwam Scott ook naar beneden. 'Wat doe jij hier?' Scott ging op een stoel zitten.

Melissa zette een bord met eten voor hem neer. 'Ik ben hier voor de wedstrijd van jullie.' Hij knikte en begon ook te eten. Na de maaltijd gingen ze vertrekken naar de wedstrijd. 'Kan ik meerijden?' Isaac knikte en legde zijn arm om mijn schouders. Scott rolde met zijn ogen maar uiteindelijk aanvaarde hij het wel. Met zo'n drieën reden we naar de wedstrijd. 'Ik zie je zo Isaac.' Ik gaf hem een kus op zijn wang. Samen met Scott liep hij weg. Sommige spullen had ik al voor bij het Lacrosse.

Ik kon me dus gewoon omkleden terwijl Isaac dat "ook" doet. Hoe precies, weet ik niet. Isaac had van tevoren gezegd dat hij een idee had. Ik moet maar hopen dat het goed komt. Anders heb ik een nog groter probleem. Na ongeveer 5 minuten zag ik Isaac naar me toe rennen. 'Ik heb gezegd dat ik ging alvast ging oefenen.' Ik knikte. Hij overhandigde mij zijn spullen. Snel deed ik dat aan. Voordat ik mijn helm op deed gaf ik hem nog snel een kus. 'Succes.' Ik rende het veld op.

De rest van het team kwam ook op het veld. De tegenstanders kwamen niet veel later op het veld. We hadden eerst met het team in een cirkel gestaan. Ik had alleen maar geknikt. Anders hadden ze me misschien door. We stelde ons op in de indeling en gingen beginnen. 'Ik weet dat je geen Isaac bent. Je hebt het heel slim opgelost.' Ik draaide me om. Gelukkig was het Ethan. Anders had ik me helemaal zorgen gemaakt. We begonnen met spelen. Waar is Mai? Ze was al weg met Isaac dus ze moet hier ergens zijn. De gedachte van Mea kwam bij mij binnen. Laat ik me maar focussen op de wedstrijd.