My New Friends Are Werewolves

10.

Ik opende mijn ogen en zag dat ik bij Derek op zijn bank lag. Isaac lag nog steeds als ondersteuning. Het was al weer ochtend. Derek kwam naar beneden lopen. 'Ah. Je bent wakker. Ik moet je iets vertellen wat je moet weten.' Met veel moeite ging ik rechtop zitten. Het ging nu wel beter met me dan gister. Derek kwam naast me zitten om het te vertellen. 'Er is een pack met alleen maar Alpha's. Nou ja, twee zijn geen Alpha's. Die zoeken al heel lang jouw familie.' Een paar slikken van mijn kwamen er tussen door. 'Ze zijn al onderweg naar Beacon Hills. Dus vandaag moet je doen alsof je een Lacrosse speler bent. Dan zullen ze je misschien niet herkennen.' Ik knikte en maakte Isaac wakker. Isaac ging rechtop zitten en gaf me een kus.

'Ik moet vandaag jou training en wedstrijd overnemen.' Isaac knikte. Waarschijnlijk was hij nog niet helemaal wakker. Ik kreeg na dat ik me aangekleed had een appje. Heey zussie. Kom je samen met Isaac, mij en Scott ophalen? Ik stuurde terug dat ik eraan kwam. 'Kom Isaac.' Isaac stond snel op en liep met me mee. We haalde Scott en Mea op en waren heel snel op school. 'Dankje dat je alles hebt klaargemaakt.' Ik gaf Mea een schouderklopje. Ze lachde naar mij en we liepen naar binnen. Het eerste vak dat ik had was kunst. Samen met Lydia, Nymer en Isaac. We moesten fruit na schilderen maar ik schreef een tekst op het doek. Het was van een nieuw liedje die ik zelf had geschreven.

Someday my prince will come. Someday I will find my love. And how trilling that moment will be. When the prince of my dreams come to me. A dream is a wish you're heart makes. When you're fast asleep. In dreams you will lose your heart... I know you

De leraar ging achter me staan. 'Dit is dus niet wat je moet doen. Die van jou ook niet Lydia.' Ik keek rechts van me en zag dat Lydia een raar schilderij had gemaakt maar ook met een tekst. (SAMEN GAAN JULLIE ZE VERSLAAN IN HET DEENS) Die zin komt me bekend voor maar kan er even niet opkomen wat het betekende. Hij pakte onze doeken en gooide ze weg. Ik had nu erg zin om boos te worden maar dat had geen nut. 'Waar liggen je Lacrosse spullen?' Ik ging achter hem staan met mijn armen over zijn schouders. 'In de kleedkamer. Als het goed is, is er nu niemand.' Ik knikte en gaf hem een kus. Via het bureau liep ik uit het klaslokaal. 'Heb je een goede reden om weg te gaan?' Ik keek naar hem en trok een wenkbrauw omhoog. 'Ja.' Zonder verder iets te zeggen liep ik snel weg.

De jongenskleedkamer was niet zo ver weg. Gelukkig voor mij zat die niet op slot. Nou ja, zat hij wel maar ik gebruikte mijn nagel dus nu niet meer. Ik deed snel Isaac's spullen aan en liep naar het veld. Niemand had me gezien. Dat was maar goed ook. Anders zouden ze "Isaac" namelijk vragen stellen, zoals wat ga je doen? Ik ging voor het goal staan en schoot hem er super hard in. Ik zette wat hindernissen op het veld en speelde. Met veel salto's en trucjes scoorde ik keer op keer. Ik had met een ding alleen geen rekening gehouden. De jongens van het Lacrosseteam hadden nu training. Ik was zo lang aan het spelen dat ik de andere lessen vergeten was. Bang stond ik voor het doel. 'Stiles, sinds wanneer kan Isaac zo goed spelen?' Scott en Stiles stonden aan de andere kant van het veld verbaast kijken. De coach kwam naar me toe lopen.

'Meneer Lahey, je speelt niet zo als normaal.' Ik slikte een paar keer. De coach lachde en gaf me een heel hard schouderklopje. Het deed best wel pijn. Toen ik links keek zag ik onder de tribune Isaac naar me seinden. Zo snel als ik kon (als mens) rende ik naar hem. 'Sorry, ik was alles even vergeten.' Ik deed de helm af en gaf die samen met zijn stick. Ik gaf daarna ook zijn shirt terug. 'Deed je het zonder krachten?' Ik knikte heel blij. Eindelijk lukte het zonder mijn krachten. Ik gaf Isaac snel een kus en hij rende het veld op. Net of er niks was gebeurd. Een paar minuten later kwam ik op de tribune zitten. Oké, ik deed de training niet mee, maar de wedstrijd moet ik mee doen.