My New Friends Are Werewolves

6.

/Mailaika/

Als we vanavond tijdens "huiswerk" maken gestoord worden, wordt ik echt pist. Samen zouden ik en Isaac namelijk huiswerk gaan maken. Isaac zou via het raam naar mijn kamer komen, zodat Mea niet zou gaan kloten. Opeens schudde Isaac me wakker uit mijn gedachte. 'We zijn er.' Ik knikte en stapte uit. Mea was al twee uur eerder uit. Dus zij had als het goed is al een aantal klusjes gedaan. Ik pakte mijn mobiel om te kijken of er iemand had gebeld tijdens school. Meaghan is bae. Drie keer raden wie dat had ingesteld op mijn mobiel. Ze had een korte voicemail ingesproken. Een kille gil kwam uit mijn mobiel. Het was Mea die in de problemen zat. Bang keek ik even naar Isaac. Ik rende naar binnen en keek eerst in de keuken en toen bij de eetkamer. Als laatste ging ik naar de woonkamer. Daar lag ze.

Met haar ogen open en bloed uit haar hoofd stromen. Als ze dood is zal ik het mezelf nooit vergeven. Isaac kwam naast me zitten. 'Ik bel de ambulance.' Isaac verliet de kamer. Ik pakte mijn mobiel om naar Scott te bellen. Met Scott. 'Met Mai. Kan je snel zeggen waar die ene vriend van jullie woont? Derek ofzo.' Ja natuurlijk. Maar waarom? 'Leg ik later wel uit. Moet nu haastten stuur maar foto van locatie door via app.' Oké, veel succes. Ik hing de telefoon op en veegde een paar tranen weg. Ik had oma belooft om op Mea te passen en dat ga ik ook doen. De kaart was nu binnen. Isaac's autosleutel had ik in me hand en scheurde weg. Op naar Derek! Ondertussen dat ik reed zette ik muziek aan om me af te leiden. Langzaam aan begon ik het liedje te zingen die ik altijd met Mea zong. (Mea zong; Ariel en Belle. Mai zong; Jasmine en Pocahontas.) De tranen schoten weer in mijn ogen. Ik parkeerde de auto en liep naar boven. Na een paar keer kloppen op de hele grote deur werd er open gedaan door een grote man. 'Ben jij Derek?' Hij knikte. In weerwolfstand sprong ik op hem af.

'Wat doe je?' Ik werd door een andere man van hem afgetrokken. Na een tijdje was ik weer rustig. In mijn nek zaten nagelafdrukken daar kwam veel bloed uit. 'Ik moet bloed hebben van een Alpha.' Hij keek me verbaasd aan. 'Hoe weet je zo zeker dat ik een Alpha ben?' Met een gemeen glimlachje keek ik naar hem. 'Ik ken je pack.' De andere man keek nu ook verbaasd. 'En ben verliefd... Op Isaac.' Samen met Derek en de andere man ging ik op de bank zitten. 'Dus jij bent degene waar Isaac veel te veel over praat.' Er kwam een brede glimlach op mijn gezicht. 'Maar waarom heb je Alpha-bloed nodig?' De glimlach verdween snel en er kwamen een paar tranen over mijn wang. 'Mijn zusje had een erg ongeluk gehad. Dus misschien kan ik met dat bloed haar genezen.' Derek knikte.

'Gebruik je eigen bloed. Misschien kan je dan je zusje redden. Doordat jullie tweeling zijn.' Ik knikte maar daarna keek ik hem verbaasd aan. Hoe zij hij dat weten? Maakt op dit moment niks uit... Ik moet snel naar Mea. Het kan helpen en als ik niet heb geprobeerd weet ik het ook niet. In Isaac's auto reed ik naar het ziekenhuis. Ik volgde namelijk de geur van Mea sinds dat we langs ons huis hadden gereden. Isaac is hopelijk nog bij Mea. En ik hoop dat ik me kan beheersen. Aangekomen bij het ziekenhuis parkeerde ik snel de auto en rende naar binnen. Mea's geur had ik al snel te pakken. Ik rende zo hard als ik kon naar de patiënten kamer waar zij lag. In een razend tempo gooide ik de deur open en zag dat Isaac opshoot. Een mevrouw kwam mijn kant op. 'Is dit die tweelingzus of wordt ik gewoon gek?' Ik rolde met mijn ogen. 'Je wordt gek.' Ik liep langs haar af naar Mea. Mijn tanden werden lang en ik beet een stuk van mijn arm af. Vol afgrijzing keken Isaac en de mevrouw naar mij. Stralen bloed liep ik in het slangetje naar Mea's arm lopen.

'Nu hopen dat je beter wordt.' Isaac legde een hand op mijn schouder. Ik keek naar haar arm en zag ook dat een deel uit haar arm weg was. Dat heb je als je een bovennatuurlijke tweeling bent. Nou tenminste, wij hebben dat. Daardoor weten we ook altijd wat er gebeurd met de ander. Isaac keek opeens heel bang naar mij. 'Je moet even naar het bos, maar eerst ga je je hoofd schoon maken.' De mevrouw kwam naar me toe. Ze onderzocht me heel grondig en verbond mijn arm en depte iets op mijn hoofd. 'Heey mam. Ik heb hier het eten voor je.' Scott kwam binnen lopen en keek ons verbaasd aan. 'Wat doen Mea en Mai hier?' Met een klein glimlachje keek ik naar Isaac. Och, zielige Isaac. Scott ziet hem niet eens. 'Niks. Dat zie je toch?' Isaac en ik moesten lachen. Scott keek me verbaasd aan.

'Is het erg als ik ga zingen? Misschien helpt het Mea.' De mevrouw knikte met haar hoofd en ik begon met zingen. After John Smith traveled back to England. I helped my people cultivate the fields. More English, French and Spaniards came to visit, and they greeted us with guns and germs and steel. They forced us into unknown lands of exile. They pillaged, raped, and left us all for dead. So now I'm far more liberal with a weapon. When I separate their bodies from their heads. Have you ever held the entrails of an English guy? Or bit the beating hearts of Spanish men? Can you shoot an arrow in some French guy's eyeball? Can you paint with the red colors in these men? I cab murder if I please cause I'm dying of disease. I can paint with the red colors in these men.

Isaac legde zijn hand op die van Mea. Heel lichte grijze aders kreeg Isaac. Mea hapte opeens naar adem. Voorzichtig deed ik mijn hand achter haar rug zodat ze steun had. Mea ging rustig zitten en keek me bezorgd aan. 'Wat is er gebeurd?' We deden onze schouders omhoog en Mea haalde diep adem. 'Bedankt dat je voor me hebt gezongen. Dat was heel lief van je. En bedankt Isaac dat je me hebt geholpen. Met de pijn enzo. En me naar het ziekenhuis brengen. Dankje allemaal!'