Gizemli Yakışıklı

33.Bölüm- Geri Dönüş

Yeni bölüm geldi arkadaşlar ^^ Umarım beğenirsiniz. Hepinize teşekkür ederim :) İyi okumalar :)

Bölüm Sude'nin dilinden...

"Efendim Derya?"

Tam evden çıkmam için ayakkabılarımı giydiğim esnada Derya'dan gelen telefon kapının önünde durmamı sağladı. Ondan etrafı kontrol edip, bir tuhaflık olup olmadığını gözlemlemesini rica etmiştim. Yüksek ihtimalle şu anki telefonda onunla ilgili olmalıydı.

"Sude anladığım kadarı ile müdürün seni çağırması için başka bir sebep var. Ama ne olduğunu öğrenemedim."

"Başka sebep derken?", diye sordum merakıma yenik düşerek.

"Yani seninle bu olayı konuşmaktan ziyade başka bir şeyler daha var ortada. Aslı babasına Sude'yi çağırdın mı diye soruyordu çünkü."

"Aslı mı?", derken tekrar şaşırmıştım. Bir işinde ucu ona dokunmasa şaşardım zaten!

"Evet.", diyen Derya'nın ses tonundan onun bile bu isimden bunaldığı belli oluyordu.

"Tamam, zaten geliyorum şimdi. Ne olduğunu öğreniriz herhalde."

"Bir planın var mı?"

"Ne gibi?", diye sordum sırıtarak. Aslında çok komik ama işe yarayacağını düşündüğüm bir planım vardı. Derya'ya söyleyince onunda çok garip karşılayacağını düşünüyordum.

"Berhan'la ilgili işte. Anlasana!", derken onunda ses tonu aynı benim gibi gülüyordu.

"Evet var.", diyerek ona aklımda ki planımı anlatmam ile gülme krizine girmesi bir olmuştu.

"Sude sen ciddi misin?", dedi gülmesinin arasında zar zor konuşarak.

"Çok ciddiyim Derya."

Ona planımın aslında hiçbir şey olmadığını ama özellikle Berhan'ın olduğu yerlerde sürekli gülümseyerek ona bir şeyler planladığımı düşünmesini sağlamaktı. O benim fazla rahat ve güler yüzlü olduğumu görünce bir plan kurduğumu zannedecekti. Ama aslında şu anda hiçbir planım yoktu.

"Sence bu işe yarar mı? Hem yeni Psikiyatri Merkezinden çıkmış bir kızın o kadar gülümsemesinden işkillenmeyecek mi?"

"Derya zaten o bana karşı artık çok dikkatli olacaktır. Ve her halükarda planlı hareket edecektir. Benim amacım onu şaşırtmak. Yani o benim bir planım olduğunu düşünüp sürekli ona göre adımlar atacak. Ama hiçbir zaman planımın ne olduğunu bilemeyecek. Anlatabildim mi?"

"Ha anladım.", dedi Derya oldukça rahat bir ses ile. "Şimdi düşündüm de oldukça mantıklı bir fikir. Dediğin gibi hiçbir zaman gerçekten ne düşündüğünü bilemeyecek."

"Aynen öyle. Hem bu sayede hep ondan bir adım önde olacağım."

"Bu planı sevdim. Neyse kapatmalıyım. Ece abla geldi. Hadi görüşürüz.", diyerek benim cevap vermemi bile bekleyemeden telefonu kapattı. Kapanan telefonumu cebime atıp hızla asansöre doğru yol aldım.

Okula geldiğimde saat 5'e yaklaştığı için çıkış saatinin de geldiğini anlamıştım. Şu anda buraya girmeyi hiç istemesem de artık bir söz vermiştim. Etrafta kimsenin olmamasını fırsat bilerek hızlı bir şekilde Serhat amcanın odasının bulunduğu bloğa girdim. Çevrede hala kimsenin olmaması çok ilginç bir durumdu. En azından nöbetçi öğrencinin veya beden dersi olan öğrencilerin dışarıda olmaları lazımdı. Bu tuhaf manzarayı revirden çıkan baş hemşire Şeyma abla bozunca içim bir nebze olsun rahatlamıştı. Odanın kapısını kilitleyerek arkasını döndüğü esnada benimle göz göze gelince yüzünde bir şaşkınlık ifadesi oluştu.