Yeni bölüm geldi arkadaşlarım. Bu bölümü önceden yazıp kaydederek, mobilden attım :) Umarım beğenirsiniz ^^
Yorumlarınızı merakla bekliyorum. Bölüm sonunda istediğiniz türden bir sahne var gibi. Bakalım siz ne düşüneceksiniz :D
Şimdiden teşekkür ederim ^^. İyi okumalar :)
Multimedia; Barış Manço- Süper Babaanne:). Mutlaka dinlemelisiniz ^^
"Seni çok merak ettim."
Bu cümleyi duymamla sessiz kalma planını devam ettirmeye karar verdim. Telefonun karşısında ki kişi kesinlikle sesini duymamalıydı.
"Neredesin şu anda? Gerçekten çok merak ettim.", diyerek az önce dediğini tekrarladı.
"Tamam, konuşmak istemiyorsun sanırım. Ama bilmeni isterim ki seni çok özledim."
Bak sen! Ben çok özlemiş. Vay be!
"Şey... İyi akşamlar Berhan.", dedikten sonra telefonu kapatmayarak bekledi. Bende her zaman yapmak istediğim bir şeyi yaptım; Özge'nin suratına telefonu kapattım.
Resmen beni Berhan zannediyordu. Ama bu nasıl olur? Berhan'ı arayacağım diye beni nasıl aramış olabilirdi ki? Biraz düşününce bunun imkânsız olmadığına kanaat getirdim. Belki de Berhan'ın numarasını ezbere yazmıştı ve sadece bir hanesinin değişmesi ile yanlışlıkla beni aramıştı. O halde Berhan ve benim numaram arasında sadece bir hane fark mı vardı yani? İnanmıyorum... Onun numarasını bulabilirdim. Ama tabi istatistiksel olarak bu biraz zor gözüküyordu. Yine de çok yakın numaralar olduğunu düşünürsek imkânsız sayılmazdı.
Ertesi sabah uzun süredir olmayan bir rahatlıkla yatağımdan kalktım. İlk iş anneme mesaj atmak oldu. Akabinde ise yatağımı mum gibi toplayarak üstümü giyinmeye başladım. Bugün Pazar olduğu için, kendi kişisel günüm olarak tayin etmiştim. Saçlarımı ve kıyafetlerimi yıkayıp, ütülemek için bundan daha güzel bir gün olamazdı.
Aşağıya indiğimde kahvaltının çoktan hazırlandığını görünce üzüldüm. Oysaki babaannem kalkmadan ona sürpriz yapmak istiyordum. Ama boşuna. Babaannem çoktan kalkmıştı ve bütün masayı hazırlamıştı.
"Günaydın. Ben hazırlardım kahvaltıyı.", dedim gözlerimi ovuşturarak.
"Sana da günaydın. Seni beklersek, akşam yemeğine kadar aç kalırdık."
"O kadar da değil babaanne.", dedim yanağını okşayarak. Onu sevmek istediğim zaman hep yanaklarını okşardım.
"Oğlanları uyandırsana. Kalkacakları yok çünkü."
"Tamam gidiyorum.", diyerek çocukların odasına doğru yol aldım. Kapıyı açmayı düşünsem de nasıl bir pozisyonda olduklarını bilmediğim için önce tıklatmaya karar verdim.
"Hey çocuklar! Babaannem kahvaltıya çağırıyor.", diyerek birkaç kez vursam da içeriden ses gelmeyince girmeye karar verdim.
Girdiğim sırada gördüğüm manzara şok edici bir durumdu. Hepsinin yatakları güzelce toplanmış ve masanın üzerine bir not bırakılmıştı.
'Babaanne ve Sude. Biz hep beraber arka tarafta ki deneme maçına gittik. Siz kahvaltınızı yapın.'
Notu okumamla beraber babaannemin yanına geri dönerek notu ona da okudum. Babaannem biraz atıp tutsa da kısa bir sürede sakinleşmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli Yakışıklı
ChickLitMasmavi güzel ve donuk bakan gözler... Tam karşımda durmuş, benim gözlerimin içine bakıyordu. Gözleri o kadar güzeldi ki, içinde hapsolmuştum adeta! Yavaş adımlarla bana yaklaşınca tedirgin olmaya başladım. Yine varlığımı belli...
