Κεφ. 24ο

640 89 13
                                    

Την προηγούμενη μέρα ήταν ένα σκέτο μπέρδεμα. Ήρθε αυτός ο καινούργιος ο Ίαν και όλα αυτά που έγιναν με τον Αλέξ με μπέρδεψα πάρα πολύ <<Μείνε μακρυά του..>> αυτό μου είπε μόνο αλλά ήμουν πολύ μπερδεμένη 😕. Γιατί να μείνω μακρυά του; Ο Ίαν είναι μια χαρά παιδί.. Έτσι τουλάχιστον πιστεύω εγώ.

Το κουδούνι 🔔 χτύπησε για σχόλασμα. Ο Άλεξ είχε φύγει πιο νωρίς από το σχολείο. Σήμερα είναι Παρασκευή και είπαμε να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί μετά το σχόλασμα. Περπατούσα αργά στο δρόμο για να φτάσω στο σπίτι του <<Έμιλυ! >> άκουσα μια γνωστή φωνή από πίσω μου. Γύρισα το κεφάλι μου και τα μάτια μου αντίκρησαν τον Ίαν που ερχόταν γρήγορα προς το μέρος μου με ένα πλατύ χαμόγελο <<Που πας;>> με ρώτησε και με άνεση ακούμπησε το βαρύ χέρι του στον ώμο μου<<Στον Άλεξ >> είπα με χαμηλωμένο το βλέμμα <<Νah.. Έλα πάμε κάπου πολύ καλύτερα>> μου είπε ενθουσιασμένος <<Μα- Αα!>> προσπαθούσα να του εξηγήσω αλλά εκείνος με έπιασε απότομα από το χέρι. Δεν είχα ιδέα που με πήγαινε.. 'Συγγνώμη Άλεξ' κοίταξα πίσω μου προς την κατεύθυνση του σπιτιού του. Περπατούσαμε χεράκι χεράκι με τον Ίαν. Είναι αρκετά απότομος. Ξαφνικά να με τραβάει και να με πηγαίνει εκεί που θέλει, αλλά άσε τώρα ας μην το κάνω θέμα.. <<Τι ωραίο ζευγάρι που είστε>> μας είπε χαρούμενα μια ηλικιωμένη γυναίκα που καθόταν σε ένα παγκάκι. Τι;! Ούτε που ήμαστε φίλοι! <<Χαχαχα συγνώμη κάνετε λάθος>> είπε ο Ίαν γελόντας και εγώ έμεινα να κοιτάζω το υπέροχο χαμόγελο του. Έτσι συνεχίσαμε να περπατάμε για εμένα προς το άγνωστο. Τότε ξαφνικά το χέρι του Ιαν άφησε το δικό μου και τυλίχτηκε γύρω από την μέση μου. Με αγγαλιασε με το χέρι του και με έβαλε πιο κοντά του. Ούτε ο Αλέξ δεν το έχει κάνει αυτό <<Πιστεύεις ότι θα είμασταν ωραίο ζευγάρι>> είπε με μια σεξι φωνή και χαμήλωσε το βλέμμα του συναντώντας τα μάτια μου. Τι απαντάς σε αυτό; <<Δεν ξέρω..>> είπα σιγανά και ένιωσα τα μάγουλα μου να γίνονται κόκκινα <<Έλα μορε μην είσαι νροπαλουλα>> χαμογέλασε και μου τσιμπησε με το χέρι του το κόκκινο μάγουλο μου. Αχ είναι τόσο αποτομος και απρόβλεπτος. Δεν ξέρω τι να κάνω..

<<Φτάσαμε!>> είπε ενθουσιασμένος. Μπροστά μας ήταν ένα μεγάλο σινεμά 🎦 <<Γιατί με έφερες εδώ; >> τον ρώτησα περίεργη <<Επειδή θέλω να δούμε μια ταινία >> μου απάντησε με ένα παιδικό χαμόγελο. Είναι πολύ χαρούμενος. Μπορεί να είναι κάπως απότομος αλλά είναι καλό παιδί..
Η αίθουσα ήταν σχεδόν άδεια. Είχε μόνο λίγους ανθρώπους παρόλο που ήταν Παρασκευή.. Κάθησαμε δίπλα δίπλα και η ταινία άρχισε <<Τι ταινία είναι;>> τον ρώτησα. Δεν είχαμε πάρει κάτι φαγόσιμο επειδή ούτε εγώ ούτε αυτός είχαμε όρεξη οπότε πήραμε μόνο ποτά <<Ρομαντικό θρίλερ>> μου απάντησε σοβαρός και ήπιε μια γουλιά από την κόκα κόλα του <<Θ..Θρίλερ;>> είπα με τρεμαμενη φωνή <<Φοβάσαι;>> με κοίταξε πονηρά. Ήταν τόσο σεξι. Την μια σοβαρός και την άλλη χαρούμενος τι παίζει;.. <<Μην φοβάσαι είμαι εγώ εδώ>> είπε γλυκά και έβαλε το χέρι του πάνω στο δικό μου <<Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα Έμιλυ>> είπε κοιτάζοντας με στα μάτια. Τότε δάγκωσα ασυναίσθητα το κάτω χείλος μου και αυτός χαμογέλασε στην αντίδραση μου..

Γιατί ;Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα