İyi okumalar..
Medya; Kızların giydikleri.
1-ÖYKÜ
2-İPEK
3-MASAL
4-BENGİ
■■■
Bara kimlikleri gösterip girdik.
Ayol cennet. Her yerde insan..Kalp atışları..Damarlarda ki akan kanlar..
Hepimiz silkinip kendimize geldik. O sırada yanımıza bi adam geldi. Emre ile el sıkıştığında bende gülümsedim. Bize baktı. "Hoşgeldiniz."
"Hoşbulduk."
Baya bi hoşbulduk hatta. Gözlerimi ondan kaçırıp kendime geldim. Oda insandı hissedebiliyordum.
Adı Burak'mış Emre tanıştırdı. Çekici denebilicek bi tipi vardı. Kimi yiyorum. Bildiğin yakışıklı çocuk.
Hepimiz içki söyleyip muhabbete başladık. O sırada köşede yeşil saçlı bi kızın bi adamla konuştuğunu gördüm. Bu..bu bizim düşmanımızdı. Hani şu babamın düşmanı olan.
Yüzümün değiştiğini herkes anladığında baktığım yöne baktılar. Hepsinin yüzü değiştiğinde gözlerimi ayırmadan konuştum. "Gelin benimle."
O kız ve adam lavabo koridorunun köşesinde konuşuyolardı. Koridora girip arkalarında saklandık. "İyi dinleyin" diye fısıldadığımda herkes odaklanmıştı. Müzik olsada odaklandığımızda rahat duyuyoduk.
"Evet o adamın kızlarını gördüm. Geçen bi kızın doğum günlerini kutluyolardı."
Adam sordu.
"Kendini gösterdin mi?"
"Evet. Hatta açıkladım bile. Bu zamandan itibaren benden korkmalılar. Neyse. Sen dediğim şeyleri hazırla. Karşılığını fazlasıyla alıcaksın."
Adam kaşlarını çattı.
"Para teklif etmiyorsun öyle değil mi?"
Kız gülümsedi. "Tabikide hayır." Dudağına küçük bi öpücük kondurup göz kırptı. "Bunu teklif ediyorum." Adamın keyfi yerine gelmişti. İçkisinden yudumlayıp kızı boydan boya süzdü.
Ordan onlara görünmeden çıktık. Burak'a teşekkür etmeyide unutmamıştık. Mekandan iyice uzaklaşıp sahile gittik. Kayalıklarda otururken onların aksine gezinip düşünmeye çalışıyodum.
"Düşün Öykü düşün düşün!! Çalıştır şu kafayıı!"
İhsan atladı ordan. "Trilyonlar versek?" Hepimiz ona 'gerçekten mi' bakışlarımızı yolladığımızda omuz silkip ne olduğunu anlamaya çalıştı. Derin nefes alıp açıkladım.
"İhsan'cım. Canım benim birincisi trilyonları nerden bulucaz? Onu bırak bulsakta adam kabul etmiyo. Duymadın mı kızdan para istemedi. Belli zengin piç bişey."
İhsan onayladığında Mert omuz silkerek atladı. "Ee gidelim kafasını kopartalım işte. Oda bişey yapamasın." Göz devirdim.
"Gerçekten mi? Biz hiç düşünememiştik ya. Bu yaşta bu zeka. Bravo valla."
Bana baktı. "Ee ne istiyosun ki?" Emre gözlerini denizden ayırmadan konuştu. "Kazdığı çukura kendisinin düşmesini. Yaptığı planları o kıza uygulamak. Onlardan önce hamle yapmak ve.."
Duraksayıp güldü. Aynı anda söyledik. "Zafer kazanıp bir adım önde olmak.."
Mert başını salladı. "Vay anasını be." Onu takmayarak düşünmeye devam ettim. "Şimdi adamın planını öğrenmemiz için adamla konuşup bi şekilde o kızı sattırıp bizimle çalışması lazım. Ama nasıl.."
