Şimdi aslında nasıl başlasam bilemiyorum. Sizi bu kadar bekletmek ve bu hikayeye yeni bölüm yazamamak çok kötü bişey. Sizden binlerce kez özür dilerim.
Neden geç kaldığıma gelirsek. Tatildeyken telefonumu kaybettim. Halada bulunmuyor fakat yeni bir telefonla devam ettim. Hesabın şifresini unutmuştum. Onu bulmakta vakit aldı. Ama şimdi yanınızdayım ve yeni bölümüde yazıp hemen paylaşıyorum.
Sizden tekrar tekrar çok özür diliyorum ponçiklerim :*;*:*:*.
İyi okumalar..
Medya: Emre'nin ringteki tepkisi.
■■■
Ayrılıp beylere döndük. "Ee başlıyor muyuz artık?"
Emre sırıttı. "Yenilmeye bu kadar meraklı olmayın bebeğim." Yüzümü buruşturdum ama sesimi çıkarmadım.
Sahaya ilk İpek'le Berk çıktı. İkiside gülüyodu.
"3,2,1" ıslığı çaldım ve başladılar. Berk ilk önce İpek'in saldırmasını bekliyordu. İpek'te istediğini verip vampir hızıyla bi kaç tekme attı. Berk gerilerken gülüp bu sefer o saldırdı. İpek'in bacağına tekme attığı an İpek iki büklüm oldu. Göz göze geldiğimizde güldüm ama kimseye belli etmedim. Berk durup yanına çömeldi ve bacağında tuttuğu yere baktı. Bastırdı. "Acıyomu?" İpek acıyla inlediğinde daha detaylı bakarken İpek bacaklarını boynuna sarıp takla attı ve ani bi hareketle onu kilidine aldı. Kızlar olarak hepimiz gülerken erkekler ağzı açık bakıyolardı. Bağırdım.
"Berk pes edebilirsiin!"
Berk inatla pes etmeyince İpek dahada sıktı. Sonunda "pes" sesini duyduğumuzda zaferle güldük. Kızlarla birleşip yumruklarımızı tokuşturduğumuzda erkekler bize sövüyodu.
Sıra Masal'a geldiğinde karşılıklı geçtiler. Masal'ın ilk darbesinde Mert tutup kilitledi. Bunu hiç birimiz beklemediğimiz için ağzımız açık baktık. Masal baya dayansada en sonunda pes etti. Yanımıza üzgünç bakışlarla gelirken omzunu sıvazladık. Bi sayıdan bişey olmaz.
Bengi çıktı bu sefer. Emre'lere baktığımda akıllarında büyük bi plan varmış gibi ibnece sırıtıyolardı. Bengi korkak bakışlarla çıktı. Tabi orda bağırmalarımızla hırslandı.
"HADİİ BENGİİ GÖRİYİM SENİĞ YÜRÜ BEĞ KIZIM!"
"3,2,1" ıslığı çaldım. Bengi İhsan'a bakışlar atıyodu ama İhsan anlamış gibi durmuyodu. Bengi cilveyi başaramıyınca kendi yöntemini denedi.
İhsan ona hızla koştuğunda sırtını dönüp zıpladı. İhsan yukardaki Bengi'ye bakarken sırtına geri düştü. İhsan sırtından atmaya çalışırken boynunu kolunun altına aldı ve ona tutunup kendini geriye attı. Tabi İhsan'da yere yığılınca boynunu bırakmadı. Sonunda İhsan pes ettiğinde ıslıklarla tebrik ettik.
Helal be.
Sıra Emre'yle bana gelmişti. İbne ibne gülüyordu. Tribünde dolanıp sahaya onun arkasından girdim. Arkasından geçerken kulakla boynuna fısıldadım. "İyi olan kazansın Emre bey." Emre'nin her zaman boynuna nefesim çarptığında tahrik olduğunu biliyodum. Gözlerini kapatıp derin nefes aldı. Sonra kendini sallayıp kendine geldi. Bu arada bende karşısına geçmiştim. Islık çaldığında tribündeki İpek'e bakıyodum. Arkamda bişey hissettiğim gibi zıplayıp takla attım ve Emre'nin arkasına geçtim. O döndüğü an döner tekmeyle vurdum. Emre yerde sürüklenirken ibnece gülüp üstüme koştu. Bacaklarının arasından hızla geçip bu sefer diğer tarafta bekledim. Bu sefer o atak yapmak yerine bekledi. Bu sefer ben koşup üstüne atladım. Beni belimden kavrayıp yere vurdu ve üstüme oda serildi. Acıyla inlediğimde fazla yakın olduğumuzu fark ettim. Bunu fırsat bilip ilk başta burnumu kırıştırdım. "Acıdı." Sonrada dudak büzdüm. "Kalkmayı düşünüyomusun?"
