A Wife's Sufferings

Downfall

Leona

Nandito ako ngayon sa harap ng bahay NAMIN ni Chad. Kasama ko sina Welly at Ronald sa sasakyan ko.

"Leona, sure ka ba na susugod ka? Sa kalagayan mong ito." alangan na saad ni Ronald. Kahit ako nag aalangan naman. Paano kung may mangyari sa akin at sa baby sa tiyan ko? I can't afford to lose this child. Baka yun ang ikamatay ko.

"Yes. Maybe. I don't know. Basta ito lang ang paraan na alam ko para makabalik sa buhay niya." sabi ko.

After a minutes ay bumaba na ako ng aking kotse. This is it. I have to face my slutty sister and make her pay for ruining my family and marriage. Nakarating ako ng gate at palihim na buksan ito. Wala ata si manong Jaime. Agad agad akong pumunta sa main door habang ang dalawa kong kaibigan ay nasa aking likuran lang. Agad akong kumatok at matapos ay bumukas na ang pinto at lumuwa ang pagmumukha ng peste kong kapatid.

"Look who's here. Diba at itinapon ka na ng ASAWA mo? At heto ka na naman at bumalik balik pa dito ang kapal naman ng,..." Hindi nya na natapos ang sinasabi nya at mabilis ko syang sinampal ng dalawang beses sa magka bilaan niyang pagmumukha. Ang sakit ah!

"H-how dare you!" Akmang sasampalin niya ako ng may humarang sa kanyang kamay na dapat ay lalapat sa aking pagmumukha. The devil is here.

"What are you doing here?" He asked in a cold tone and stare. I feel scared and petrified but I managed to calm my myself.

"Why? Is it already a sin to go home to my OWN HOUSE? My dear HUSBAND?" Tanong ko sa kanya.

Kahit na natatakot na ako sa maaring kakahantungan nito ay gusto ko parring subukan. Gusto ko paring lumaban. Dahil gusto kong tuparin ang pangakong aking binitawan sa harap ng diyos at sa harap ng mga taong nakasaksi sa aming pagmamahalan. This is just one heck of a problem in our marriage. Mas matibay pa kami dito, diba?

"Hahahahaha..... You're making me laugh Leona. You are one heck of a desperate bitch. OUR HOUSE? HUSBAND? You're delusional and such a pathetic whore." Sabi ni Chad sa akin. Ang sakit lang marining ang mga salitang namutawi sa kanyang bibig.

"Just leave na lang ate, hayaaan mo na kami." Sabat ni Sue.

"Ate? Ang kapal naman ng pagmumukha mong haliparot ka. Matapos mong ahasin ang asawa ng kapatid mong nagpalaki, nag aruga at nagalaga sayo ay ito pa ang igaganti mo sa kanya? Eh talaga namang pinatunayan mong malandi ka at maharot kaya kahit yang lalaking yan ay may sing sing na na may simbolo na nakatali na siya sa isang tao ay kinalantari mo pa!" Mahabang sabat naman ni Ronald. Kaya naman ay napa yuko ang kapatid ko.

"ENOUGH! The three of you should leave before I call the authorites." Ma autoridad na tugon ng magaling kong asawa. Nagpapatawa ba sya. Ako? Kami ng mga kaibigan ko ipakukulong niya? Dahil ano, nandito kami sa pamamahay namin na binaboy nila ng kapatid ko? Baka nakakalimutan niya kung ano ang tinapos ko? At ano ang kinakain kong midnight snack noong college pa lang ako?

"Are you trying to make me laugh Mr. Chad Hudson? Ako tatakutin mong ipapakulong? Baka nakakalimutan mong abugado ako? At kahit saang anggulo mo tingnan ay talo kayong dalawa ng kapatid ko. Sa tingin mo Chad. Sino ang makukulong?"

I saw a hint of fear in their eyes especially to my sister. Pero agad din iyong naglaho ng dahil sa ngising demonyo ng asawa ko. I know he's just covering those fear from that smirk.

"Pero sige. Dahil mabait ako hindi ko isusuplong ang mga kababuyan nyo. Pero may tanong ako?" Tanong ko kay Chad. Agad naman siyang napakunot ng noo dahil sa aking pahayag.

"Spill it"

"Do you really want this? Gusto mo na bang matapos ito at kalimutan ang mga taong ating pinagsamahan?" Diretsa kong tanong sa kanya. I am hoping that he may still treasure and cherish our love story. Ang aming mga masasayang tawanan, kulitan, lambingan at mga pananhong mahalaga sa aming dalawa. But my world shattered once more. Lalo akong namatay sa sagot niya sa akin.

"More than you could ever expect and imagine." Walang gana niyang sabi sa akin.

Asan na yung tapang ko kanina bat parang nawala. Bakit parang nawalan na ako ng buhay at pag asang ipagpatuloy pa ito.

"Bes, let's go na. Wala kang mapapala sa mga inutil na yan." Matabang na pahayag ni Welly sa akin.
Agad naman akong hinila ni Ronald palabas ng bahay pero bago ako makalabas ng main door ay pumakawala muna ako ng isang mensahe na maaaring gumiba sa natitira ko pang pag asa at dignidad.

"I'll let you know kung kelan mo mapipirmahan ang annulment papers." Ang pilit kong pagtibay ng boses ko habang sinasabi ang mga pamatay na salitang lumalabas sa aking bibig. At agad na akong tumalikod papuntang sasakyan.

Habang nasa byahe ay wala akong tigil sa pag iyak kahit parang hapong hapo na ako sa pag iyak ko buong magdamag. Pinili ni Ronald na siya na ang humawak sa manibela dahil baka daw ibangga ko raw ito o ihulog sa bangin.

==================================================================================================

Days passed pero halos hindi na ako lumabas sa lungga ko. Nahihiya na nga ako ni Welly dahil feeling ko kahit hindi nya sabihin ay nahihirapan na din sya sa kalagayan ko. But one thing is for sure, they are here at my side in the lowest point of my life. And I am so thankful to them.

I was in the middle of my deep thoughts nang biglang tumunog ang cellphone ko.
Krinnnng......
"This Atty. Villanueva speaking..."
"Hi Atty. Villanueva this is Atty. Thomas Williams. I just drop this call to inform you that your affidavit of filing your annulment with Mr. Hudson is now rolling." Sabi ng abogado kong si Atty. Williams. Hay... This is it. I guess I have to accept na hanggang dito na lang.

"Ok, thanks Atty." Then I drop the phone call and be druk with another defining silence. Hindi ko namalayan na may tumutulo na pa lang luha ang patuloy na umaagos sa aking mga mata.

I want to have a family. A family that is complete and bonded with love and care. I just want to achieve a relationship that the foundation of it is love, honesty, responsibilty and trust. Pero malabo na atang mangyari pa iyon.

"I will never leave you my little angel. I will fill the empty spot that your father would leave. And I swear to God that I will cherish you with so much love. Ikaw na lang ang meron ako. Ikaw na lang ang nagpapatibay sa akin. Ikaw na lang ang nagpapaikot ng mundo ko. I love you anak ko." Sabi ko habang himas himas ang tiyan kung nagsisimula nang umumbok.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ahh.... Araaayyyy..........." Biglang sumakit ang tiyan ko......
"Wwwwweeellllyyy.... Tulong!!!!" And I feel something dripping from my thighs. And then everything went black....

To be continued........
Angel Locsin as Leona....