The Dream-✔️

Κεφάλαιο 3

<<Καλημέρα Μπράντ.>> τον πείραξα. Εντάξει τον έλεγα Μπράντ όταν τα είχαμε. Πειράζει να τον λέω έτσι; Εξάλλου κάνουμε παρέα, θα το καταλάβει και θα του αρέσει.

Με κοίταξε με θριαμβευτικό χαμόγελο. <<Καλημέρα Ρόζι>> μου φώναξε και έσκυψε να με φιλήσει.

<<Μπράντοοον>> φώναξα και τραβήχτηκα. <<Τι είπαμε; Είμαστε μόνο φίλοι.>>

Φάνηκε να ντρέπεται. <<Ωωχ σόρυυ. Νόμιζα ότι επειδή με είπες Μπράντ...>>

Δεν το κατάλαβε.

<<Σε είπα Μπράντ επειδή είμαστε φίλοι και υπέθεσα ότι θα μπορούσα να σε φωνάζω έτσι. Και εσύ Ρόζι>>.

<<Ααα...>> τώρα το κατάλαβε <<Οκ. Τέλειο...>> Πέρασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του και αρχίσαμε να περπατάμε. <<Για πες κανένα νέο;>>

<<Μπα τίποα. Τα γνωστά>> Κατένευσε και θυμήθηκα το σημείωμα της μαμάς. <<Ααα... Ξέρεις τον Μαξ Κράμπερς;>> Σίγουρα τον ήξερε.

<<Το αγόρι της Άντρια;>>

<<Ναι>>

<<Τι έπαθε;>>

<<Είχε ένα ατύχημα με τη μαμά του. Δεν ξέρω πού, όμως πήγε σήμερα η μαμά μαζί με την Άντρια να τους δουν στο νοσοκομείο>> είπα και ένιωσα λιγάκι χαζή που το είπα σα να ήταν κουτσομπολιό.

<<Όχι ρε συυ.. Κρίμα. Μακάρι να γίνουν καλά>> είπε και κατευθείαν το κουδούνι του σχολείο χτύπησε.

<<Μακάρι>> είπα και μπήκαμε μέσα.

Την πρώτη ώρα που είχαμε με τον κύριο Τροτσιτέλι, καθηγητή των Ιταλικών, περάσαμε ωραία. Μας ρώτησε πώς μας λένε και έπειτα μας άφησε την υπόλοιπη ώρα ελεύθερους μέσα στη τάξη.

Κανένα μισάωρο μετά η κυρία Ελίζα Στόουρκς, η αχώνευτη διευθύντρία μας, μπήκε μέσα για να μας ανακοινώσει ότι θα έχουμε καινούρια συμμαθήτρια. Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα το όνειρο. Μωρέ λες;

Όταν μπήκε στην τάξη το κορίτσι, όλες οι προσευχές μου για να μην έχει καμία σχέση με το όνειρο, πήγαν στράφι

Με τα κατάμαυρα ίσια σαν πράσο μαλλιά της και τα πράσινα σκούρα μάτια της, γύρισε και χαμογέλασε σε όλους μας.

<<Γειά σας. Ονομάζομαι Έβελιν Γουάτς και από ότι φαίνεται είμαι η καινούρια συμμαθήτριά σας>> είπε και ξαναχαμογέλασε.

Παρ' όλες τις γλύκες, εγώ έμεινα στήλη άλατος. Με το στόμα μισάνοιχτο και τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερα τί να κάνω. Ακόμα και η κοπέλα που καθόταν δίπλα μου, η Λούσι, τρόμαξε.