39th Magic : Lyvon

2.5K 108 9
                                    

Rare's POV

Glicia never left my side, nakaalalay lang siya sakin mula kanina hanggang sa makarating kami sa dorm namin at ngayon she is sitting beside me dito sa kama ko habang oinapanood namin si Aiden na ayusin lahat ng gamit na kailangan kong dalhin.

Pakiramdam ko sobrang hina ko ngayon, pero hindi naman ganun kalakas ang nilabas kong magic kanina pero para bang drained na drained ako.

Oo. Naaalala ko. I remember everything that has happened earlier sa cafeteria. As in everything.

But do you know what the crazy thing is? I remember how I terribly act earlier, how I hurt Delancy and Phyro but it feels good for me. I didn't felt any guilt. I felt really good.

I was watching Aiden pack my clothes hanggang sa napatigil siya ng may buksan siyang isang drawer.

"What's that?" I asked him

At dahan dahan siya humarap saamin at dun ko lang siya unang nakitang namumula, kaya napakunot ang noo ko kaya nilapitan ko siya.

I left Glicia sitting on my bed and went to Aiden's side, then I bursted into laughter the moment I saw what drawer Aiden opened that made his face red as a tomato.

"You could've just ask me to pack my own underwear you know." I said giggling and he walked away from me embarassed.

"So how was Rare's underwear Aiden?" I heard Gli teasing Aiden.

I started to pack my underwears and he went to my shelf and started to get my stuffs.

Gli finally stopped giggling, I turned around holding my undies and there I saw Gli starring at the window spacing out.

"What happened?" She suddenly asked.

"What?" I looked at her right after I put my undies in my bag.

"Masaya naman tayo noon diba?" I can feel the pain in her voice. Yung tipong kahit na hindi ako marunong magbasa ng isip ng iba para bang nababasa ko siya.

I stayed quiet, hindi ko rin naman alam kung anong sasabihin ko.

"If you could Rare, would you bring back the time? That time when we're all happy and complete?" She asked again and she looked at me, suddenly I saw something in her eyes, she asking for hope.

Ramdam ko ang pagtingin ni Aiden samin, saakin na para bang naghihintay rin siya ng sagot sa tanong ni Glicia.

I walked towards her and I sat beside her. I took her hand, and even though I don't know what to say I tried to answer her difficult question.

"Yeah. We were happy. At sobrang sarap balikan nung mga oras na yun Gli. Sobrang gusto ko ding balikan at kung pwede lang sanang hilingin, hihilingin ko na sana wag nang matapos yung mga oras na yun." Sagot ko, I saw a tear run down through her cheeks and thats when I gently caressed her hand.

"Pero Gli, naniniwala ako na lahat ng nangyari may dahilan. Mahirap mang tanggapin dahil sobrang sakit ang dinanas natin, pero kailangan. Everything will be ok Gli. I promise. I'll make sure that everything's going to be fine. Okay?" I looked at her and she did the same and I pulled her in for a hug.

Kahit na halos magiisang taon pa lang ang tinagal ko dito sa Academy, parang mga kapatid na ang turing ko sa kanila. I treated them not as my friend but my family because I never had a proper one.

Kaya ganun na lang kasakit sakin ang mga nangyari. At hinding hindi ko mapapatawad ang nagnakaw sakin nun. And I know exactly who to blame.

Kumalas ako sa yakap ko kay Gli at pinunasan ko ang mga luha niya sa pisngi and a smiled gently at her.

Canther Academy: Unveil The DemonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon