Kiralık Aşk& Sevdan Bir Ateş (Tamamlandı)

Korkma

"Ooo Defociğim dalmışsın gitmişsin. Dikkat et düşme." dedi İsmail kendisini fark ettirmek için. Defne gelen sesle başını kaldırdı. Uzun zamandır görmediği arkadaşına özlemle baktı. Hızlıca aralarındaki mesafeyi kapatıp kollarına atladı genç adamın.

"İso! Olum çok özledim. O kadar çok boşladım ki sizi."

"Birazcık ilgisiz bıraktın bizi. Ben de çok özledim. Arayı ne zaman kapatıyoruz?"

"En kısa zamanda söz veriyorum bak. Anlatmam gereken o kadar çok şey varki. Ama şimdi gitmem lazım çok geç kaldım."

"Tamam hadi geç kalma. Dikkatli ol, sıkıntı çıkaran birisi falan olursa ara yanındayım."

"Tamam tamam. Hadi sende dikkat et, öptüm." dedi Defne ve daha fazla oyalanmamak için hızlıca yürümeye başladı.

Selim'in kapısının evinin önüne gelince duraksadı Defne. Son kez aklında ne diyeceğini düşündü. Kendisinden emin olunca derin bir nefes alıp kapının ziline bastı. Biraz bekledikten sonra kapı açıldı. Defne'yi gören Selim şaşkın bir şekilde gülümsedi.

"Defne... Hoşgeldin. Şaşırttın."

"Hoşbulduk. Çok zamanım yok. Biraz konuşabilir miyiz? Önemli."

"Tabii. Gel içeri istersen."

"Yok burası iyi. Gideceğim zaten, işe geç kalmayayım."

"Tamam o zaman..." dedi Selim ve yavaşça evin kapısını kapattı.

"...Evet seni dinliyorum. Bir şey mi oldu Defnecik?"

"Selim konuyu dolandırmayacağım. Açık açık konuşacağım yani."

"Meraklandırdın beni. Devam et lütfen."

"Devam ediyorum... Geçenlerde beni evimin önünde bir erkekle görmüştün. Hatırlıyor musun?"

"Evet hatırlıyorum. Açıklama yapmaya falan geldiysen hiç gerek yok. Ben sana güveniyorum." dedi Selim ukala bir şekilde. Defne, Selim'in dediği şeyden sonra sesli bir şekilde gülmüştü.

"Pardon? Neyin açıklaması? Diyeceğim şu ki Selim, ben o gördüğün kişiyle bir ilişkiye başladım. Açık konuşmak gerekirse seviyorum. Kısacası seni çevremde görürse iyi şeyler olacağını düşünmüyorum. Buraya yolun açık olsun demek için geldim."

Selim, Defne'nin söylediklerinden sonra suratındaki gülümseme solmuştu. Her zaman cebimde diye düşündüğü Defne, başka birisini sevdiğini söylüyordu. Egosu zedelenmişti. Hemde Defne tarafından! Selim için büyük bir şoktu. Yediremediği bu durumu daha çirkin yerlere çekecekti. Ona yakışan buydu çünkü.

"Defne, kıskandırmaya falan çalışıyorsan... Gerek yok yani buna. Bak ben gitmedim, buradayım. Bunlara hiç gerek yok." dedi Selim kendine emin bir şekilde. Defne dediklerinden sonra daha sesli bir şekilde gülmüştü.

"Selim görüşmeyeli mizah seviyen baya değişmiş. Bir daha tekrarlıyorum, çevremde dolanman senin açından hiç iyi olmaz. Bu konuşma burada kapanmıştır. Umarım dediklerime dikkat edersin. İyi günler." dedi Defne ve arkasına dönüp yürümeye başladı.

"Kimseden korkmuyorum Defne! Duygu karmaşası yaşıyorsun, kanıtlayacağım sana." dedi Selim. Defne dediklerine sadece gülmüştü. Daha fazla umursamadan yoluna devam etti. Geç kalmamak için adımlarını hızlandırdı, e birde Ömer'i bir an önce görebilmek için.

  ***

Ömer şirketin asansörünü beklerken ona doğru gelen Defnesini gördü. Baştan aşağı süzmeye başladı genç kızı. Bacaklarının çoğunu kapatan, dekoltenin fazla olduğu siyah elbiseye baktı. Yine büyüleyici gözüküyordu. Ömer'in elinde olsa Defne'yi eve kapatıp insanların ona bakmasını engellerdi. Sadece kendisinin görmesini ister ve başka kimseye göstermemek isterdi. Defne, Ömer'in yanına gelince samimi bir şekilde gülümsedi.