(...isra...)

"..6.."

Aaron bir haftadır pusuya yatmıştı lakin ne gelen vardı ne giden..Mahalleye kamuflaj edip gönderdiği askerden birtürlü güzel haber alamıyordu.Canı sıkılmıştı artık o mahalleliyi konuşturmak kolaydı lakin cemalletin'in bunu öğrenip kaçmasına sebep olmak istemiyordu. Sabırlı olacaktı,sabredecek ve o namussuz kendi ayağıyla ona gelecekti.Gözlerini yumduğunda yine aynı manzarayı anımsadı genç adam.Bal gözlüyü görmeyeli bir hafta olmuştu.Askerden haberini alıyordu,hergün bir işe koşuşturuyordu hayatı hep çabalamakla geçiyordu aslında istese ona yardım edebilirdi.Fakat ne sıfatla hemde ne için..Bu saçma düşünceleri attı kafasından ve arabasına doğru yürüdü.Hava çok soğuktu ve bugün nöbeti o tutacaktı gitmeliydi.Kendine bahaneler üretiyordu fakat onu görmek istediğini biliyordu.İçten içe bunu hissediyordu lakin kabul etmiyordu.Takıntı dedi..
Evet sadece takıntı,masumiyeti belki çekingenliğiydi ilgisini çeken...
Araba mahalle yaklaştığında indi ve yayan askerlerin bulunduğu boş eve girdi.Güneş batmaya yakındı, askerler ateş yakmış etrafında ısınıyorlardı.Onu görünce hepsi ayaklanmıştı, selam verip dışarı çıktı genç adam ayakları onu nereye götürüyordu biliyordu...
İsra işten dönmüş,çok yorgun ve bitkindi,hastalığı yeni geçmişti.Aslında bugünde çalışmak istemiyordu lakin paraları azalmış,yakacakları bitmek üzereydi.Mecburdu biliyordu.Bugün ki iş çok para getirmemiş anca yemek parasını çıkarmıştı genç bayan.Hemen eve gidip sobayı yakmış ısınmaya çalışıyolardı.Züleyha karnını doyurmuş aldığı bebeklerle oynamaya dalmıştı.Onu izledi İsra;bugün kendini değişik hissediyordu.Yorgundu,tükenmişti sanki kendini enerjisi bitmiş gibi hissediyordu.Züleyha'ya baktığında uyuduğunu anladı hemen yatağına yatırıp sıkıca örttü üstünü ve pencerenin önüne geçip yıldızları izledi İsra..Sabah olmasını istemiyordu artık her sabah uyanıp iş telaşına düşmek,yemek için para çıkarmak bıktırmıştı onu...
Bir saat sadece düşüncelere dalıp yıldızları izlemişti genç kız.onu kendisine getiren içerinin soğumaya başlamasıydı hemen sobayı karıştı lakin içinde kömürüde,odunuda çok az kalmıştı.Evin yan tarafına indirdiği kömür ve odunları almak için dışarı çıkmalıydı.Eşarbını taktı sadece kabanı olmadığı için ince hırkasını ve lambayıda alıp kapıya yöneldi...
Aaron çok kalın giyinmesine rağmen havanın çok soğuk olduğunu hissedebiliyordu.Zira kapıda sigara içerken elleri uyuşmuştu lakin etrafı kolacan etmenin vakti gelmişti.Ellerini cebine koyup yürümeye başladı genç adam ayakları yine aynı istikamete doğru gidiyordu.Bal gözlünün evine yaklaştığında kapının açıldığını gördü, genç kız üstünde incecik üst elinde lambayla evden çıkıyordu.Saklanarak yaklaştı ona nereye gittiğini görmek için evin arka tarafın dolandı ve köşede onu izledi.bal gözlü yerde birşey arıyordu sıkıntıyla...

İsra lambayla hertarafa bakmıştı ama yoklardı.Ortada ne odun ne de kömür vardı.Aklına gelen şeyin olmamısı için dua ediyordu genç kız lakin düşündüğü doğruydu,yakacakları çalınmıştı.Mahalleli onları süründürmek için bu sefer yakacaklarını çalmıştı.Odunların iz bıraktığı yere oturdu kız ve kollarını kendine sardı.Dayanamıyordu artık yapamıyordu..Birden bir çıtırtı sesi duydu genç kız ve kafasını kaldırıp gelene baktı...
Aaron;kızın ne aradığını bilmiyordu lakin bulamadığı için üzüldüğünü görebiliyordu.Aramaktan vazgeçmiş yerinde oturmuştu kız,ellerini kendine sarmış gökyüzünü izliyordu..Gelen sesle biraz daha gizledi kendini...
"bu soğukta ne yapıyorsun burda kızım"bu ses akile teyzeye aitti.İsra nerde duysa bilirdi başını kaldırıp ona baktı kadın hemen karşısına oturdu kızın."neoldu kızım söyle hadi"isra daha fazla dayanamadı sanki biri sele karşı barikatları kaldırmıştı.Gözyaşlarına boğuldu birden.akileye sarılıp yarım saat boyunca ağladı genç kız..Akile hıçkırıkları azaldığında onu kendisinden ayırıp ve sorusunu yineledi.."bi-biri yakacaklarımızı çalmış onlar bizi bir hafta daha idare ederdi.ama yoklar ev çok soğuk..Ben ne yapacağımı bilmiyorum.Kendim için üzülmüyorum ama züleyha küçük hasta olur hemen.Ben ben çok yoruldum abla çok yoruldum."dedi genç kız kendini durduramıyordu.İçi dolmuş sanki taşıyormuş gibi hissediyordu tekrar gözyaşlarına bağuldu küçük kız.Akile ona teselli lafları söylüyordu lakin nafile olduğunu biliyordu.Elinden birşey de gelmiyordu oda gelen yardımlarla geçiniyordu.Bir torba kömürü vardı paylaşmak istemişsede isra kabul etmemişti.Kızı yerinden kaldırmaya çalışmıştı lakin nefes almak istediğini söyleyip onu göndermişti. Yanlız kalmak istiyordu İsra;içeride ağlayamıyodu züleyha için;burda rahatça ağlayabilirdi biliyordu...
Aaron o sesi duyduğundan beri sinirden ellerini sıkıyordu,kim niye yapmıştı bunu bilmiyordu lakin bulsa onu parçalayabilirdi.Ağlayışları ve o konuşması kalbini dağlamıştı adamın. Onu kollarına alıp ısıtmak istedi genç adam onu ipeklere sarmak istedi bir an..Yaşlı kadın gittiğinde hala oturan kıza baktı gözyaşları süzülüyordu yanaklarından daha fazla dayanamadı genç adam saklandığı yerden çıkıp karşısına geçti birden...
İsra üstüne düşen gölgeyle hemen ayakalandı kalbi sıkıştı bir an,korku tüm bedenini esir almış titriyordu."kimsin"dedi gölgeye,yüzü karanlıkta kaldığı için göremiyordu.Lambası anca kendini aydınlatabiliyordu bağırmayı düşündü bir an sonra daha kötü olmasından korktu;lambasını aldığı gibi arkasına döndü lakin bir el kolunu tuttu.Onu kendisine çevirdiğinde yüzünü görebilmiş ve nefesi kesilmişti kızın.Oydu Şahşehriyar ona bakıyordu.Çırpınmadı genç kız niye bilmiyordu lakin ona güvenmek istiyordu"ne işiniz var burda efendim"diye sordu başını eğerek...Aaron cevap veremiyordu çünkü oda bilmiyordu sadece elini çenesinin altına koyup başını yukarı kaldırdı,gözleri kapalıydı. "aç" dedi hadi "aç" gözlerini dedi.İsra daha fazla dayanamadı ve açtı gözlerini baktı gecede kararmış gözlere korkutucu duruyordu lakin bakmak istiyordu..
Aaron dolunayın yansımasıyla aydınlanan güzel gözlere baktı bir süre her baktığında kayboluyordu sanki gözleri fudaklarına bembeyaz gerdanına kaydı sonra...Kafasını kaldırıp tekrar baktı güzel gözlere"asıl senin ne işin var busaatte dışarda,bu imcecik üstle ne yapmaya çalışıyosun,hem gözlerin niye dolu dolu, kim seni böyld üzen kim ne stek cevap ver bana"dedi...
İsra şaşırmıştı adamın lafları onu hem utandırmış hemde heyecanlamdırmıştı.Tğm kanı yüzünde toplanmıştı sanki elini çekti birden gitmem gerek efendim diyip hızlıca eve girdi.Kafasını kapıya yasladı bir süre kalp atışları durmuyordu bir türlü hemen gip yatağa girdi ve kardeşine sarılıp uyumaya çalıştı genç kız...
Aaron;kızın ondan kaçmasına bozulmuştı.Yumruğunu duvara geçirdi;hayatında ilk kez böyle yok sayılıyordu bu onu deli ediyordu kafasına gelen düşünceyle askerlere doğru yürüdü genç adam...
İsra uyandığında çatırdama sesleri geliyordu.Rüya sandı önce lakin gözlerini ovuşturduğunda sesin sobadan geldiğini anlayıp hemen ayaklandı.Eve biri girmiş sobaya yakacak atmıştı oda baya ısınmıştı lakim kim dedi içinden kim yapmış olabilir dedi.Sobaya karşı düşünürken aklına tek bir isim geliyordu.Akile teyze dün ağlayışlarına acımış olmalıydı diye düşündü.Yüzü minnetle gülümsedi sayesinde oda baya bir ısınmıştı hemen çaydanlığa su koyup sobanın üzerine koydu genç kız.Dün gece ağlaması onu rahatlatmış içi huzurluydu bugün başına geleceklerden habersiz güzel bir gün olacak dedi birden...

Aaron odaya geldiğinde sabahtı artık yorgun hissediyordu.Güzel bir uyku çekip dinlenmek istiyordu.Sıcak bir duş alıp yatağa yattığında gözlerini tava dikti ve geceyi düşündü.Güzel gözlünün yanından ayrıldığında sinirliydi ve onu umursamamaya karar vermişti.Fakat bir süre sonra askerini yakacak almak için yollamıştı.Kömür ve odunları bal gözlünün gece ağladığı yere indirdi Aaron sonra onu hatırladı birden. Dışarı çıkma sebebi sobanın sönmesiydi içeride üşüdüğünü biliyordu.Eve yaklaştı ve cebinden bıçağını çıkardı iki zorlamayla kapı kolunu çevirip içeri girdi genç adam.Işık yoktu bu yuzden birşey göremiyordu lakin telefon ışını kısıp sobaya yaklaştı işini bitirdiğinde kızlar uyanmamıştı.Aaron operosyonlar sayesinde sessizlik içinde çalışmada uzmanlaşmıştı gurur duydu kendiyle tam çıkacakken iki küçük kadına yaklaştı birden ışığı onlardan uzak tutup yüzüne baktı bal gözlünün,uyuduğunda çocuk gibi oluyordu genç kız;kızına sarılmışlardı lakin oda soğudukça rahatlıyordu ikiside..İsr'son bir kez bakıp çıktı genç adam sigarasını yakıp karanlığa karışmıştı..
Düşünceler içince uykuya dalan genç adamı çalınan kapısı uyandırmıştı.Bu saygısızlığı kimin yaptığı umrunda değildi lakin sinirlendirdiği kesindi.Ayaklanıp pantolonunu giyip "gel" dedi.Yaveri içeri girdiğinde ters ters bakıp inşallah önemlidir dedi.Yaveri heyevanla efendim cemalettin mahalleye gelmiş gitmemiz gerek"dedi.Aaron hemen giyinmeye başladı yüzünde psikopatça gülüşüydü..
Bu sefer seni elimden kimse kurtaramayacak,sana yardım edenleride seni de eziyet ede ede öldürecem diyip mahalleye doğru yola çıktı Aaron....