Ik fietste naast Bella, richting haar huis. Aan mijn stuur hing alsnog een tasje van de New Yorker; ik was nu definitief al mijn geld kwijt. "Echt waar Bel, ik ga nooit meer met jou mee naar de New Yorker." Bella grijnsde. "Je zal wel moeten." "Omdat?" "Omdat ik te awkward ben in mijn eentje en het dan zowieso verpest bij Mira." Ik reed bijna de berm in. "Wacht even, wat heb ik gemist?" Mijn beste vriendin zuchtte en glimlachde. "Wat zou je ervan vinden als ik zeg dat ik gay ben?" Ik schoot in de lach. "Ik zou trots op je zijn en blij zijn." Bella glimlachde. "Okay dan, bij deze. Ik ben gay." Ik juichde en gaf haar een highfive. "En Michael dan?" "Het kan me niet zoveel schelen welk geslacht iemand heeft, het gaat me meer om de persoon zelf." Voor mij klonk dat logisch genoeg. Opeens trapte ik op mijn rem, keerde om, en fietste weer de andere kant op. Achter me hoorde ik Bella hard lachen. "Melanie, what the fuck ga je doen!?" Ik keek glimlachend achterom. "We gaan voor jou het nummer en een date met je babe scoren!" Ik hoorde Bella vol ongeloof grinniken. "Je bent echt knettergek, jij." "Nou en? Alle leuke mensen zijn gestoord." Bella lachde nog eens, terwijl ze naast me kwam fietsen. "Ik vind het wel gezellig."
Ik tikte op Mira's schouder, die net wat kleding aan het opvouwen was. Achter me stond Bella, duidelijk nerveus. Schattig. Mira draaide zich om. "Hey, kan ik je ergens- oh hey, vriendin van Bella!" Ik lachtte. "Melanie." Bel kwam naast me staan en glimlachde. "Hi." Ze keek Mira met een grote glimlach aan,
YOU ARE READING
Alphabet Boy・Melanie Martinez (Dutch)
Fanfiction"Mel, grow up. Je bent fucking zestien, geen zes!" Ik plukte aan mijn rokje. Beelden flitsten door mijn hoofd. Lachende en wijzende mensen, fluisterende mensen. Mensen die me met een frons bekeken. Shit, hij had gelijk. Melanie Martinez k...
