Alphabet Boy・Melanie Martinez (Dutch)

Seven

Terwijl Bella huilend voor me uit liep, greep ik haar arm vast. "Bel, het spijt me zo..." Ze schudde haar hoofd en draaide zich om. Ze keek me niet aan, haar blik richtte zich meer op iets in de verte. "Het is geen probleem Mel, ik stond er al zo'n vijf minuten... Ik kwam een boek van hem terugbrengen wat ik had geleend. Ze keek naar het boek in haar handen en gooide het gefrustreerd op de grond. "Niet te geloven dat hij zo ruw deed. Hij leek zo'n zacht en zorgzaam type... Jij hebt dit nooit gewild lieverd, en je ging ook tegen hem in. Ik kan niet eens boos zijn op je." Ik knikte. Toch voelde ik me schuldig.

Ik lachde toen Bella me de America Today introk. "Bella, ik heb écht geen geld meer." Ze glimlachde. "Dus? Het is gezellig. Ik heb wel zin in wat gezelligheid. Kom, wie het lelijkste shirt kan vinden." Ik lachde. "Ik ga winnen." Bella liep al weg. Ik dacht na. Lelijke shirts... Uitverkoop. Voor me langs zag ik iemand met een shirt waar het logo van de America Today opstond lopen. "Mag ik wat vragen?" Het meisje draaide zich om en glimlachde. "Natuurlijk." Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Bella naast me was komen staan. "Mel, heb jij- wow, hoi." Ze glimlachde naar het meisje dat hier werkte, wat volgens haar naamkaartje Mira heette. Die liet een grote glimlach zien aan Bel en haalde een veegde een plukje bruin haar achter haar oor. "Goed ehm- waar is de uitverkoop?" Mira wees naar een hoekje achterin de winkel. "Daar hebben we een tafel met alle artikelen met hoge korting." Een Mexixaans accent was niet te missen in haar zachte stem. Ik bedankte haar en liep naar de plek die ze aangewezen had, Bella bleef staan.

Point of view: Bella.
Melanie liep in een hoog tempo naar de afgeprijsde kleding, vastbesloten het spelletje te winnen. Ik draaide me om naar Mira, die me met rode wangen stond aan te kijken. "H-hey, kan ik je ergens mee helpen?" Haar stem. Ik schudde mijn hoofd, ze draaide aan het armbandje om haar pols en glimlachde nogmaals naar me. Haar lach. Ze wees over haar schouder naar achter. "Ik moet maar weer eens aan het werk, eh-" "Bella." "Ja, dat dus... Mira, maar ik denk dat je dat al wel doorhad..." zei ze, lachend wijzend naar het naamkaartje wat op haar shirt gespeld was. "Zie ik je nog een keer?" Betekent dat dat ze me nog een keer wilt zien? Ik probeerde het juichende gevoel in mijn maag te onderdrukken, en liet enkel een brede glimlach los. "Nee... Ik bedoel, ja. Ja. Wat? Nee, ja, lijkt me tof- mieters... Nee niet mieters, ohmy-" Mira liet een luide, heldere lach horen. Wow. "Tot ziens, Bella." En ze liep weer weg, tussen alle kledingrekken door.

-

Sorryyy voor het korte hoofdstuk... TODAY IS NATIONAL MIRSABELLA DAY! Mijn beste vriendin en haar vriendin zijn twee maanden samen vandaag, Isabella is in dit verhaal als Bella, maar nu is ook Miranda aka Mira in het verhaal! Ohmy ik heb zoveel leuke ideeën voor dit verhaal, er komen nog heel veel leuke/stomme situaties en er komen ook nog nieuwe personen bij... (TROYE EN HALSEY FANS LAAT JE HOREN) Maar goed, heb een fijne #mirsabelladay! X