You're Mine

Kochanie...

Weszłam pod prysznic.
Gorąca woda zaczęła zmywać resztki tego dnia.
Poczułam duże dłonie na swoich biodrach, a następnie że ktoś staje obok mnie pod strumieniem.
-Powiesz mi co się stało?-wyszeptał całując moją szyję.
Odwróciłam się do niego i wtuliłam się w jego klatkę piersiową.
-Ja tak bardzo Cię przepraszam...-wychlipiałam.
-Kochanie...za co?
Brunet zaczął przejechał dłonią po moich włosach w pocieszającym geście i pocałował mnie w czoło.
-Jestem w ciąży.
Will odsunął się ode mnie na krok i spojrzał na mnie z szokiem.
Gdy zobaczył że nie żartuję wyszedł spod prysznica a następnie z łazienki.
Wybuchnełam płaczem powoli zsuwając się powoli po ścianie.
*
Po godzinie wyszłam z łazienki.
Willa nie było w salonie. No tak. Przecież na pewno wyjechał. Jaki normalny człowiek chce mieć dziecko w wieku 18 lat?
Poszłam do sypialni gdzie brunet siedział na łóżku.
-Noah-powiedział odwracając wzrok w moją stronę.
-Co?
-Noah.Chciałbym by nasz syn nazywał się Noah.
-Ty...ty chcesz mieć dziecko?
Kiwnął głową.
-Dlaczego nie? Kiedy masz następną wizytę u ginekologa? Chcę być przy tobie.
Przytuliłam go mocno.
-Będziesz.
*
O 19 byliśmy pod domem rodziców.
Napisałam że wpadniemy.
Chłopak nerwowo zcisnął moją dłoń.
-Spokojnie. Polubią cię.
Otworzyłam drzwi i krzyknęłam że jesteśmy.
W korytarzu od razu pojawiła się mama.
-Jestem Ler!-krzykneła rzucając się na bruneta.
-Will. Miło mi.
-Oh mi też! Chodźcie!
W jadalni był już Alan i Tata na którego Will się spiął.
Mężczyzna podszedł do chłopaka i ujął jego dłoń.
-Jestem Nate Rosales.
-Will.
Tata uśmiechnął się życzliwie i zaczął rozmowę z moim przeznaczonym. Atmosferę się natychmiast rozluźniła.
Po zjedzonej kolacji klepnełam bruneta lekko w kolano.
Wstaliśmy a wszyscy spojrzeli się na nas.
-Będziemy mieli dziecko...-powiedziałam niepewnie.
Mama poleciała do mnie i mocno mnie przytuliła a następnie Willa.Tata zrobił to samo.
-Będę wójkiem!-pisnął Alan i podniósł mnie i okręcił do okoła.