The wrong choice

Chapter 54

POV Floor

"W-wat doe jij hier?"

Met grote ogen kijk ik naar het gestalte in de deuropening. Hij ziet er nog hetzelfde uit als anderhalf jaar geleden. Enkel zijn haar is wat verdonkerd en hij heeft duidelijk meer tijd in de sportschool doorgebracht.  Zijn groene ogen die me altijd verliefd aankeken staren me nu kil aan.

"Ben je niet blij om me te zien, babygirl?"

Ik antwoord niet en probeer de deur dicht te doen maar hij zet zijn voet er net op tijd tussen.

"Ga je me niet binnenlaten? Waar zijn je manieren gebleven Floor?", zegt Cameron geamuseerd en hij stapt naar binnen waardoor ik achteruit deins.

"Mooi huis.", zegt hij en klakt met zijn tong.

"Ga weg.", zeg ik met trillende stem.

Wat doet hij hier? 

"Je bent je stem dan toch niet verloren."

Ik slik en zet een stap achteruit als hij dichterbij komt. Dat had ik beter niet gedaan want mijn rug raakt meteen de muur.

"Ben je bang voor me?", grijnst hij.

Ik slik en schud met mijn hoofd. Ik mag niet tonen hoe hard hij me intimideert.

"Ik heb je mooie lippen gemist.", mompelt hij en hij gaat nog dichter tegen me aanstaan.

Ik houd automatisch mijn adem in en probeer zoveel mogelijk afstand tussen ons te creëren. Wat wil hij van me? Voor ik iets kan zeggen of doen, zoent hij me. Ik houd mijn lippen stijf op elkaar en duw met mijn handen tegen zijn borstkas. Uiteraard is hij veel sterker en duwt hij zich dichter tegen me aan. Zijn hand glijdt zoekend onder de sweater die ik aan heb en ik doe nogmaals een poging om hem van me af te duwen.

"Cam, stop.", pers ik eruit.

Hij haalt zijn lippen van de mijne af en kijkt me met een blik vol lust aan.

"Niet zo tegenwerken babygirl. Wij gaan het leuk hebben.", zegt hij met een lage stem en hij drukt zijn heupen tegen de mijne aan.

Mijn ogen worden groot als ik besef wat hij bedoelt. Hij drukt zijn mond terug op de mijne en begint aan de knop van mijn broek te prutsen. Ik beweeg mijn heupen alle kanten op in de hoop zijn handen van me af te schudden en ondertussen trilt mijn lichaam oncontroleerbaar.

Hij kijkt me even grijnzend aan en ik grijp meteen mijn kans.

"Jake! Help me!", gil ik zo luid mogelijk.

Cameron zijn blik wordt nog killer en zijn hand raakt hard mijn wang. Ik slaak een kreetje van pijn, dat gesmoord wordt door zijn lippen. Zijn vingers haken zich in de lussen van mijn broek en dan gaat alles heel snel. Het ene moment zitten zijn handen nog overal en nauwelijks een seconde later staat hij tegen de muur tegenover me, met Jake voor zijn neus.

"Waar haal jij het verdomde lef vandaan om met je vieze poten aan mijn vriendin te zitten?", roept hij ziedend.

"Jake, lang geleden!"

Ik kijk de jongens verward aan. Kennen mijn ex en vriendje elkaar?

"Dat was beter zo gebleven.", sist Jake met opeen geklemde kaken.

"Ben je nog steeds boos omdat Romane jou niet wilde?", grijnst Cameron.

"Houd je bek dicht."

"Wacht, ben jij het vriendje van die nietsnut?", gaat Cameron geamuseerd verder en hij laat zijn ogen op mij rusten, waardoor ik ineenkrimp.