Elimi çeneme yerleştirip düşünür bir profil çizdikten sonra "Seninle eğitimlerimizi özledim. Burada da eğitim aldım ama seninki kadar teşvik edici değillerdi."dedim ve kıkırdamama engel olamadım.
Kratos elini ağaca yaslarken kulağıma doğru eğildi. Sıcak nefesi saçlarımı okşadığında yutkunma ihtiyacı duydum.
Gülümsediğini garip bir şekilde hissetmiştim. "Mekik çeken sevgilimi özledim."diye fısıldadı kulağıma. İkimizde gülüyorduk.
Biraz geri çekilip siyah gözlerini ,mavi gözlerime dikti. "Başka ?" diye sordu. İpeksi saçlarına elimi daldırıp oynarken cevapladım.
"Babamı özledim. Biliyorsun yeni bulmuştuk birbirimizi." yüzüme kocaman sırıtışım yayılırken "Sonraa Adonis'i sinirlendirdiğimiz anları, sanırım senin peşinde koşan kızları pataklamayı ,yemek salonunda üzerimizde gezinen bakışları .." diyerek sıraladım özlem duyduklarımı.
"Özlemediklerin ne peki?" diye sorduğunda daha uzun süre düşündüm.
Özlemediklerim, fazla olmasada etkiliydi.
"Ben orada yaşamak istemiyorum."dedim tek nefeste. Kratos'un kaşları yay gibi gerilip havaya kalktığında devam ettim.
" Zeus'un emirlerine uymak zorunda bırakılmayı kabul edemem." dedim sıkıntılı bir sesle.
Zeus,dediğim anda suratı bariz bir şekilde asılmıştı.
Başını salladı ve anlayışla gözlerime baktıktan sonra sessizliğe gömüldü.
Endişe duymama sebep olmuştu.
"Bana anlatmadığın şeyler mi var?"diye sordum. İçimde kötü hisler vardı. Kesinlikle iyi olmayan.
Yüzündeki ifadeyi gülümseyerek silmeye çalışsada başarılı olduğunu söyleyemezdim.
"Kesinlikle yok."dedi.
"Zeus... seni cezasız bırakmayacak değil mi?"diye sordum.
Aramızda oluşan kısa sessizlikten sonra elimi tuttu ve "Bunları zamanı gelince düşünürüz, prenses. Ana odaklanalım."diyerek beni belimden çekti ve bedenlerimizi bir bütün oldu.
~·~·~·~·~
Arion'un emir vermesinden yalnızca bir gün sonra her şey hazırdı. Biz hazırdık.
Abim ,arkadaşlarım ,Şimla ve kardeşiyle birlikte yolculuk edecekti. Hesia ve Vandor kendi at arabaları ve hizmetkarıyla yolculuk ederken ,Kratos at sırtında diğer askerlerin arasındaydı.
Nobilis'in askerleri iki kısma ayrılarak konvoyun başına ve sonuna yerleşerek düzeni sağlıyorlardı. Arion 'un bu durumdan memnun olmadığı açıkça ortadaydı ama babasına karşı isyankar bir tavırda da bulunmamıştı.
Ben Arion ile aynı at arabasının içerisinde hareket edeceğimiz anı bekliyordum.
At arabamızın içi konforlu denebilecek şekilde düzenlenmişti ancak fazla geniş olduğu söylenemezdi. Arion ile soğukluğunu hissedecek kadar yakın oturuyorduk. Soğukluğu ile içim titriyordu ve kaçacak yerim maalesef ki yoktu.
