~47~

126K 9.3K 2.9K
                                    

İlginizi çeken yerlere yorum yapınız. Rica olunur...

--

Amari

Hizmetçiler odaya girdiğim anda üzerime çullandı.

Debelensemde beni bırakmıyorlardı.

"Bırakın! Bırakın diyorum size !" biri bir kolundan diğeri diğer kolumdan tutmuşken iki hizmetçi de elerindeki silahlarla üzerime doğru geliyorlardı.

"Sakın!"diye bağırdım.

Ve nefesim kesildi...

"Çözün şu korseyi. İhtiyacım yok benim o lanet işkence aletine."derken nefes almaya çalışıyordum.

"Dayanın Leydim."diyen kıza öyle bir bakış attım ki ,resmen titredi. Bakışımın etkisinin geçmesini beklemeden sırtımı döndüm. "Gevşet şunu yoksa seni elimden kimse alamaz."derken sanki son nefesimi kullanıyordum.

Bu korse ile olduğumdan zayıf olabilirdim ama hayır. Kesinlikle ihtiyacım yoktu. Belim kırılacak gibi görünmesede olurdu. Şart mıydı canım korse?

Hizmetçi kız bağcıkları biraz gevşettiğinde rahatlamıştım.

"Leydim bu elbise korse ile giyilir diye..." başlamıştı ki lafını kestim.

"Sen bana şişko mu diyorsun?" gözleri bozuk olmalıydı. Ben zayıftım. Benimle kesinlikle dalga geçiyor olmalıydı.

"Hayır leydim. Sadece bu elbisenin daha düzgün durması adına."diye açıkladığında biraz sakinleştim.

Üzerime giyindiğim elbisenin bana yakıştığını itiraf etmeliydim. Ama güzellik uğruna bu çilede çekilmezdi.

Saçlarım yapılırken ,küpemi çıkartmak isteyen kişi gazabıma uğramaktan korktuğu için yalnızca saçımı bir düzene sokmaya çabaladı.

Saçım yapılıp elbisem giydirilmiş ve yemek için hazır hale getirilmiştim.

Hizmetciler odayı terk ettiğinde rahat nefes almaya başlamıştım.

Daha sabahın ilk saatlerindeydik ve akşam yemeği için hazırlanmıştım. Ne harika !

Kapıya vurulma sesini işittiğimde kahvaltı tabağımla ilgileniyordum. Gelen kişi muhtemelen Arion olmalıydı. Yada hizmetciler.

Tabağımla ilgilenmeye devam ederken "Gir." dedim.

Kapı açılmış ve hemen kapatılmıştı. Odaya birinin girdiği açıktı ancak konuşmuyordu.

Sessizlik odada çığ gibi büyüyünce başımı kapıya doğru çevirdim.

Kapıya yaslanmış beni izleyen Kratos'u gördüğümde yüzüme bir gülümseme yayılmıştı. Ayağa kalktım.

"Asker, sen beni mi izliyorsun?"diye sorarken yanına yaklaşmıştım.

"Evet prenses. Sizi izliyordum ve hayranınız olduğumu itiraf etmeliyim."dedi. Hayranlığı sesine ve gözlerine yansıyordu.

Kaçak Prenses -Ateş-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin