My One And Only YOU *COMPLETED*

CHAPTER 42

Yasmine’s POV:

I woke up having hangover dahil sa party kahapon. Hindi ko rin maalala how I got here on my bedroom. Ang natatandaan ko lang, kasama ko si Dustin kagabi with Ate Jasmine.

WAIT! Teka.. kung kasama ko si Dustin kagabi at nauna na siya magpahinga.

Sinilip ko kaagad ang ilalim ng kumot ko para tignan kung naked ba ako, kung may nangyari bang di kanaisnais o napalitan ba ang damit ko…

Napahinga naman ako  ng maluwag dahil ito parin yung suot ko kahapon. Akala ko may nangyari na ehh. Buti na lang at mapagkakatiwalaan talaga si Dustin.

After I took my shower, kumain narin ako ng breakfast.. Nasaan kaya si Ate Jasmine?

“Yaya, where’s my Sis?”, tanong ko sa isa sa mga katulong ko na busy sa pag va-vacum cleaning sa carpet sa sala.

“Ay miss Yasmine kasama po ni Senyorita. Pumunta silang Mall.. Pinapasabi po nila na di na po nila kayo sinama dahil napagod kayo kahapon..”, sagot niya.

“Ahh ganun po ba. Sige salamat yaya..”, pagpapasalamat ko at umakyat na ulit ng kwarto.

Pagkaakyat ko ng kwarto humilata agad ako sa kama at tuumingin sa kisame.. Mga ilang minute rin akong natahimik at di bumabago ng pwesto.

Ano kaya kung pumunta ako sa Lopez Apparel namin? Wala naman akong kasama dito. I’m bored..

Tuwing nabo-bored ako.. Ino-ocupy  na naman ni Jake ang utak ko. Hanggang sa dumaan na naman ang ilang oras at mag-iiiyak na naman ako dito mag-isa.

“Hindi ka na ba talaga babalik? Masaya ka na ba sa kinalalagyan mo? Bakit nagkaganito tayo Jake. Hindi ito ang pinangarap kong buhay, ang maging bato at manhid sa pagmamahal sa’yo. Sana nga ikaw yung knight in shining armor na dadating baling araw. Pero kelan kaya..”, pabulong kong samba habang patuloy na nakatingin sa ceiling.

Please Jake.. I’m waiting… still waiting… forever waiting for you.. please naman oh? Dumating ka na..

*tok.tok.tok.*

Nagpanic naman ako at agad na napaupo sa kama ko at kinapa ang dibdib ko dahil bigla akong kinabahan nung may kumatok. ikaw na ba yan, Jake? O isa lang itong panaginip.. panaginip na malabong mangyari.. *sigh*

“pasok..”, matamlay kong sambit. Bumukas ang pinto at pumasok siya.. Pagtingin ko sa pumasok sa kwarto ko.

Si Dustin pala, may hawak siyang gitara at nakangiti sakin.

“bakit? Nakaistorbo ba ako? Mukhang malungkot na naman ang prinsesa ko ahh..”, pansin niya at umupo sa gilid ng kama ko habang magkaharap kami.

Hinawakan niya ang chin ko gamit ang kanang kamay niya at unti-unti inyang iniangat ang mukha ko na nakatungo lang. Nang magkaharap na ang mga mata namin, kita ko ang worried niyang mga mata.. I weakly smiled at him at iniwas ang tingin sa mga mata niya.

Pero ramdam ko, akatingin parin siya sakin..

“*sigh* Dinalaw lang kita dito. Tutal nalaman kong umalis si Jasmine at Mom mo. Nagdala ko ng gitara, kantahan mo ulit ako. Miss ko na boses mo ehh..”, request ni Dustin sakin.

Matagal narin kasi naming ginagawa ito.. Pinapakanta niya ako habang siya ang tumutugtog ng gitara.. Hindi kasi ako marunong mag-gitara… Sinubukan niya rin akog uruan pero after almost 5 months ng pagtuturo niya sakin, useless din.. hindi ako matuto-tuto..

“sige ba.. miss ko narin pagtugtog mo ng guitar..”, sabi ko rin at nginitian siya..

Inayos na ni Dustin ang paghawak sa gitara niya at nilagay na ito sa mga braso niya na parang akap na niya ang gitara niya at nagstrum saglit..