Part 1

115 8 0
                                    

Δεν το πιστευω ποσο γρηγορα αλλαξε η ζωη μου. Αφησα πισω μου το σπιτι που μεγαλωσα, την πολη οπου γεννηθηκα, τους φιλους μου, το αγορι μου, την ζωη μου. Ολα αυτα για μια ηλιθια μεταθεση που εδωσαν στον πατερα μου. Καθομαι μπροστα στο μεγαλο παράθυρο του καινουργιου μου δωματιου και τα σκεφτομαι.

-Βενια, κατεβα κατω ετοιμο το βραδινο.. φωναζει η μαμα μου αλλα δν σκοπευω να κατεβω, δεν πειναω.

Ετσι κι αλλιως εχω καθε λογο να μην θελω να τους βλεπω αφου αυτοι με αναγκασαν να τα αφησω ολα πισω και να φύγω. Ετσι ξαπλωνω στο κρεβατι μου και κλεινω τα ματια μου.

__________________________________________________________________________________________

Ντρινννν....

Ξυπναω και σηκωνομαι για να ετοιμαστω για το σχολειο. Αφου πλενω το προσωπο μου και τα δοντια μου βαζω το ψιλομεσο σκισμενο τζιν μου με ενα μαυρο κορμακι. Βαζω λιγο μεικαπ, μασκαρα και ενα διακριτικο κραγιον. Θελω να ειμαι περιποιημενη για την πρωτη μερα στο καινουργιο μου σχολειο. Κατεβαινω κατω και βλεπω τους γονεις μου να τρωνε πρωινο.

-Καλημερα αγγελουδι μου... λεει γλυκα ο μπαμπας μου.

-Καλημερα.. μπαμπα ποσες φορες θα σου πω οτι μεγαλωσα πια..

Γελαμε ολοι. Δεν μπορω να τους κρατησω κακια μωρε. Γονεις μου ειναι το καλο μου θελουν. Και αφου βρηκε εδω ο μπαμπας μου καλη δουλεια δεν μπορουσαμε να κανουμε αλλιως.

-Φευγω τωρα δεν θελω να αργησω την πρωτη μερα στο σχολειο..

-Βενια δεν εφαγες τιποτα.. παρε να φας κατι εστω στον δρομο.. λεει αυστηρα η μαμα.

Περνω ενα μηλο τους χαμωγελω και πηγαινω προς την πορτα. Την ανοιγω παιρνω μια βαθια ανασα και βγαινω εξω. Καθαρος αερας με χτυπαει και νοιωθω πολυ καλυτερα. Βγαζω το κινητο μου και βαζω τα ακουστικα στα αυτια μου να ακουσω λιγο μουσικη. Παω στο σχολειο με τα ποδια αφου ειναι πολυ κοντα.

Τοτε παιζει το τραγουδι μας. Το πρωτο τραγουδι που χορεψα με τον Μπραντλει σαν ζευγαρι. Ποσο πονεσα που το αφησα πισω. Βεβαια ειπαμε οτι τιποτα δεν θα μας χωρισει. Αλλα μια σχεση αποστασεως ειναι δυσκολο να διατητηθει πολυ. Το ξερω οτι το τελος μας δεν θα ειναι ευχαριστο. Δεν προλαβαμε καν να ολοκληρωσουμε αυτο που ειχαμε και μαλλον θα συναντηθουμε τα Χριστούγεννα που θα κλείσουν τα σχολεια. Με αυτα και αυτα εφτασα στο καινουργιο μου σχολειο. Ομολογω οτι νομιζω ειναι λιγο μεγαλυτερο απο το παλιο μου σχολειο, πραγμα πολυ περιεργο.

Βγαζω τα ακουστηκα απο τα αφτια μου και μπαινω μεσα. Ολα τα παιδια ειναι χαμογελαστα και λενε τα νεα τους απο το καλοκαιρι. Μπορω να πω πως καποια βλεμματα πεφτουν πανω μου και τοτε κατευθύνομαι γρηγορα μεσα στο κτηριο. Μπαινω μεσα και βρίσκω ενα κοριτσι να ειναι μπροστα στο ντουλαπακι της. Την πλησιαζω φαινεται πολυ καλη και καθολου μπιτσ.

-Γεια σου!! Ειμαι η Βενια, καινουργια.. Μηπως μπορεις να μου πεις που ειναι το γραφειο του διευθυντη?

-Γεια!! Εγω ειμαι η Ευη, παλια.. ελα μπορω να σε παω αν θες..

Γελαω και την ακολουθω. Ανεβαινουμε μια σκαλα και καταληγουμε σε εναν διαδρομο με πολλες πορτες. Σιγουρα θα χανομαι τις πρωτες μερες εδω μεσα.

-Η πορτα ευθεια στον διαδρομο ειναι η πορτα του γραφειου του διευθυντη.. μου λεει
Την ευχαριστω και προχωρώ.
Ανοιγω την πορτα και με καλοσοριζει ενας αντρας οχι πολυ μεγαλος για διευθυντης.

-Εσυ πρεπει ενα εισαι η Βενια.. Ειμαι ο κυριος Pears.

Το μονο που μπορω να πω ειναι ενα γεια σας.

-Λοιπον αυτο ειναι το σημερινό προγραμμα και δυπλα απο τα μαθηματα ειναι οι αριθμοι των ταξεων που διδάσκεσε το καθε μαθημα. Αν χρειαστεις βοηθεια μην διστασεις να ρωτησεις.

Τον ευχαριστω και βγαινω απο το γραφειο την στιγμη ακριβως που χτυπαει το κουδουνι. Κοιταζω το προγραμμα και το πρωτο μαθημα ειναι Ιστορια. Φοβερα αρχισαμε. Βρισκω ευκολα την ταξη και μπαινω μεσα. Βλεπω την Ευη που πριν λιγο με ειχε παει στο γραφειο του διευθυντη.

-Ειναι κενη η θεση;

-Ναι κατσε..

Τα μαθημα περασε γρηγορα. Καθως και οι υπολοιπες ωρες μεχρι που εφτασε το διαλειμμα. Με πηρε η Εύη και πήγαμε στην καφετερια. Καθησαμε σε ενα τραπεζι.

-Λοιπον Βενια απο που ερχεσαι..

-Απο Νεα Υορκη

-Μου κανεις πλακα.. παντα ηθελα να παω στην Νεα Υορκη.

-Οντως ειναι πολυ ωραια. Και εγω εχω σκοπο να γυρισω μολις τελειωσω το σχολειο.

-Πως και ηρθες εδω??

-Εδωσαν μεταθεση στον μπαμπά μου και αναγκάστηκα.

-Αναγκαστηκες?? Γιατι τι εχει το Τεξας??

-Χωρις παρεξηγηση αλλα δεν ειμαι συνηθισμένη στην εξοχη.

-Καταλαβαινω.

Καπως ετσι τελειωσε η πρωτη μερα στο σχολειο και γυρισα σπιτι. Δεν εγινε τιποτα το ιδιαιτερο στο σπιτι εκεινο το απογευμα.

Βεβαια ποιος θα γνωριζε τι θα συνεβαινε την επομενη.

I Hate U I Love UWo Geschichten leben. Entdecke jetzt