Before He Cheats

Chapter 47: Signed Papers

"Miguel, pupunta lang ako kina Zach."-

Nang sabihin nang babae na andoon na ang signed papers ng annulment namin ni Lucas which the lawyer sent two weeks ago, napirmahan na rin ng lalaki. I got her call just this morning kaya ngayon pa lang ay gusto ko na itong kunin mula sa babae para matingnan.

I saw how Miguel's face looked at me.

I rolled my eyes. "Oh, cmon. Swear I'll be on Zach's place."

He never answered. He's busy packing things before going to office and ako naman ay nagluluto ng agahan naming dalawa. I looked at him at hindi na ito tumitingin sa akin.

Simula noong dalawang gabing hindi ako natulog sa bahay, panay ang tawag niya sa akin at kay Zach. Mabuti naman at hindi niya ako sinugod sa bahay ng kaibigan. I slept in Lucas' house at that time to make him signed the papers at para dalawin ang Lolo nitong akala naming ay alam ang lahat ng pangyayari.

Then he stood up, sat on the kitchen table and I as well, started to eat with him. 

"By the way, I asked Zach to go to the lawyer and get my annulment paper, sa amin ni Lucas para mapirmahan niya. And he did." –

Napatingin ito sa akin. Nagbago ang timpla ng mukha nito. "Really? That's good. Of course I know he'll sign. He can't force you to love him again. Of course, you love me more. You have me." –

Hindi ko alam kung ano ang pahiwatig nito sa akin. Gusto ko na lang matawa sa harap niya dahil napaniwala ko talaga siya sa lahat ng bagay. I smiled at him in response.

"By the way, when is the wedding preparation will be?" I asked to change the topic.

Hinawakan niya ang aking kamay. "I don't know. It's up to you. But, the sooner the better."

Tumango ako. "Next week, I think makakaya ko iyan next week. Besides, I have Zach with me. She can help." I added. "And if tama na, malayo lang ang next month, siguro ay perfect day na iyon sa kasal."

Mas lalo pang lumapad ang ngiti nito. "Okay. I can't wait anymore. I want you to be bringing my name Geneva."

****

"So here it is." She sounded like are you really sure about this? "Are you really sure on doing this Gev?" see! I told you.

She handed the papers to me. Hindi ko pa nababasa ay inunahan na niya ako ng tanong. Hindi ko na siya pinansin pa, I flipped the pages one by one para matiyak kong napirmahan ba niya.

And when I saw the signature of him, ewan ko ba, hindi ko alam. Di ba gusto ko itong mangyari, tapos ngayon noong nakita ko na- ang sakit pala. Masakit palang makita na sumusuko na siya at pinaparaya na niya ako.

"God, look at your face Gev. I could read it right now. Anong problema, diba ito ang gusto mo?" – sabi nito sa akin.

I don't know. I don't know what to say.

I looked at the viewoutside the car. Naa loob kami ng sasakyan niya at hindi ko man lang napansinna napakatahimik ng lugar, walang taong nagdadaan, madilim. Pati ba naman area,sinasamahan ako sa mood ko? 

"Of course, this is what I want." Sabi ko.

"So ano na, he did the signing so means give-up na siya. Nasaktan na siya. So ano na ang plano mo kay Miguel." Tanong naman niya ulit.

"Basta." – I said.

"Alam mo," dagdag niya. "Ako ang kinakabahan diyan sa ginagawa mo Geneva."