Before He Cheats

Chapter 40: Distraction

"What do you mean hindi muna maalala ang lahat, so you've known from the start na may amnesia ka at hindi ka makaalala sa lahat ng bagay?" - ani nito na diin ang tingin na hatid sa akin. 

I objected. "Of course not. I didn't know. Hindi ko alam na may amnesia ako. They, I mean Brenna kept on telling me that she's my girlfriend for a long time at iyon ang pinaniwalaan ko." 

Hindi ko alam kung bakit ay napalihis ang kanyang tingin nang sabihin ko ang pangalan ng peke kong girlfriend ng ilang taon. Matagal rin akong naniwala sa babaeng iyon na kami talaga at kung hindi ko naalala ang lahat ay siguro nasa piling pa rin ako nito. 

Brenna has been so good to me. Kaya't halos ay sabihin na nating nahulog na rin ang loob ko sa kanya. Living with her in a one roof bonds us together at kung hindi mo iisipin na pagpapanggap lang pala ang lahat ng ginagawa niya, masasabi kong tunay niya akong minahal. 

"So .." pukaw niya sa akin. "When did you get your memory back?" 

"When we stayed together in the yacht, one night. Stranded." mabilis kong sabi. 

Yeah, that time- the whole thing happened. Well, at first na una kong makita si Geneva alam kong may isang bagay na alam kong makikita ko lang sa kanya- at ngayon alam ko na na siya ang asawa kong matagal kong hindi ko nakapiling, hindi ko alam kung saan ako magsisimula. 

Basta't ang alam ko lang ay kailangan ko siyang bawiin sa kapatid ko. 

"That's impossible" - 

"It is." I started explaning. " hinawakan ko ang kanyang kamay na akala ko ay babawiin niya pero wala siyang ginawa kundi nagpaagos sa daloy ng nararamdaman ko. "I knew you felt something that time Geneva and I knew na hindi lang ako ang nakadama ng tensiyon na iyon."

Halos ay lumuwa ang kanyang mata sa sinabi ko. Sandali siyang nagbawi ng kamay. 

"This is crazy Lucas." 

"Look Gev, isn't it fate who brings us back together .. after how many years bakit pa niya pinagtagpo tayong muli, come to think of it." - mahaba kong explenasyon sa kanya. 

She sighed. "Pero wala ka ng babalikan Lucas." 

Gulat at galit ang naging reaksiyon ko. "What do you mean?" 

Hindi ko alam kung nag-iipon siya ng lakas para sabihin ang susunod nyang sasabihin, o gusto niya lang sabihin sa akin pero may iwas siyang wag masaktan ako. Sandali siyang natahimik. Pero hinintay ko siyang magsalitang muli. 

Inikot ko ang tingin ko sa kabuuan ng lugar, at hindi namin namalayan na maraming tao na pala ang nasa paligid. Akala ko ay kaming dalawa lang. 

"Tristan's gone. Wala ng tayo." - finally she said. 

"Damn it Gev." kuyom ang kamay kong nakatingin sa kanya at alam kong nakikita niya ito kaya halos ay napalunok siya. Iniba ko ang tono ng boses, kinalma ko ito. "What do you mean, ikaw? Paano tayo? In the eyes of God and in the mark of documents- I am still your husband." 

"I am not yours anymore Lucas." 

What she said just made me fist my right hand more. Anong sinasabi niya? Dahil ba ito kay Miguel na ilang taon niya ring nakasama? Pero ako ang totoo niyang asawa, nagpapanggap lang si Miguel, mahirap bang intindihin iyon?

Damn this. Damn this. 

"Is that what you want Gev?"- mahina ang pagkasabi ko sa kanya. 

Taimtim niya kong tinitigan. The stared gave me an answer- an answer that I don't want to hear. Never. At kahit alam ko na ang sasabihin niya- I still have this chance na sana iba ang sabihin niya. Dahil kung sasabihin niya ang gusto kong sagot na maririnig ko mula sa kanya, I would fight in all ways just to get her back. 

Ngunit hindi siya sumagot. Tumayo siyang bigla at habang pakuha pa siya ng kanyang pouch ay mabilis ko siyang napigilan. 

"Where do you think you are going Geneva?" - wala na sa mahinahong tono ang boses ko. 

Sandali niyang nilibot ang kanyang mata dahil sa pagtayo niya at pagpigil ko sa kanya, halos lahat ng tao sa loob ng shop ay nakatingin sa amin. Mahinahon siyang nagsalita pero hindi siya umupo. 

"I came here to find the answer, not to be in your life Lucas. Just that. And now that things are clarified already, there's no point of talking on you anymore." - she said. 

Nasapo ang noo ko bago nagsalita. "But you aren't answering my last question Gev." 

"I am not going to answer that." - 

Napamura ako sa sinabi niya. Hinila niya ang kanyang kamay pero hindi ko ito binitiwan. I want her to realize na kahit anong gawin niyang pag-iwas sa akin, hindi ko siya bibitiwan dahil sa akin siya- at alam kong ako pa rin ang laman ng puso niya. 

"You've heard her Lucas, get off her." - 

Sabay kaming napalingon ni Geneva sa kung sino ang nagsalita sa may pintuan. 

"Miguel." singhap ni Geneva.