Dallen's Sweet Karma

Karma #23: Letter

Chapter 23

Dallen's POV

NAKAUWI RIN! Gosh! Two weeks ata ako sa US. Biglaan naman kasing nagdagsaan yung mga magpapagawa sa aking artista para sa isang prestegious award pagkatapos naimbitahan pa akong dumalo doon. Para makalipas ng lungkot lagi kong tinatawagan si Max. Lagi naman nga syang pagod sa training kaya para hindi ako mabagot pag gabi, ginagawa ko na yung design ng wedding gown ko. Kahit na ilang design ang ginawa ko sa buong araw, pag dating sa gown ko nawawala yung pagod ko. Sino ba namang hindi diba? I am finally getting married. One month na lang.

Pagkasakay ko ng kotse galing airport tinawagan ko si Max. Nakapatay yung phone nya kaya si Mommy na lang tinawagan ko.

"Mom!"

[Anak. Nasa Pilipinas ka na ba?]

"Yes Ma."

[Good. Go straight home. Pinaghanda kita ng mga paborito mong pagkain.]

"Thanks Mom. Si Max po pala?"

[He was here yesterday. Mukhang miss ka na nga nya. Nagpunta lang sya sa kwarto mo at tinulungan akong ayusin yung kitchen sink then he said goodbye.]

"Ohh..." At least he is alright.

[Call him para dito na mag lunch.]

Tinawagan ko uli si Max pero nakapatay pa rin yung phone kaya pumunta ako sa bahay nila Max.

"Dallen! Kamusta na?" Salubong kaagad ni Tita...er.. Mama.

"Okay lang po. Si Max po?"

"Si Max? Ang akala ko susunduin ka nya. Wait, kung wala sya baka nagpunta na sa inyo."

"Oh, I guess so. Ma, sama po kayo sa bahay. My mom cooked for lunch. Mas mabuti kung mas marami tayo."

"Right! Tatawagin ko lang si Maximo para maghanda na."

Pagkaready nila, nagpunta na kami sa bahay. Sinalubong kami kaagad ni Mommy.

"Si Max po nandito?"

"Wala. Hindi nyo ba sya kasama?"

"Hindi po." Na saan kaya si Max? Nag-aalala na tuloy ako.

"Tawagan ko na lang sya. Magpalit ka na lang muna." Sabat ni Mama.

"Sure. Akyat na muna po ako."

Tired. Saka ko lang naramdaman ng makahiga na ako sa Kama ko. Magpapalit nga pala ako hindi magpapahinga.

I take a quick hot shower and change to my casual dress. Eleven pa lang naman ng umag--. Wait, what is that?

Lumapit ako sa digital clock ko sa may side table. May paper kasi doong naka-fold. Wala naman akong naaalalang may paper akong iniwan doon.

Pagkahawak ko sa papel, kinabahan ako. I know, it's just a paper nothing more.

Binuksan ko at binasa.

My heart ached and stop. It is a letter. Pagkatapos kong mabasa ang sulat, sa dulo nakalagay ang pangalan ni Max.

Max...

A letter from Max.

Hindi ko napigilan ang maluha. No, it's an understatement because I am not crying, I am weeping.

Umiyak ako ng walang katapusan habang yakap yung sulat ni Max. My Mom came next to me nang hindi ako bumaba para mag lunch.

"Dallen what happen?" She asked. Hindi naman ako nakasagot. Hindi ko kaya. "Dallen, what's wrong?"

Sumunod naman may kumatok sa pintuan ko. "Is everythings alright?" Pahina yung pagkakasabi ni Mama. "Anong nangyari?"

Maski sa kanya hindi ako nakasagot. Nakahalukipkip lang ako sa kama. Hapon na ata ng mapagod ako sa kakaiyak. Ang sakit na ng mga mata ko; ang sakit na ng ulo ko.

"Dallen tell us? Anong nangyari?" My Mom asked again. Hindi nila ako iniwan.

"Ma.. Max.. He left me." Pagkasabi ko, hind ko napigilang manangis uli.

Max, left me and what hurts more is that I don't consider his feelings. Naging makasarili na naman ako. Hindi ko inisip na nasasaktan na pala sya.

-------<3

Next Chapter ko na lang yung letter ni Max ipopost. So next chapter will be 23.5

Promote din ako ng story ko. If yo have time I recommend you to read:

Fake Fiancé story of a son and daugther who fake their relationship to stop their parents in getting married.

Who Can't Resist Ms. Nerdy Pano kung may anak si President Noynoy? She's Rika, the happy-go-luck and troublesome daugther of the president. Pero bakit Nerd ang title? Basahin niyo na lang :)

My Secret Series

--My Secret Bodyguard

--My Secret Wife

--My Secret Affair

--My Royal Secret

--My Secret Player Game