Thirty-one

2.1K 116 6
                                    

Napagkasunduan nila ng kapatid na si Daxen na hanapin si Raiden. They saw him at the practise field at hindi ito nag-iisa, marami itong kasama.

Agad silang nakatawag ng pansin dahil nakilala siya ng mga naroroon. Nang mamataan sila ni Raiden ay lumapit ito sa kanila ni Daxen. Habang palalapit ito ay hindi maiwasan ni Prema na humanga sa kagwapuhan ng dalawa niyang kapatid. Both of her brothers are handsome devils at wala siyang itulak kabigin but Raidens maturity and seriousness give him a mysterious appeal compare to Daxen's happy go lucky attitude.

Hindi ito nagsalita instead dumeretso ito ng lapit kay Prema at niyakap siya ng mahigpit. Bago humiwalay ay hinalikan siya nito sa noo. Then with a smile so charming said, "wanna fight?"

Sino siya para tumanggi?

Pagkatapos nila sa training ground ay agad na umiwi si Prema sa kanilang bahay kasama ang dalawang kapatid. Her mother invited her brothers for dinner. They both accepted the invitation. After dinner ay naisip ni Prema na muling buksan ang usapin tungkol sa ina at ama.

"Mom, kailan mo balak kausapin si Daddy?"

Biglang natahimik ang tatlong kaharap, she realized na hindi lang pala siya ang interesado sa sagot ng ina kundi pati na rin ang dalawa.

"I did."

"Really?" Gulat na tanong ni Prema. "So, how was it?" She asked, full of curiosity, but when she saw how her mother's cheeks turned a pinkish color she knew without asking what happened. It was not what she was trying to imply but just the same, her reactions speaks louder than words and she's glad.

"He had two men who died and he have some things to take care but he will come here and talk to you. Hija," sabay hawak sa kamay ni Prema na nakapatong sa lamesa, "please give him a chance to speak to you." Paki-usap ni Myfanwy.

Tumango si Prema bilang sagot. But deep inside, there was nothing to forgive. Naintindihan niya ang ama. Wala na rin siyang gustong itanong sa ama. Base sa mga kwuento ng ina ay klaro na sa kanya kung saan niya matatagpuan at kung sino ang makakasagot sa kanyang mga katanungan.

It was dawn already ng dumating ang ama ni Prema, ito ang mukhang unang niyang namulatan. Her father was sitting at the edge of her bed.

"Hi Dad,  shouldn't  you be in mom's room at this wee hour in the morning?"  Prema greeted her father sleepily.

"Kararating ko lang at naisip ko na tingnan ka lang sana, I'm sorry I wake you up.  I can't believe how grown up you are. And unlike before, hindi na ako pwedeng pumasok sa silid mo undetected."

"Dad, six years palang ako, alam ko na tuwing pumapasok ka sa silid ko.  Even if you don't make any noise, I can smell you.  How do you think I was able to know every time you came home sa tuwing dumadating ka sa madaling araw o hating-gabi?  You always check on me." Pilyang napangiti si Prema.

"So you pretended to sleep?"

"Nope.  I was always too sleepy to care." Kasi naman dumadating ka dis oras ng gabi.  And I was always tired with my training."

Napangiti na rin si Drakon sa narinig.  "Can you forgive me hija?"  Mahinang sabi nito. 

Bumangon si Prema sa pagkakahiga at umusog palapit sa ama at niyakap ito. 

"I love you daddy."  Parang batang sabi ni Prema sa kanyang ama, eyes starting to water.

"I love you too princess."  Sabay yakap ng mahigpit sa anak.

ViticiPrema *Elemental Mage Prequel*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon