opposite // l s ✓

|015|

A/N Jeez, ya horny bastards

Harry 🌸

"Dat boeit me geen fuck" ik knijp mijn ogen dicht als hij me nog harder vastgrijpt. Zegt hij dat ik overreageer..

Ik zie vanuit mijn ooghoek iemand op ons af komen rennen, ik ken hem niet volgens mij.

"Louis, wat doe je?" Louis blijft me aankijken.

"Houd je er buiten Zayn," gromt hij terwijl hij zijn blik niet afwend.

Ik kijk Zayn aan, vragend voor hulp. "Louis, laat hem verdomme los," sist hij.

Louis grijnst en schud zijn hoofd. "Deze flikker verdient het om pijn te lijden." ik knijp mijn ogen dicht.

Ik haal trillerig adem door mijn neus. Ik open mijn ogen als ik voel dat zijn hand van mijn arm afgaat. Ik zie dat Zayn hem van me weghoud.

Louis stribbelt erg tegen. "Calm down, mate." Zayn kijkt ons vragend aan.

Ik veeg mijn tranen weg en kijk naar beneden. "Wat is er gebeurd?" vraagt hij streng.

"Ik haat hem! Ik fucking haat hem!" schreeuwt Louis. Mijn hart breekt in miljoenen stukjes als ik hem dat hoor zeggen.

Ik draai me om en loop richting school, ik kan het niet langer aanhoren hoe stom hij me vind. De bel gaat al snel waarna ik de klas binnenloop en op mijn plaats ga zitten.

Even later komt Louis de klas binnen, ik kijk snel weg en begin te trillen. Ik ben zo bang dat hij me pijn doet. Hij legt een briefje op het bureau van de docent neer en komt dan naar me toe lopen.

Louis legt een briefje op mijn tafel neer terwijl hij me niet aankijkt. Ik open hem langzaam.

'Het spijt me. Ik weet niet wat ik anders moet zeggen. Dit valt niet goed te maken.

Louis.'

Ik kijk hem aan, hij laat een kleine glimlach zien waarna hij zich weer op de les richt.

Ik leg mijn hand voorzichtig op zijn hand die op zijn knie ligt. Hij kijkt me even aan waarna hij zachtjes met zijn duim over mijn hand wrijft.

"Ik vergeef je." fluister ik.

"Harry, nee. Je moet eens voor jezelf kiezen, je weet dat je me niet hoeft te vergeven," ik knik.

"Weet ik, maar ik wil het," ik glimlach naar hem.

"Dankje, ik verdien je echt niet," ik haal mijn schouders op.

"Misschien niet nee maar ik houd van je, badboy," ik giechel waardoor er een kleine glimlach op zijn gezicht komt.

"Jouw badboy." glimlacht hij.

"Je weet wel dat het nooit mijn bedoeling was om je pijn te doen hè? Ik was gewoon boos, ik dacht niet na," mompelt hij.

"Ja.., wil je het echt nooit meer doen? Ik vind het eng," fluister ik.

Hij glimlacht. "Ik zal het niet meer doen, oke? Wees alsjeblieft niet bang voor me." hij knikt en we geven elkaar snel een onopvallende knuffel.

"Ik wou dat we dit niet in het geheim hoefde te doen," zucht ik.

"Het word gewoon niet geaccepteerd op deze kutwereld." ik vergroot mijn ogen.

"Louis! Niet schelden!" fluister ik geschrokken. Hij zegt niet eens poep maar nog wel kut! Dat is echt het ergste wat je kunt zeggen!

"Ja, lekker aan het praten jongens?" zegt de docent opeens. Ik begin gelijk te blozen als iedereen naar ons kijkt.

"Mogen wij ook deelnemen aan jullie theekransje?" vraagt hij verder.

"Nee bedankt." zegt Louis arrogant.

De docent rolt zijn ogen en gaat weer verder met de les.

"Weet je? Binnenkort weet iedereen dat je van mij bent. Het boeit me niet meer."