Dj's POV
"Maaaaaaa!"
"Daniel naman,makatawag ka parang ang layo ko."
Lumapit ako kay Ermats ng ngiting ngiti.
"At bakit ganyan ang mukha mo?"
"Bakit Ma? Gwapo pa rin ba?"
"Hindi anak,muka kang na-nuno!"
"Ma naman e! Ang hard!"
"Ang hard-hard ka dyan! Oh bakit nga ganyan ang muka mo?"
"Ma kasi alam mo ba! Nagkita kami ng mga kasama ko sa bahay ni Kuya."
"Naaalala mo sila?"
"Oo naman Ma! Pinapadaan ko nga dito,kaso may pupuntahan pa daw kaya sa ibang araw na."
"A-ano sabi nila sa'yo?"
etong si Ermats kung makapagtanong lang.
"Nangumusta Ma syempre.At eto pa! Si Sam at Julia parin! Ang tatag grabe!"
"Talaga?''
"Teka nga Ma,ayos ka lang ba?"
"Ha?A-ayos lang ako anak."
"Ayos raw,e parang ikaw nga ang na-nuno dyan!"
"Loko ka talaga."
"Pero Ma,tinatanong nila sakin si Kathryn."
"A-anong sabi mo?"
"Sabi ko diko maalala.kaya may ginawa sila."
"Ano?"
flashback
Julia : Dj talaga bang di mo naaalala si Kath?
"Hindi talaga."
Sam : Pare,bakit ka pumasok sa bahay ni Kuya?
Bakit nga ba ko pumasok sa PBB house?
"Naalala ko na,pumasok ako dahil nandon si Mara."
Kiray : Bukod pa dun.
"Bukod pa don?"
Julia : oo Dj,isipin mo,bakit ka pumasok sa PBb?
"Diko na maalala."
Sam : Guys wag natin masyado pwersahin si Dj,baka kumirot ang ulo nya.
Julia : Sige sige,next question.
Ej : Sa pool...may naaalala ka ba sa pool? Yung isang task na binigay satin ni Kuya.
"Sa pool?"
Sam : Oo pare.
"Yung may balloon?"
Kiray : Oo Dj! Yun nga.
"Anong meron don?"
Ej : Isipin mo Dj.May nangyari nung mga oras na yon.
"Hindi ko na talaga maalala"
Ej : tss mukang mahihirapan tayo.
"Pasensya na."
Julia : Its ok Dj,naiintindihan namin.
Kiray : Oh.
"Ano to?"
Kiray : Picture yan ni Kath,titigan mo baka sakaling may maalala ka.
"Sige."
End of flashback
Hawak hawak ko ngayon tong picture ni Kathryn.
"Ma,sino ba talaga sya sa buhay ko?bakit ang sabi nyo mahalaga sya sakin pero bakit siya lang ang diko maalala."
"Anak,mahal na mahal mo yang si Kathryn.Ang sabi ng Doctor posibleng si Kathryn ang iniisip mo bago ka maaksidente kaya sya ang hindi maalala ng isip mo."
"Pero Ma,kung mahal ko talaga sya maaalala't maaalala ko sya.Pero bakit hindi."
"Anak tandaan mo,isip mo lang ang may amnesia,subukan mong hanapin sa puso mo ang hindi maalala ng isip mo."
"Ma paano?"
"Nako Daniel,diskarte mo na yan."
"Ma naman!"
"Nako Anak tama sila Sam titigan mo lang yang picture ni Kathryn,baka sakaling umepekto."
Sana nga umepekto ito.Sana maalala na kita Kathryn Bernardo.
"Sige Ma akyat na ko."
"Sige,matulog ka na."
"Goodnight po."
"Goodnight."
umakyat na ko dito sa kwarto.Humiga na ko pero diko pa rin mapikit ang mga mata ko.
Hanggang ngayon tinitingnan ko pa rin ang litratong to.
Kathryn sana pagdilat ng mga mata ko bukas kilala na uli kita.
Sana sa pag gising ko bukas ng umaga ikaw na uli ang tinitibok ng puso ko.
Bago ko matulog,naisip kong ilagay sa ilalim ng unan tong picture.
Diko alam pero may kakilala ko ganon ang ginagawa.
Kathryn's POV
25 na,bukas 26.
26
26
26
26
May flight.
And
Supposedly our anniversary. :"(
Ano ba yan.Iyak na naman.
Nakakasawa na.
Ayos na lahat ng gamit ko.
Nakabukod na sa table yung mga diko dadalin.
Haaaaay.....
Sana matapos na to. Nahihirapan na ko.
Humiga na ko sa kama,sakto dinadalaw na rin ako ng antok.
Diana's POV
11:26 Pm na.
Sa wakas nakatulog na rin si Kathryn.
Dahan dahan akong pumasok sa kwarto nya.
Buti tulog na tulog ang anak ko.
Lumapit agad ako sa shoulder bag na dadalin nya bukas,nakita ko na yung envelop.
Dali dali kong kinuha yung passport nya.
Pagkakuha binalik ko na agad yung envelop sa bag at umalis na agad sa kwarto.
Woa.Sa wakas.
Sana maging ok na bukas.
