YALNIZ ➰ |İntikam| -TAMAMLANDI-

BÖLÜM 5 ➰ - "YENİSARF BASKINI"

Yalnız ailesinin hayatı zor bir şekilde geçiyor. Hikaye asıl şimdi başlıyor.
Son bölüm biraz zor geçmişti Yerin için. Bu bölüm onlara, acılarına gelmesi dileğiyle...

■■■■■□□□□□□■■■■■

5.BÖLÜM ➰

Yatakta bir o yana bir bu yana dönerken sabah olmuştu. Aklımı iki gündür kurcalamıştı. Yerin' in bu ağır acı ile yaşadığını da bilmiyordum. Ben ne biliyordum ki ?

Kurtulduğunu sanmıştım. İtirafı üzerine başka bir olayın başından geçtiğini yeni anlamıştım. Tekirdağ' da okulun son günü çatıta bağırdığı 'Sizin gibi iğrenç insanların iğrenç düşüncelerine önem vermeden yaşayan bir insandım ben, fakat hepiniz iğrenç düşüncelerinize alet ettiniz' cümleyi daha yeni anlamıştım. Ne kadar da salaktım.

Gerçekten bencil bir insandım.

O gün içinde ki kötü şeyleri haykırmak adına bunları söylediğini zannetmiştim fakat asıl o adamın karşısına geçtiğinde herşey bir bir ortaya dökülecekti. Yerin' in hikayesi yeni başlıyordu.

Kıyafetleri açık giymemesinin en büyük etkeni bu olmuş olmalıydı.

Kahvaltı sonrası alıştırma yaptıktan sonra hafif ılıyan havaya karşı yürüyüşe çıkma kararı almıştık. Yerin iki gündür içine kapanık bir kız olmuş, bizimle sadece sabah kahvaltı ve akşam yemekte görüşmüştü. Bir ara ona bakmaya gittiğimde o adam hakkında planlarını yapıp , araştırma içinde kaybolmuştu.

Bu hepimizi etkileyen bir konu olduğu için de eğlenceli birşey yapmanın yararlı olduğunu düşündük. En azından biraz temiz havaya ihtiyaç vardı.

"Madem bugün geziyoruz. Hatay' ı keşfedelim" heyecanlı sesi ile herkesin dikkatini çeken Ilgın' a güldük. Narin kolunu Ilgın' ın omzuna atarken "Peki bütün yürütüş boyunca istediklerimi ödeyecek misin?" masum yüzünü Ilgın' a gösterdiğinde Ilgın, Narin' ın kolunu tutup üzerinden attı ve bize dönüp "Eve mi gitsek? Benim uykum geldi" bu 360° derece dönüşü üzerine yeniden güldük.

Narin her sokağa çıkıp, gezişinde kesinlikle masraf yapmadan duramazdı. Haklıydı. Evde bile rahat durmayan kız sokakta mı duracaktı.

Ellerimi kapşonun içine koyup "Pekala. Bu sefer masraflar benden" akıl edip te aldığım kredi kartı için şanslıydım.

Gezdiğimiz sahil kenarı, bedava olan lunapark , yediğimiz pizza ve başka bir sürü yer Hatay' da ki her dakikamızın kıymeti gibiydi. Belki herkes burada olan insanlar bu yerleri sürekli gezdikleri için sıkılmış olabilir.

Şehirli bir insan ise buraya geldiğinde cenneti görür. Yeşilliği ile hayata bağlayan Hatay, insana bol oksijen soluyor. Babamın neden burayı sevdiğini daha iyi anlamış oldum.

Hava kararmaya yakın "Ben eve gitmek istemiyorum" diye yakınan Lerin' e baktım. Aslında birşeyler daha yapılabilirdi. Gezdigimiz yer içerisinde büyük bir çadırla kaplanmış Go-kart görmüştüm. Bunu fırsata dönüştürme zamanıydı.
Hızla arkamı döndüğümde herkes bir anda şaşırmış, durup bana bakıyordu. Kaşlarımı çatarak "İddia zamanı" dediğimde herkes üzgün bir şekilde "Hadi ama! şimdi mi ?" aynı anda söylemeleri üzerine birbirlerine baktılar bir süre. Daha sorna ise kahkaha atmaya başladılar.

Ben ise göz devirdim. Birlikte yaşadığımız sürede birbirimize benzemeye başlamıştık. "Go-kart yarışı yapacağız" dediğimde susmuş beni dinliyorlardı. Eğlenceli olduğu için dikkatlerini çekmiştim. "Fakat eğlenceden uzak olmak zorunda olduğunuz bir iddia atıyorum ortaya. Çünkü kazananın avantajı olacak" pür dikkat beni izleyen kızlara tek tek göz gezdirdiğimde "İddianın kazananı...ilk önce intikam alan olacak" dediğimde herkes şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.