Ο Μαύρος Λύκος (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 1)(Now Completed)

Συνάντηση

"Μέισεν. Αφού... βαριέσαι τόσο πολύ γιατί δεν έρχεσαι να μας λύσεις αυτήν την εξήσωση. Ποτέ δεν ξέρεις μπορεί και να σου έρθει η όρεξη και να προσέξεις καθόλου στο μάθημα". Ο καθηγητής των μαθηματικών στεκόταν ακριβώς μπροστά μου και μάλλον τον είχε πειράξει το γεγονός ότι δεν είχα ακούσει λέξη από τον βατετό μονόλογο που έβγαζε εδώ και μισή ώρα όπως και όλη ή τάξη. Τον καημενούλη τον χτυπήσανε εκεί που πονάει τι γλυκό.

Για μισό λεπτό... δεν τό σκέφτηκα στα αλήθεια αυτό έτσι; Απίστευτο βαρέθηκα τόσο που άρχισα να σκέφτομαι και περίεργα. Στα περισότερα μαθήματα κάθομαι μπροστά από τη Σάρα εκτός από τα εργαστήρια που καθόμαστε δίπλα δίπλα και μερικά ακόμα που απλά δεν έχουμε κοινά, σε αυτά κάθομαι στις πίσω θέσεις και σχεδόν κοιμάμαι. Μόνο όταν είναι αυτή κοντά δεν βαριέμαι καθόλου και αυτό όχι γιατί παρακολουθώ το μάθημα, αντιθέτως τότε είνα που δεν ξέρω καν τι λένε γύρω μου. Βασικά είμαι απασχολημένος παρακολουθώντας αυτήν ακούγωντας την να αναπνέει, να γράφει, και κυρίως ακούγωντας τους παλμούς της να αναιβοκατεβαίνουν συνέχεια. Τώρα όμως που δεν είχε μπει στην τάξη δεν είχα ενέργια ούτε για να κοιμηθώ εδώ πέρα. Μισό είπε κάτι για εξίσωση;

Σήκωσα το βλέμα μου στον πίνακα και είδα μια εξίσωση που ήταν από το τέλος του βιβλίου της επόμενης χρονιάς και όλοι μουρμούριζαν για το πως να την λύσουν. Ξεφύσηξα ελαφρός και σηκώθηκα από την καρέκλα με κατεύθηνση τον πίνακα και άκουσα τα μουρμουρητά να αλλάζουν στις λέξεις "και αυτί το ξέρει ο ξερόλας ή και αυτό το ξέρει γαμώτο ή στο διάολο να πάς ξερόλα". Πήρα μία κυμωλία και άρχησα να λύνω την εξίσωση με τον πιο δύσκολο τρόπο που υπήρχε, ο οποίος έπερνε και τον μισώ πίνακα αλλά τολάχιστον κάτι θα είχα να κάνω.

Πέρασαν τουλάχιστον τρία λεπτά μέχρι να τελειώσω αλλά αποφάσησα να γράψω και κάτι που θα θύμωνε τον καθηγητή ακόμα περισσότερο. Ίσως να έπρεπε να τελειώσεται με την ύλη της δευτέρας πριν τελειώσετε αυτήν της τρίτης.

Φυσικά με το που το έγραψα χτύπησε το κουδούνι οπότε δεν θα είχα χρόνο να δω την αντίδραση του μπροστά σε όλη την τάξη αλλά τι να κάνουμε.

Βγήκα κατευθείαν από την αίθουσα μιας και δεν είχα πάρει καθόλου τσάντα, όχι πως σκόπευα να το κάνω κιόλας, και πήγα να φύγω καθώς αυτή ήταν η τελευταία ώρα μου.

Με το που βγήκα από την πόρτα ένιωσα το κινητό μου να δονήται στην τσέπη μου. Το κοίταξα και και είδα ένα μήνημα από τον Λίο ή τουλάχιστον αυτό έγραφε. Έλα στο γυμναστήριο όσο πιο γρήγορα μπορείς πρέπει να μιλήσουμε.